Τύποι δοκιδίων στέγης: για μικρά και μεγάλα σπίτια

Στην καρδιά κάθε στέγης υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός δοκών, δοκών, στύλων και τεγίδων, οι οποίες αναφέρονται συλλογικά ως σύστημα δοκών. Κατά την αιώνια ιστορία των τύπων και των μεθόδων της οργάνωσής της, πολλά έχουν συσσωρευτεί, και το καθένα έχει τα δικά του χαρακτηριστικά στην κατασκευή κόμβων και κοψίματος. Θα μιλήσουμε λεπτομερέστερα για το τι μπορεί να είναι το σύστημα δοκών μιας στέγης αετωμάτων και πώς πρέπει να συνδέονται τα δοκάρια και άλλα στοιχεία του συστήματος.

Σχεδιασμός συστήματος δοκών οροφής

Στην ενότητα, η οροφή του αετώματος είναι ένα τρίγωνο. Αποτελείται από δύο ορθογώνια κεκλιμένα επίπεδα. Αυτά τα δύο επίπεδα συνδέονται στο υψηλότερο σημείο σε ένα μόνο σύστημα μέσω ράβδου κορυφογραμμής (τρέξιμο).

Σχέδιο οροφής αετωμάτων

Τώρα για τα στοιχεία του συστήματος και τον σκοπό τους:

• Το Mauerlat - μια δοκός που συνδέει την οροφή και τους τοίχους του κτηρίου, χρησιμεύει ως στήριγμα για τα πόδια του δοκού και άλλα στοιχεία του συστήματος.
• Πόδια δοκού - σχηματίζουν τα κεκλιμένα επίπεδα της οροφής και αποτελούν το στήριγμα για το περίβλημα κάτω από το υλικό στέγης.
• Ridge δοκός (χάντρα ή κορυφογραμμή) - συνδυάζει δύο επίπεδα στέγης.
• Η σύσφιξη είναι ένα εγκάρσιο κομμάτι που συνδέει τα αντίθετα πόδια του δοκού. Λειτουργεί για να αυξήσει την ακαμψία της δομής και να αντισταθμίσει την έκρηξη φορτίων.
• Τα κρεβάτια είναι μπαρ που βρίσκονται κατά μήκος του Mauerlat. Αναδιανομή του φορτίου από την οροφή.
• Side Girders - Υποστηρίξτε τα πόδια του δοκού.
• Racks - μεταφέρετε το φορτίο από τους δοκούς στους πάγκους.

Φιλέτα μπορεί να εξακολουθούν να υπάρχουν στο σύστημα. Πρόκειται για σανίδες που επιμηκύνουν τα πόδια του δοκού για να σχηματίσουν προεξοχή. Το γεγονός είναι ότι για την προστασία των τοίχων και των θεμελίων του σπιτιού από την κατακρήμνιση, είναι επιθυμητό η οροφή να τελειώνει όσο το δυνατόν περισσότερο από τους τοίχους. Για να το κάνετε αυτό, μπορείτε να πάρετε μακριά πόδια δοκού. Αλλά το τυπικό μήκος της ξυλείας των 6 μέτρων συχνά δεν είναι αρκετό για αυτό. Η παραγγελία ενός μη τυπικού είναι πολύ ακριβή. Επομένως, οι δοκοί καλλιεργούνται απλά και οι σανίδες με τις οποίες ονομάζονται ονομάζονται "φοραδίτσες".

Υπάρχουν αρκετές κατασκευές συστημάτων ζευκτόντων. Πρώτα απ 'όλα, χωρίζονται σε δύο ομάδες - με στρώσεις και κρεμαστά δοκάρια.

Η διαφορά στο σχεδιασμό των στρωμάτων και των κρεμαστών δοκών

Με κρεμαστά δοκάρια

Πρόκειται για συστήματα στα οποία τα πόδια του δοκού στηρίζονται μόνο στα εξωτερικά τοιχώματα χωρίς ενδιάμεσα στηρίγματα (φέροντα τοιχώματα). Για στέγες με αέτωμα, η μέγιστη έκταση είναι 9 μέτρα. Κατά την εγκατάσταση κάθετης στήριξης και συστήματος αντηρίδων, μπορεί να αυξηθεί έως και 14 μέτρα.

