Πώς να σκάψετε ένα πηγάδι στη χώρα, κοντά στο σπίτι

Ακόμα κι αν το σπίτι διαθέτει κεντρική παροχή νερού, το πηγάδι δεν θα είναι περιττό: είναι πολύ ακριβό να ποτίζετε τον κήπο ή τα παρτέρια με νερό βρύσης και σε περίπτωση διακοπής λειτουργίας θα είναι πολύ χρήσιμο. Στη χώρα, αυτή είναι γενικά η κύρια και μοναδική πηγή υγρασίας που δίνει ζωή. Έτσι, η αξία του δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί. Δεν είναι εύκολο να φτιάξετε ένα πηγάδι με τα χέρια σας, αλλά μπορείτε. Ακόμα κι αν αποφασίσετε να προσλάβετε μια ομάδα (σωματικά δύσκολη), θα πρέπει να τις ελέγξετε. Δεν κάνουν όλοι το σωστό. Πιο συχνά, όσο πιο εύκολο και γρηγορότερο. Επομένως πρέπει να ξέρετε πώς πρέπει να είναι.

Πώς να επιλέξετε μια θέση

Ο πιο αξιόπιστος τρόπος είναι να παραγγείλετε υδρογεωλογικές έρευνες. Θα βρείτε το ακριβές μέρος όπου πρέπει να σκάψετε με μια ανάλυση του νερού που θα είναι εκεί. Αλλά αυτή η υπηρεσία δεν είναι φθηνή και δικαιολογείται εάν σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε το νερό ως πόσιμο νερό, δηλαδή κοντά στη μόνιμη κατοικία σας. Στο dacha, το χρειάζεστε ως επί το πλείστον για τεχνικές ανάγκες και πριν από το πόσιμο θα είναι δυνατό να καθαρίσετε μόνο το μέρος που πηγαίνει στο σπίτι.

Εάν δεν θα παραγγείλετε έρευνα, καθοδηγηθείτε από πολλά σημεία ταυτόχρονα:

• θέση των πηγαδιών σε γειτονικές περιοχές ·
• ανάλυση των φυτών που αναπτύσσονται ·
• παρατήρηση εντόμων και ζώων ·
• λαϊκές μεθόδους.

Όλες αυτές οι μέθοδοι είναι μόνο τρόποι για να προσδιοριστεί κατά προσέγγιση πού θα μπορούσαν να προκύψουν υδροφορείς. Κανένα από αυτά δεν παρέχει εγγυήσεις, αλλά αν ως αποτέλεσμα πολλών μεθόδων έχετε ένα περισσότερο ή λιγότερο συγκεκριμένο μέρος, είναι λογικό να προσπαθήσετε να σκάψετε ένα πηγάδι εδώ.

Φρεάτια σε γειτονικές περιοχές

Ίσως γνωρίζετε ότι τα ροκ στρώματα είναι πολύ άνισα, όπως και οι υδροφορείς. Εάν οι γείτονες έχουν νερό σε απόσταση 6 μέτρων, αυτό δεν σημαίνει ότι θα το έχετε ακριβώς στο ίδιο μέρος. Μπορεί να είναι υψηλότερο ή χαμηλότερο, ή μπορεί να πάει απότομα κάπου στο πλάι. Αυτό είναι απλώς μια κατά προσέγγιση "παρατήρηση" στο έδαφος.

Ο υδροφορέας μπορεί να εμφανιστεί σε διαφορετικά επίπεδα

Φυτά

Αυτή η μέθοδος είναι κατάλληλη εάν το οικόπεδο δεν έχει ακόμη οργωθεί. Εξετάστε την "τοπική" βλάστηση, αποκαλύπτοντας νησίδες με χαρακτηριστικό γρασίδι. Όχι μεμονωμένα φυτά (μπορούν να εισαχθούν κατά λάθος), δηλαδή νησιά, ξέφωτο κ.λπ.

Φυτά που δείχνουν το βάθος του υδροφορέα

Παρατηρήσεις ζώων και φύσης

Οι καλύτεροι προγνωστικοί παράγοντες είναι τα μικρά. Στη ζεστή εποχή, σε ήρεμο καιρό, το βράδυ, πριν από το ηλιοβασίλεμα, κοιτάξτε την τοποθεσία. Εάν υπάρχουν μέρη όπου οι γλάστρες "κρέμονται" από θέσεις, πιθανότατα σε αυτό το μέρος και αρκετά κοντά, υπάρχει νερό.

Το midge μπούκλες όπου πλησιάζει το νερό

Για να είστε πεπεισμένοι για αυτό, μπορείτε να παρατηρήσετε αυτό το μέρος το πρωί. Εάν το νερό είναι πολύ κοντά, η ομίχλη θα στροβιλιστεί εδώ.

