Φτιάχνουμε ένα κελάρι από δακτυλίους από οπλισμένο σκυρόδεμα

Δεν θέλουν όλοι να χτίσουν τα τείχη του κελαριού - χρειάζεται πολύς χρόνος και δεν υπάρχει πάντα χρόνος. Για την αποθήκευση λαχανικών σε μικρές ποσότητες, μπορείτε να φτιάξετε ένα κελάρι από συγκεκριμένους δακτυλίους. Η μεγαλύτερη διάμετρος τέτοιων προϊόντων είναι 2 m και 2,5 m, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν.

Κάθετη κάβα από δακτυλίους από μπετόν

Εάν βρείτε δακτυλίους με διάμετρο 2,5 m για την κάθετη έκδοση, θα είναι πολύ καλό, αλλιώς είναι περιορισμένο στα δύο μέτρα, μετά την εγκατάσταση των ραφιών. Υπάρχουν έτοιμα πλαστικά κελάρια, αλλά η τιμή τους είναι αρκετές φορές υψηλότερη από εκείνη ενός σπιτικού από δακτυλίους οπλισμένου σκυροδέματος.

Κάνουμε κάτι παρόμοιο με αυτό το κελάρι από συγκεκριμένους δακτυλίους

Πριν εγκαταστήσετε τους δακτυλίους, είναι επιθυμητό να τα επεξεργαστείτε από έξω με στεγανοποίηση. Ακόμα κι αν τα υπόγεια ύδατα είναι χαμηλά, το σκυρόδεμα θα υγραίνεται όταν βρέχει ή όταν λιώνει το χιόνι, η υγρασία στο κελάρι θα αυξηθεί. Για να αποφευχθεί αυτό, μπορεί να αντιμετωπιστεί με μαστίχα πίσσας, λιωμένη πίσσα, εμποτισμούς βαθιάς διείσδυσης όπως "Penetron" ή οποιαδήποτε κατάλληλη σύνθεση κατάλληλη για τις ιδιότητές του.

Εσοχή

Ο τρόπος κατασκευής ενός κατακόρυφου κελαριού από συγκεκριμένους δακτυλίους είναι απλός: σκάβετε ένα κυλινδρικό λάκκο κατάλληλου μεγέθους. Μπορείτε να πάτε αμέσως σε όλο το βάθος (αυτό είναι περίπου 2,5 μέτρα), στη συνέχεια να εγκαταστήσετε τους δακτυλίους με τη βοήθεια ενός φορτωτή ή φίλων, σχοινιών και βαρούλκου σε ένα τρίποδο.

Σκάψιμο μιας τρύπας κάτω από ένα πηγάδι

Η δεύτερη επιλογή είναι να χρησιμοποιήσετε την τεχνολογία που χρησιμοποιείται ότανκατασκευή φρεατίων - αφαιρέστε το χώμα μέσα στον δακτύλιο, βαθμιαία βαθιά. Το δαχτυλίδι θα πέσει κάτω από το δικό του βάρος. Για πηγάδια, 8-10 δακτύλιοι θάβονται με αυτόν τον τρόπο, για ένα κελάρι θα χρειαστείτε το πολύ δύο ή τρία (ανάλογα με το ύψος).

Ο αριθμός των δαχτυλιδιών - ανάλογα με την επιθυμία σας, αλλά είναι καλύτερο να κερδίσετε ένα τέτοιο ύψος ώστε να μπορείτε να σταθείτε μέσα σε πλήρες ύψος. Ταυτόχρονα, προσθέστε τουλάχιστον 15-20 cm για τη διάταξη του δαπέδου και 10 cm έτσι ώστε να υπάρχει τουλάχιστον ένα ελάχιστο κενό πάνω από το κεφάλι σας. Το ύψος των δακτυλίων μπορεί να είναι διαφορετικό - είναι 40 cm, 60 cm, 80 cm και 1 m. Από αυτά, κερδίζουν το απαιτούμενο ύψος.

Όταν αγοράζετε δακτυλίους από οπλισμένο σκυρόδεμα για κελάρι, βεβαιωθείτε ότι έχουν κλειδαριά - προεξοχή και εσοχή στα άκρα. Αυτές οι κλειδαριές κάνουν τη δομή πιο σταθερή και ευκολότερη στεγανοποίηση.

Σετ δαχτυλιδιών

Πριν από την εγκατάσταση, τα άκρα των κάτω δακτυλίων καθαρίζονται από βρωμιά (με πινέλο), εφαρμόζεται ένα στρώμα τσιμεντοκονίας. Μετά από αυτό, τοποθετείται ένας δεύτερος δακτύλιος. Μετά την εγκατάσταση όλων, οι ραφές και οι τεχνολογικές οπές επιστρώνονται καλά.