Ο κρεμασμένος τύπος του συστήματος δοκών οροφής είναι καλός, επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις δεν χρειάζεται να εγκαταστήσετε ένα Mauerlat, και αυτό καθιστά την εγκατάσταση των ποδιών δοκού ευκολότερη: δεν χρειάζεται να κάνετε κοψίματα, αρκεί να κόψετε τις σανίδες. Για τη σύνδεση των τοίχων και των δοκών, χρησιμοποιείται μια επένδυση - μια πλατιά πλακέτα, η οποία συνδέεται με καρφιά, καρφιά, μπουλόνια και εγκάρσιες ράβδους. Με μια τέτοια κατασκευή, αντισταθμίζονται τα περισσότερα από τα φορτία που εκρήγνυνται, η πρόσκρουση στους τοίχους κατευθύνεται κάθετα προς τα κάτω.

Τύποι συστημάτων δοκών με κρεμαστά δοκάρια για διαφορετικά ανοίγματα μεταξύ φέροντων τοίχων

Σύστημα δοκών οροφής για μικρά σπίτια

Υπάρχει μια φτηνή έκδοση του συστήματος δοκών όταν είναι ένα τρίγωνο (παρακάτω φωτογραφία). Μια τέτοια κατασκευή είναι δυνατή εάν η απόσταση μεταξύ των εξωτερικών τοιχωμάτων δεν υπερβαίνει τα 6 μέτρα.Για ένα τέτοιο σύστημα δοκών, δεν μπορείτε να υπολογίσετε τη γωνία κλίσης: η κορυφογραμμή πρέπει να ανυψωθεί πάνω από τη σύσφιξη σε ύψος τουλάχιστον 1/6 του μήκους της έκτασης.

Αλλά με αυτήν την κατασκευή, οι δοκοί αντιμετωπίζουν σημαντικά φορτία κάμψης. Για να τα αντισταθμίσετε, είτε πάρτε δοκούς ενός μεγαλύτερου τμήματος είτε κόψτε το τμήμα της κορυφογραμμής έτσι ώστε να τα εξουδετερώσετε μερικώς. Για μεγαλύτερη ακαμψία στο πάνω μέρος, καρφώνονται ξύλινες ή μεταλλικές πλάκες και στις δύο πλευρές, οι οποίες στερεώνουν με ασφάλεια την κορυφή του τριγώνου (επίσης δεν βλέπετε την εικόνα).

Η φωτογραφία δείχνει επίσης πώς να επεκτείνετε τα πόδια του δοκού για να δημιουργήσετε μια προεξοχή στέγης. Γίνεται κοπή, η οποία θα πρέπει να ξεπερνά τη γραμμή που σχεδιάζεται από τον εσωτερικό τοίχο. Αυτό είναι απαραίτητο για να αντισταθμιστεί η τομή και να μειωθεί η πιθανότητα θραύσης του δοκού.

Κορδόνι κόμματος και στερέωση των ποδιών του δοκού στον πίνακα υποστρώματος με ένα απλό σύστημα

Για στέγες mansard

Επιλογή διασταύρωσης - χρησιμοποιείται όταν οργανώσεις κάτω από την οροφή ενός χώρου διαβίωσης - σοφίτα... Σε αυτήν την περίπτωση, είναι η βάση για την κατάθεση της οροφής του δωματίου παρακάτω. Για αξιόπιστη λειτουργία αυτού του τύπου συστήματος, η εγκάρσια τομή πρέπει να μην είναι αρθρωτή (άκαμπτη). Η καλύτερη επιλογή είναι ημι-σάπια (δείτε την παρακάτω εικόνα). Διαφορετικά, η οροφή θα γίνει ασταθής σε φορτία.

Ανυψωμένο σύστημα δοκών οροφής Gable και συγκρότημα εγκοπής δοκού

Παρακαλώ σημειώστε ότι ένα Mauerlat υπάρχει σε αυτό το σχήμα, και τα πόδια του δοκού πρέπει να εκτείνονται πέρα ​​από τα τοιχώματα για να αυξήσουν τη σταθερότητα της κατασκευής. Για να τα διορθώσετε και να αγκυροβολήσετε με το Mauerlat, γίνεται μια κοπή με τη μορφή ενός τριγώνου. Σε αυτήν την περίπτωση, με ένα ανώμαλο φορτίο στις πλαγιές, η οροφή θα είναι πιο σταθερή.