Με τη "συγκέντρωση" ομίχλης, μπορείτε να προσδιορίσετε πού βρίσκεται το νερό πιο κοντά

Παραδοσιακές μέθοδοι

Βρίσκουμε ένα πήλινο σκεύος. Κατά προτίμηση δεν είναι τζάμι. Αλλά η εύρεση ενός είναι δύσκολη τώρα, οπότε οποιαδήποτε κανάτα ή ποτ θα κάνει. Ούτε καν αυτό; Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε ένα συνηθισμένο ταψί, μόνο με ένα ευρύ.

Σιλικαζέλ αποξηραμένο με φούρνο χύνεται στα πιάτα. Δεν ξέρετε πού να το πάρετε; Πάρτε κεραμικά τούβλα, σπάστε τα σε μικρά ψίχουλα (όχι αλεύρι, αλλά ψίχουλα), στεγνώστε τα για μερικές ώρες στο φούρνο. Κοιμάσαι σε ένα μπολ στην κορυφή, το δένεις με ένα στεγνό βαμβακερό πανί.Μόνο για να μην χαθεί. Ζυγίστε και γράψτε το αποτέλεσμα.

Στον προβλεπόμενο τόπο / τοποθεσίες νερού, σκάψτε μια τρύπα βάθους 1-1,5 μέτρων, βάλτε μια κατσαρόλα σε αυτό και πασπαλίστε τη με γη. Αφήστε το για μια μέρα. Τότε το σκάβεις και το ζυγίζεις ξανά. Όσο περισσότερο έχει αλλάξει η μάζα, τόσο περισσότερο νερό υπάρχει (ή πιο κοντά στην επιφάνεια είναι).

Η καλύτερη στιγμή

Υπάρχουν δύο περίοδοι που είναι καλύτερο να σκάβεις ένα πηγάδι: αυτό είναι το δεύτερο μισό του Αυγούστου και τα μέσα του χειμώνα - μετά από δύο εβδομάδες παγετού. Αυτή τη στιγμή, το επίπεδο των υπογείων υδάτων είναι το χαμηλότερο · δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου υδροφόρος ορίζοντας. Έτσι θα είναι απλό στη δουλειά και δεν θα χάσετε τον προσδιορισμό του ρυθμού ροής - είναι ελάχιστο αυτή τη στιγμή και δεν θα χρειαστεί να υποφέρετε από έλλειψη νερού με περισσότερες λεπτομέρειες.

Ο χειμώνας και τα τέλη του καλοκαιριού είναι η καλύτερη στιγμή για να σκάψετε πηγάδια

Εάν μια ομάδα εργάζεται, μπορεί να το κάνει σε λίγες μέρες: δύο ή τρεις, μερικές φορές περισσότερες. Εάν σκοπεύετε να εργαστείτε μόνοι σας, μπορεί να μην υπάρχει αρκετός χρόνος τον Αύγουστο. Αυτή είναι η "συνοριακή" ζώνη - πριν από τις βροχές. Τότε πρέπει να αρχίσετε να εργάζεστε νωρίτερα. Ίσως από τις αρχές Αυγούστου. Αυτή τη στιγμή, υπάρχει ήδη λίγο νερό, και μέχρι τα μέσα του μήνα (ακόμα κι αν εργάζεστε μόνοι τα βράδια) θα είστε ήδη κοντά στον υδροφορέα. Σε γενικές γραμμές, προσπαθήστε να υπολογίσετε έτσι ώστε η έξοδος προς τον υδροφορέα να πέσει στον πιο «άνυδρο» χρόνο. Συνιστάται επίσης να ολοκληρώσετε τη στεγανοποίηση των τοίχων.

Τύπος και δομή

Εάν έχετε αποφασίσει για το μέρος, απομένει να επιλέξετε ποιο θα φτιάξετε το δικό σας. Μπορείτε να σκάψετε μόνο ένα ορυχείο και ένα αβυσσινιακό μπορεί να τρυπήσει. Η τεχνική εδώ είναι εντελώς διαφορετική, οπότε περαιτέρω θα επικεντρωθούμε στον άξονα καλά.

Τύπος άξονα

Το πιο συνηθισμένο σήμερα είναι ένα καλά κατασκευασμένο από δαχτυλίδια από σκυρόδεμα. Συνηθισμένο - γιατί είναι ο ευκολότερος τρόπος. Αλλά έχει σοβαρά μειονεκτήματα: οι αρθρώσεις δεν είναι καθόλου αεροστεγείς και μέσω αυτών βροχή, το λιωμένο νερό μπαίνει στο νερό και με αυτό τι διαλύεται σε αυτό και τι έχει βυθιστεί.

Έλλειψη πηγαδιού και δακτυλίων

Φυσικά, προσπαθούν να σφραγίσουν τις αρθρώσεις των δακτυλίων, αλλά δεν μπορείτε να εφαρμόσετε εκείνες τις μεθόδους που θα είναι αποτελεσματικές: το νερό πρέπει να είναι κατάλληλο τουλάχιστον για άρδευση. Και η απλή κάλυψη των συνδέσεων με μια λύση είναι πολύ βραχύβια και αναποτελεσματική. Οι ρωγμές αυξάνονται συνεχώς και στη συνέχεια μέσω αυτών δεν εισέρχεται μόνο βροχή ή λιωμένο νερό, αλλά και ζώα, έντομα, σκουλήκια κ.λπ.