Καλύψτε τις ραφές με τσιμεντοκονίαμα

Το κάλυμμα μπορεί να αγοραστεί έτοιμο - υπάρχουν ξεχωριστές στρογγυλές πλάκες με μια πόρτα, αλλά η πόρτα είναι στρογγυλή, και συνήθως μικρό σε μέγεθος - 70-80 εκ. Δεν μπορούν όλοι να ανεβούν απλώς σε αυτό και θα είναι γενικά δύσκολο με ένα φορτίο. Επομένως, αυτή η επιλογή δεν είναι για όλους.

Εάν χρειάζεστε μια τετράγωνη τρύπα, μπορείτε να ρίξετε μόνοι σας την πλάκα δαπέδου (οροφή) του κελαριού. Για να γίνει αυτό, μαγειρεύεται ένα πλαίσιο από τις γωνίες, μέσα στο οποίο θα είναι βολικό να τοποθετούνται σανίδες ξυλότυπου. Μεταχειρισμένη γωνία 40 * 40 * 4 mm. Το ξυλότυπο θα είναι σταθερό - θα είναι επίσης το ανώτατο όριο του κελαριού - όπως στη φωτογραφία. Αυτή η έκδοση χρησιμοποιεί κομμάτια πλαστικοποιημένο μοριοσανίδες Πάχος 21 mm, κατάλληλη σανίδα πάχους 35-40 mm.

Κάνουμε το κελάρι να καλύψουμε τον εαυτό μας

Ένα πλέγμα μεταλλικής ράβδου τοποθετείται στον ξυλότυπο. Δεδομένου ότι οι διαστάσεις της πλάκας από σκυρόδεμα είναι μικρές, η γωνία είναι ένας καλός αμορτισέρ, μπορείτε να πάρετε μια ράβδο 8-10 mm. Δέστε ένα ενισχυτικό πλαίσιο από αυτό - ένα βήμα 15 cm.

Συλλέγουμε το ενισχυτικό πλαίσιο

Τραβήξτε σωλήνες για εξαερισμό μέσω του καπακιού (σε αυτήν την περίπτωση, είναι ένας, δεδομένου ότι ο όγκος είναι μικρός), ξεκινάμε τα καλώδια για φωτισμό, τα οποία βάζουμε σε ένα κυματοειδές σωλήνα ή σε ένα κομμάτι σωλήνα, για το οποίο δημιουργούμε τρύπες στον πίνακα ξυλότυπου.Συνδέουμε καλά τις υποθήκες.

Το επόμενο βήμα είναι να φτιάξετε τον ξυλότυπο για την πλάκα δαπέδου. Εκθέτουμε ένα εύκαμπτο, αλλά ανθεκτικό υλικό γύρω από την περιφέρεια. Είναι πιο βολικό να χρησιμοποιείτε μια ταινία από μέταλλο πλάτους 10 cm (από πάχος 3 mm). Η εγκατεστημένη ταινία πρέπει να είναι καλά στερεωμένη (συγκολλήστε τους πείρους που οδηγούν στο έδαφος), επιπλέον, μπορείτε να τον στηρίξετε με τούβλα. Κόψτε την ταινία ακριβώς - θα ισοπεδώσουμε το διάλυμα κατά μήκος του άνω άκρου του. Από τις σανίδες φτιάχνουμε ένα ξυλότυπο που περικλείει την είσοδο στο κελάρι, μετά το οποίο γεμίζουμε ποιότητα σκυροδέματος M 200 (πρόκειται για μάρκα σκυροδέματος, μην συγχέετε με τσιμέντο).

Το σκυρόδεμα κατασκευάζεται συνήθως μόνοι σας, για αυτό χρειάζεστε ένα καλό τσιμέντο Portland ποιότητας M 400 (500). Για 1 μέρος τσιμέντου, πάρτε 3 μέρη άμμου και 5 μέρη θρυμματισμένης πέτρας μέσου και λεπτού κλάσματος, νερό - σε κατάσταση μέσης πλαστικότητας, αλλά συνήθως 0,6-0,75 του όγκου του τσιμέντου.

Αφού το σκυρόδεμα κερδίσει το 50% της αντοχής του σχεδιασμού (σε θερμοκρασία + 20 ° C την εβδομάδα πρέπει να περάσει, στους + 17 ° C - δύο), μπορείτε να ανεβάσετε την είσοδο στο απαιτούμενο επίπεδο δημιουργώντας μια φρεάτια από τούβλα.