Με αυτό το σχήμα, σχεδόν όλο το φορτίο πέφτει στις δοκούς, επομένως πρέπει να ληφθούν από μεγαλύτερο τμήμα. Μερικές φορές η ανυψωμένη γραβάτα ενισχύεται με ένα βραχίονα ανάρτησης. Αυτό αποτρέπει την κάμψη εάν υποστηρίζει υλικά επένδυσης οροφής. Εάν το σφίξιμο είναι βραχύ, μπορεί να στερεωθεί στο κέντρο και στις δύο πλευρές με σανίδες καρφωμένες στα νύχια. Με σημαντικό φορτίο και διάρκεια τέτοιας ασφάλισης, μπορεί να υπάρχουν πολλές. Σε αυτήν την περίπτωση, και οι σανίδες και τα καρφιά είναι αρκετά.

Για μεγάλα σπίτια

Με σημαντική απόσταση μεταξύ των δύο εξωτερικών τοιχωμάτων, τοποθετούνται ένα στήριγμα κεφαλής και γόνατα. Αυτός ο σχεδιασμός έχει υψηλή ακαμψία, καθώς τα φορτία αντισταθμίζονται.

Σύστημα δοκών στέγης για μεγάλο άνοιγμα και μοσχεύματα για κορυφογραμμή και δοκούς

Με τόσο μεγάλο μήκος (έως 14 μέτρα), είναι δύσκολο και ακριβό να γίνει ένα ολοκληρωμένο σφίξιμο, επομένως είναι κατασκευασμένο από δύο δοκάρια. Συνδέεται με μια ευθεία ή λοξή κοπή (εικόνα παρακάτω).

Ευθεία και πλάγια εγκοπή για σύσφιξη της σύνδεσης

Για ασφαλή εφαρμογή, η σύνδεση ενισχύεται με μια βιδωτή χαλύβδινη πλάκα. Οι διαστάσεις του πρέπει να είναι μεγαλύτερες από τις διαστάσεις της κοπής - οι ακραίοι κοχλίες βιδώνονται σε μασίφ ξύλο σε απόσταση τουλάχιστον 5 cm από την άκρη της κοπής.

Για να λειτουργεί κανονικά το κύκλωμα, είναι απαραίτητο να κάνετε σωστά τα στηρίγματα. Μεταδίδουν και διανέμουν μέρος του φορτίου από τα σκέλη του δοκού έως τη σύσφιξη και παρέχουν την ακαμψία της κατασκευής. Τα μεταλλικά τακάκια χρησιμοποιούνται για την ενίσχυση των συνδέσεων

Σύνδεση των στηριγμάτων για το σύστημα ζευκτόντων με κρεμαστά δοκάρια

Κατά τη συναρμολόγηση μιας οροφής με αιωρούμενα δοκάρια, η διατομή της ξυλείας είναι πάντα μεγαλύτερη από ό, τι σε συστήματα με στρωματοειδείς δοκούς: υπάρχουν λιγότερα σημεία μεταφοράς φορτίου, επομένως, κάθε στοιχείο έχει μεγάλο φορτίο.

Πώς είναι διατεταγμένη η σοφίτα (με σχέδια και διαγράμματα) διαβάστε εδώ.

Με στρωματοειδείς δοκούς

Σε στέγες αετωμάτων με στρωματοειδείς δοκούς, τα άκρα τους στηρίζονται στους τοίχους και στο μεσαίο τμήμα στηρίζονται σε φέροντες τοίχους ή κολώνες. Μερικά σχήματα έσπασαν τους τοίχους, κάποια όχι. Σε κάθε περίπτωση, απαιτείται η παρουσία ενός Mauerlat.

Η απλούστερη έκδοση στρωμάτων δοκών

Διαγράμματα μη ώθησης και μονάδες κοπής

Τα σπίτια που κατασκευάζονται από κορμούς ή δοκάρια δεν ανταποκρίνονται καλά στα διαχωριστικά φορτία. Για αυτούς, είναι κρίσιμα: ο τοίχος μπορεί να καταρρεύσει. Για τα ξύλινα σπίτια, το σύστημα δοκών μιας στέγης αετωμάτων πρέπει να μην είναι εύκαμπτο. Ας μιλήσουμε για τους τύπους τέτοιων συστημάτων με περισσότερες λεπτομέρειες.

Το απλούστερο διάγραμμα χωρίς διάδοση του συστήματος δοκών εμφανίζεται στην παρακάτω φωτογραφία. Σε αυτό, το πόδι του δοκού στηρίζεται στο Mauerlat. Σε αυτήν την έκδοση, λειτουργεί για κάμψη χωρίς να σκάσει στον τοίχο.

Απλό σύστημα οροφής με επένδυση με επίστρωση με δοκάρια

Δώστε προσοχή στις επιλογές σύνδεσης των ποδιών του δοκού στο Mauerlat. Στην πρώτη, η περιοχή στήριξης είναι συνήθως λοξή, ενώ το μήκος της δεν υπερβαίνει τη διατομή της δέσμης. Το βάθος της τομής δεν υπερβαίνει το 0,25 του ύψους του.

Η κορυφή των ποδιών του δοκού τοποθετείται στην ακτίνα κορυφογραμμής, χωρίς να το στερεώνει στην αντίθετη δοκό. Η δομή αποδεικνύεται ότι είναι δύο στέγες υπόστεγων, οι οποίες στο άνω μέρος γειτνιάζουν (αλλά δεν συνδέονται) το ένα με το άλλο.

Δεν συνιστάται να κάνετε ένα τέτοιο σχέδιο χωρίς εμπειρία: με την παραμικρή ανακρίβεια της εκτέλεσης, εμφανίζονται δυνάμεις ώθησης και η δομή γίνεται ασταθής.

Είναι πολύ πιο εύκολο να συναρμολογηθεί η έκδοση με τα πόδια του δοκού που είναι στερεωμένα στο τμήμα κορυφογραμμής. Ποτέ σχεδόν δεν δίνουν χώρο στους τοίχους.

Επιλογή τοποθέτησης δοκών χωρίς διαχωριστικό στους τοίχους

Για να λειτουργήσει αυτό το σχήμα, τα πόδια δοκού στο κάτω μέρος συνδέονται χρησιμοποιώντας μια κινητή άρθρωση. Για να στερεώσετε το πόδι του δοκού στο Mauerlat, ένα καρφί σφυρήλατο από ψηλά ή μια εύκαμπτη χαλύβδινη πλάκα τοποθετείται από κάτω. Δείτε τη φωτογραφία για τις επιλογές για την προσάρτηση των ποδιών του δοκού στη ράχη.

Εάν το υλικό στέγης σχεδιάζεται να χρησιμοποιηθεί βαριά, είναι απαραίτητο να αυξηθεί η φέρουσα ικανότητα. Αυτό επιτυγχάνεται με την αύξηση της διατομής των στοιχείων του συστήματος δοκών και την ενίσχυση της διάταξης κορυφογραμμής. Εμφανίζεται στην παρακάτω φωτογραφία.

Ενίσχυση του κόμβου κορυφογραμμής για βαρύ υλικό στέγης ή με σημαντικά φορτία χιονιού

Όλα τα παραπάνω σχήματα αεραγωγού είναι σταθερά παρουσία ομοιόμορφων φορτίων. Στην πράξη, αυτό πρακτικά δεν συμβαίνει. Υπάρχουν δύο τρόποι για να αποφευχθεί η ολίσθηση της οροφής προς ένα υψηλότερο φορτίο: με την εγκατάσταση ενός απολέπισης σε ύψος περίπου 2 μέτρων ή με γόνατα.

Παραλλαγές συστημάτων δοκών με γρατζουνιές

Η εγκατάσταση γρατσουνιών αυξάνει την αξιοπιστία της δομής. Για να λειτουργεί κανονικά, στα σημεία της τομής του με τους αγωγούς, πρέπει να το στερεώσετε με καρφιά. Η διατομή της ξυλείας για τον αγώνα χρησιμοποιείται όπως και για τα δοκάρια.

Διαγράμματα συστημάτων δοκών οροφής με αψιμαχίες

Προσαρμόζεται στα πόδια του δοκού με ρομπότ ή καρφιά. Μπορεί να εγκατασταθεί σε μία ή δύο πλευρές. Δείτε το παρακάτω σχήμα για την προσάρτηση του άξονα στις δοκούς και την δοκό κορυφογραμμής.

Προσαρμογή του σκουπιδιού στα πόδια του δοκού και της ράβδου κορυφογραμμής

Προκειμένου το σύστημα να είναι άκαμπτο και να μην "ανιχνεύεται" ακόμη και υπό φορτία έκτακτης ανάγκης, αρκεί σε αυτήν την έκδοση να παρέχεται μια άκαμπτη στερέωση της ράβδου κορυφογραμμής. Ελλείψει πιθανότητας οριζόντιας μετατόπισης, η οροφή θα αντέξει ακόμη και σημαντικά φορτία.

Πώς να κάνετε μια στέγη αετωμάτων (έκθεση φωτογραφίας) διαβάστε εδώ.