Κάντε μια τρύπα από τούβλα

Στη συνέχεια, εξαρτάται από τη στεγανοποίηση του καπακιού. Επικαλύπτουμε δύο φορές την πλάκα και τα τοιχώματα της φρεατίου με ασφαλτική μαστίχα. Τώρα μπορείτε να αρχίσετε να τακτοποιείτε το κελάρι μέσα. Το πρώτο βήμα είναι να φτιάξετε το πάτωμα. Μπορεί να μείνει χωμάτινο - αυτό συμβαίνει εάν η στάθμη του νερού είναι χαμηλή. Το σπασμένο τούβλο που αναμιγνύεται με πηλό οδηγείται στο έδαφος. Όλα αυτά είναι καλά χτυπημένα. Αποδεικνύεται ότι είναι ένα καλό πάτωμα.

Η δεύτερη επιλογή είναι να φτιάξετε ένα δάπεδο από μπετόν. Ρίξτε και σφίξτε τη θρυμματισμένη πέτρα, πάνω της - ένα στρώμα άμμου, χύστε, σφίξτε (10 cm το καθένα) και στη συνέχεια τοποθετήστε το φιλμ (έτσι ώστε το νερό να μην εισχωρήσει στην άμμο). Στην ταινία - ένα ενισχυτικό πλέγμα και ρίξτε σκυρόδεμα πάνω από τα πάντα.

Η τρίτη επιλογή είναι να βάλετε ένα δαχτυλίδι με κάτω προς τα κάτω. Υπάρχουν μερικά. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν υπάρχουν προβλήματα με το βρεγμένο στο κάτω μέρος.

Κάτω δαχτυλίδι - πρακτικό όταν φτιάχνετε ένα κελάρι

Ένα άλλο σημείο: εάν τα υπόγεια ύδατα είναι κοντά, πριν εγκαταστήσετε τους δακτυλίους στο λάκκο, πρέπει να καλυφθούν δύο φορές από το εξωτερικό με στεγανοποίηση. Η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη μαστίχα ασφάλτου. Επίσης, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη σφράγιση των αρθρώσεων. Στη συνέχεια, όταν αγοράζετε δαχτυλίδια, κοιτάξτε με κλειδαριές (όπως στην παραπάνω φωτογραφία). Ένα μικρό τσιμεντοκονία τοποθετείται στην κλειδαριά του κάτω δακτυλίου, όταν γίνεται ο άνω δακτύλιος, το συμπιεσμένο διάλυμα αφαιρείται. Μετά από μερικές εβδομάδες, η ραφή μπορεί επίσης να επικαλυφθεί με ασφαλτική μαστίχα για αξιοπιστία.

Για περιοχές με υψηλά επίπεδα υπόγειων υδάτων

Δεν είναι πάντα δυνατό να θάβετε ένα κελάρι βάθους 2,5 μέτρων και να μην βρίσκετε νερό. Σε ορισμένες περιοχές, το νερό βρίσκεται ήδη σε βάθος 60-80 cm. Για μια τέτοια περίπτωση, μπορείτε να φτιάξετε ένα κελάρι από δακτυλίους από μπετόν ρηχό. Θάψτε το στο βάθος στο οποίο δεν υπάρχει ακόμα νερό και επικαλύψτε το τμήμα που προεξέχει πάνω από το έδαφος με θερμομονωτικό υλικό (το καλύτερο EPS για αυτό) και γεμίστε το με χώμα (φτιάξτε ένα ανάχωμα).

Κατασκευή κελαριού από δακτυλίους σκυροδέματος με υψηλό επίπεδο υπόγειων υδάτων

Για να εκτρέψετε με ακρίβεια το νερό από το κελάρι, μπορείτε να φτιάξετε ένα θρυμματισμένο πέτρινο μανίκι - πασπαλίστε με ένα στρώμα τουλάχιστον 40 εκ. Πάνω από το ανάχωμα πρέπει να απλώσετε τη χλόη, η οποία πρέπει να αποκοπεί προσεκτικά πριν γεμίσετε το χώμα.