Συστήματα στρωμάτων δοκών με στηρίγματα

Σε αυτές τις επιλογές, για μεγαλύτερη ακαμψία, προστίθενται πόδια δοκού, τα οποία ονομάζονται επίσης στηρίγματα. Εγκαθίστανται υπό γωνία 45 ° προς τον ορίζοντα. Η τοποθέτησή τους σας επιτρέπει να αυξήσετε το μήκος της έκτασης (έως 14 μέτρα) ή να μειώσετε τη διατομή των δοκών (δοκών).

Το στήριγμα τοποθετείται απλά στην απαιτούμενη γωνία προς τις δοκούς και καρφώνεται από τις πλευρές και το κάτω μέρος. Μια σημαντική απαίτηση: το στήριγμα πρέπει να κόβεται με ακρίβεια και να εφαρμόζει σφιχτά στα ορθοστάτες και το σκέλος του δοκού, εξαιρουμένης της πιθανότητας εκτροπής του.

Συστήματα με πόδια δοκού. Πάνω από το σύστημα διαχωριστικών, από κάτω - μη διαχωριστικό. Οι κόμβοι της σωστής κοπής για το καθένα βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο. Παρακάτω - πιθανά σχήματα για την τοποθέτηση του στηρίγματος

Όμως δεν έχουν όλα τα σπίτια τον μεσαίο φέροντα τοίχο στη μέση.Σε αυτήν την περίπτωση, μπορείτε να εγκαταστήσετε γόνατα με γωνία κλίσης σε σχέση με τον ορίζοντα 45-53 °.

Σύστημα δοκού με κατακόρυφες κατακόρυφες κουρτίνες

Τα συστήματα γόνατος είναι απαραίτητα εάν είναι δυνατή η άνιση συρρίκνωση του θεμελίου ή των τοίχων. Οι τοίχοι μπορούν να κάθονται με διαφορετικούς τρόπους σε ξύλινα σπίτια, και θεμέλια σε στρώματα ή ανυψωμένα εδάφη. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, σκεφτείτε τη συσκευή αυτού του τύπου συστήματος δοκών.

Σύστημα για κατοικίες με δύο εσωτερικούς φέροντες τοίχους

Εάν το σπίτι έχει δύο φέροντες τοίχους, εγκαταστήστε δύο δοκούς στήριξης που βρίσκονται πάνω από κάθε έναν από τους τοίχους. Οι πάγκοι τοποθετούνται στους ενδιάμεσους τοίχους έδρασης, το φορτίο από τις δοκούς δοκών μεταφέρεται στους πάγκους μέσω των ραφιών.

Συστήματα με δοκάρια

Σε αυτά τα συστήματα, η διαδρομή κορυφογραμμής δεν είναι εγκατεστημένη: παρέχει δυνάμεις ώθησης. Οι δοκοί στο πάνω μέρος συνδέονται μεταξύ τους (κόβονται και αγκυρώνονται χωρίς κενά), οι σύνδεσμοι ενισχύονται με χάλυβα ή ξύλινες λωρίδες, οι οποίες καρφώνονται.

Στο κορυφαίο σύστημα μη ώθησης, η δύναμη διόγκωσης εξουδετερώνεται. Λάβετε υπόψη ότι το σφίξιμο τοποθετείται κάτω από την κουρτίνα. Τότε λειτουργεί αποτελεσματικά (πάνω διάγραμμα στην εικόνα). Η σταθερότητα μπορεί να παρέχεται από ορθοστάτες ή από δοκούς - δοκάρια τοποθετημένα λοξά. Στο σύστημα διαχωριστή (στην εικόνα βρίσκεται παρακάτω), το εγκάρσιο μέλος είναι η εγκάρσια ράβδος. Είναι εγκατεστημένο πάνω από το purlin.

Υπάρχει μια παραλλαγή του συστήματος με ράφια, αλλά χωρίς δοκούς δοκών. Στη συνέχεια, ένα στήριγμα καρφώνεται σε κάθε σκέλος δοκού, το οποίο στηρίζεται στον ενδιάμεσο τοίχο με το δεύτερο άκρο.

Στερέωση στη σχάρα και σύσφιξη στο σύστημα δοκών χωρίς δοκό δοκού

Για τη στερέωση των ραφιών, χρησιμοποιούνται καρφιά 150 mm και μπουλόνια 12 mm. Οι διαστάσεις και οι αποστάσεις στο σχήμα είναι σε χιλιοστά.