Με μια τέτοια συσκευή, τίθεται το ερώτημα: πώς να φτιάξετε ένα καπάκι έτσι ώστε το νερό να μην διαρρέει μέσα από αυτό, να μην εισέρχεται στο κρύο και επίσης να μην τραβάει το μάτι. Η διέξοδος είναι να φτιάξετε ένα διπλό καπάκι. Για να γίνει αυτό, πάνω από την είσοδο τοποθετείται ένα άκρο από τούβλα (επιλογή παραπάνω) ή μονολιθικό σκυρόδεμα (που φαίνεται παρακάτω). Ταυτόχρονα, κατασκευάζονται δύο καλύμματα - ένα φως μονωμένο (ξύλινο, επενδυμένο με EPS, διογκωμένη πολυστυρένιο), το δεύτερο - μέταλλο με κλειδαριές.

Το άκρο της εισόδου στο κελάρι είναι κατασκευασμένο από μονολιθικό σκυρόδεμα

Μια άλλη επιλογή είναι να φτιάξετε ένα μικρό κτίριο πάνω από την είσοδο, όπως αχυρώνα ή καλύβα. Για να μην πούμε ότι θα είναι αόρατο, ειδικά στην κορυφή του λόφου, αλλά θα κλείσει την είσοδο από βροχόπτωση.

Όχι απαραίτητα, αλλά έχετε την ιδέα.

Μερικοί ιδιοκτήτες τέτοιων κελαριών τακτοποιούν έναν ανθισμένο κήπο στο ανάχωμα, αλπική διαφάνειακάνω υδατόπτωσηΣτη συνέχεια, φυτεύοντας φυτά γύρω από την είσοδο, μπορεί να γίνει σχεδόν αόρατο.

Όλα δεν είναι κακά, αλλά αυτή η επιλογή έχει πάρα πολλά μειονεκτήματα: είναι άβολο να μπεις σε ένα τέτοιο κελάρι κατασκευασμένο από τσιμεντένιους δακτυλίους, η ποσότητα εργασίας είναι μεγάλη. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι καλύτερο να εξετάσετε την επόμενη επιλογή - κάθετη. Το πεδίο εργασίας είναι περίπου το ίδιο και η άνεση της χρήσης είναι πολύ υψηλότερη.

Οριζόντια (δεν εσοχή)

Υπάρχει ένα άλλο κελάρι από δακτυλίους σκυροδέματος - οριζόντιου τύπου. Πρόκειται για ένα ρηχό ή υπόγειο κελάρι. Αυτός ο σχεδιασμός είναι κατάλληλος εάν το υδάτινο νερό είναι πολύ υψηλό. Σκάβουν ένα ρηχό λάκκο (βάθος τουλάχιστον 50 cm, αλλά μπορεί να είναι βαθύτερο - όπως το επιτρέπουν οι συνθήκες).

Πώς να φτιάξετε ένα κελάρι από δακτυλίους από μπετόν

Στο λάκκο που κάνουν θεμέλιο πλακών (10 cm πάχος και 20-30 cm μεγαλύτερο από τις διαστάσεις του μελλοντικού υπογείου). 10-15 cm θρυμματισμένης πέτρας χύνεται στη συμπιεσμένη στροφή. Ρίξτε σε στρώσεις, 5 εκατοστά κάθε φορά, κάθε στρώμα σφραγίζεται προσεκτικά. Στη συνέχεια χύνεται περίπου 10 cm άμμου και συμπιέζεται. Ένα φιλμ απλώνεται πάνω του, τοποθετείται ξυλότυπος, τοποθετείται ενισχυτικό πλαίσιο (ένας ιμάντας οπλισμού 10 mm με βήμα 20 cm). Στο κέντρο, αφήνεται ένα "κάθισμα" για τους δακτυλίους που βρίσκονται στο πλάι (φτιάξτε ένα μοντέλο του κάτω μέρους από κόντρα πλακέ και σανίδες και χρησιμοποιήστε το ως ξυλότυπος). Όταν το σκυρόδεμα έχει τεθεί, μπορείτε να το κυλήσετε στη θέση του δακτυλίου.

Ο οπίσθιος δακτύλιος μπορεί να είναι με κάτω μέρος - τότε δεν χρειάζεται να επινοήσετε ένα πίσω τοίχωμα. Εάν ο δακτύλιος είναι χωρίς πυθμένα, ο τοίχος τοποθετείται με τούβλο (ενάμισι τούβλα), χωρίς να ξεχνάτε να αφαιρείτε τον σωλήνα εξαγωγής για εξαερισμό. Στη συνέχεια, η είσοδος γίνεται στον απέναντι τοίχο κοντά στην πόρτα.

Συνδέοντας τα θραύσματα με αγκύλες κατασκευής και σφραγίζοντας τους αρμούς με κονίαμα, αποκτάται σχεδόν τελειωμένο κελάρι. Οι τοποθετημένοι δακτύλιοι καλύπτονται με χώμα, σχηματίζοντας έναν λόφο.

Υπερυψωμένο κελάρι χάλυβα από δακτυλίους από μπετόν

Τώρα το μόνο που μένει είναι να εγκαταστήσουμε τις πόρτες και να συμπληρώσουμε τα υπόλοιπα κενά. Έβαλαν μεταλλικές γωνίες ή μια ξύλινη δοκό κατεργασμένη με εμποτισμό (που λειτουργεί), στην οποία συνδέονται οι πόρτες. Είναι πιο βολικό να τοποθετήσετε τα υπόλοιπα κενά με ένα τούβλο ή να το φράξετε (με μια φυσική πέτρα σε μια λύση). Ο μπροστινός τοίχος πρέπει είτε να είναι μονωμένος από το εσωτερικό, είτε να είναι παχύς - αυτός είναι ο μόνος τοίχος που βγαίνει.

Εξαερισμός

Για να αποθηκεύονται καλά τα αναλώσιμα, ο εξαερισμός πρέπει να οργανώνεται στο κελάρι. Με την ενεργή κίνηση του αέρα, η υγρασία στο εσωτερικό ρυθμίζεται φυσικά. Υπάρχουν δύο τρόποι για να οργανώσετε τον εξαερισμό στο κελάρι:

• Με δύο σωλήνες που βρίσκονται σε διαφορετικά ύψη - τροφοδοσία και εξάτμιση.
• Με έναν σωλήνα - τροφοδοσία και εξάτμιση.
  

  Μέθοδοι εξαερισμού κελιών

Προκειμένου ο αερισμός να λειτουργεί κανονικά, χρειάζονται δύο σωλήνες - τροφοδοσία και εξάτμιση. Μεταφέρονται σε αντίθετες γωνίες του δωματίου, τοποθετούνται διαγώνια. Ο σωλήνας τροφοδοσίας ξεκινά σε απόσταση 40-50 cm από το δάπεδο του κελαριού. Μπορεί να οδηγηθεί έξω από τον τοίχο ή μέχρι το επίπεδο της οροφής (κάλυμμα). Η καμινάδα πρέπει να απομακρύνει όσο το δυνατόν περισσότερο αέρα εξάτμισης, έτσι ξεκινά σχεδόν στην οροφή - 10-15 cm χαμηλότερα. Εμφανίζεται ευθεία προς τα πάνω, όχι λιγότερο από ένα μέτρο πάνω από την οροφή (κάλυμμα). Για να αποφευχθεί η είσοδος του φυλλώματος στους σωλήνες, σφίγγονται με δίχτυ, τοποθετούνται ομπρέλες, μπορεί να τοποθετηθεί ένας εκτροπέας στον σωλήνα εξαγωγής για να βελτιωθεί η πρόσφυση.

Πώς λειτουργεί αυτός ο εξαερισμός; Λόγω της διαφοράς θερμοκρασίας, πίεσης και λόγω της αντοχής του ανέμου. Η περίοδος φθινοπώρου-χειμώνα είναι πιο ζεστή στο κελάρι παρά στο εξωτερικό. Επιπλέον, λόγω του γεγονότος ότι η καμινάδα υψώνεται πάνω από την οροφή, δημιουργείται πτώση πίεσης. Αυτοί οι λόγοι προκαλούν τον ζεστό αέρα από την οροφή να σπρώξει τον σωλήνα. Στη θέση του απομακρυσμένου μέρους του αέρα, ο καθαρός αέρας εισέρχεται στο κελάρι μέσω του σωλήνα τροφοδοσίας. Αυτή η διαδικασία συμβαίνει συνεχώς με διαφορετικούς ρυθμούς. Μερικές φορές το χειμώνα είναι πολύ ενεργό, είναι απαραίτητο να μειωθεί η διατομή των σωλήνων εξαερισμού. Για να το κάνετε αυτό, μπορείτε να βάλετε ένα αμορτισέρ όπως μια πύλη ή ένα φούρνο, αλλά συνήθως το κάνουν ευκολότερο - κλείνουν το σωλήνα από πάνω, με κάποιο είδος πλάκας, μπλοκάρει μερικώς τον αυλό του.

Σε κελάρια μικρού μεγέθους που βρίσκονται σε έναν λόφο, μπορείτε να τα περάσετε με έναν σωλήνα. Σε αυτήν την περίπτωση, ο αέρας αναρροφάται εναλλάξ και