Υπάρχουν δαχτυλίδια με κλειδαριά. Ανάμεσά τους, λένε, μπορείτε να τοποθετήσετε λάστιχα από καουτσούκ, τα οποία θα εξασφαλίσουν στεγανότητα. Υπάρχουν δαχτυλίδια με κλειδαριές, αλλά είναι πιο ακριβά. Ωστόσο, δεν υπάρχουν πρακτικά παρεμβύσματα, καθώς και πηγάδια μαζί τους.

Ένας άξονας από κορμούς υποφέρει από την ίδια «ασθένεια», μόνο οι ρωγμές είναι ακόμη μεγαλύτερες. Ναι, αυτό έκαναν οι παππούδες μας. Αλλά, πρώτον, δεν είχαν άλλο τρόπο, και δεύτερον, δεν χρησιμοποιούσαν τόση χημεία στους τομείς.

Από αυτήν την άποψη, ένας άξονας από μπετόν είναι χυτός. Χυτεύεται απευθείας επί τόπου χρησιμοποιώντας ένα αφαιρούμενο ξυλότυπο. Χύθηκαν το δαχτυλίδι, το έθαψαν, έβαλαν ξανά το ξυλότυπο, κολλήθηκαν στο οπλισμό, χύθηκαν ένα άλλο. Περιμέναμε μέχρι το σκυρόδεμα να "αρπάξει", αφαιρέσαμε ξανά το ξυλότυπο και ξεκινήσαμε να σκάβουμε.

Αφαιρούμενη ξυλότυπη για ένα μονολιθικό σκυρόδεμα

Η διαδικασία είναι πολύ αργή. Αυτό είναι το κύριο μειονέκτημα. Διαφορετικά, μόνο συν. Πρώτον, αποδεικνύεται πολύ φθηνό. Κόστος μόνο για δύο γαλβανισμένα φύλλα και στη συνέχεια για τσιμέντο, άμμο, νερό (αναλογίες 1: 3: 0,6). Είναι πολύ φθηνότερο από τα δαχτυλίδια. Δεύτερον, είναι ερμητικά σφραγισμένο. Χωρίς ραφές. Το γέμισμα πραγματοποιείται περίπου μία φορά την ημέρα και λόγω του ανώμαλου άνω άκρου, είναι σχεδόν μονόλιθος. Λίγο πριν χύσετε τον επόμενο δακτύλιο, ξύστε το ανυψωμένο και σχεδόν στερεωμένο τσιμέντο από την επιφάνεια.

Πώς να αναγνωρίσετε έναν υδροφορέα

Σύμφωνα με την τεχνολογία, το χώμα αφαιρείται μέσα στον δακτύλιο και κάτω από αυτόν. Ως αποτέλεσμα, με το δικό του βάρος, βυθίζεται. Εδώ είναι το χώμα που βγάζετε και θα χρησιμεύσει ως οδηγός.

Συνήθως, το νερό βρίσκεται ανάμεσα σε δύο ανθεκτικά στο νερό στρώματα. Τις περισσότερες φορές είναι πηλός ή ασβεστόλιθος. Ο υδροφορέας είναι συνήθως άμμος.Μπορεί να είναι μικρό, όπως θαλασσινό, ή μεγάλο διάσπαρτο με μικρά βότσαλα. Συχνά υπάρχουν πολλά τέτοια στρώματα. Καθώς η άμμος πήγε, αυτό σημαίνει ότι σύντομα θα εμφανιστεί νερό. Όπως εμφανίστηκε στο κάτω μέρος, είναι απαραίτητο να σκάβουμε για λίγο περισσότερο χρόνο, βγάζοντας το ήδη υγρό έδαφος. Εάν το νερό έρχεται ενεργά, μπορείτε να το σταματήσετε. Ο υδροφορέας μπορεί να μην είναι πολύ μεγάλος, οπότε υπάρχει κίνδυνος να το περάσετε. Τότε πρέπει να σκάψετε μέχρι το επόμενο. Όσο βαθύτερα το νερό θα είναι καθαρότερο, αλλά πόσο βαθύτερο είναι άγνωστο.

Στη συνέχεια, το πηγάδι αντλείται πάνω - μια υποβρύχια αντλία ρίχνεται μέσα και αντλείται νερό. Αυτό το καθαρίζει, βαθαίνει λίγο και καθορίζει επίσης το ρυθμό ροής του. Εάν σας ταιριάζει ο ρυθμός άφιξης του νερού, μπορείτε να σταματήσετε εκεί. Εάν δεν είναι αρκετό, πρέπει να περάσετε γρήγορα από αυτό το επίπεδο. Με την αντλία σε λειτουργία, συνεχίστε να αφαιρείτε το χώμα μέχρι να περάσει αυτό το στρώμα. Στη συνέχεια σκάβουν μέχρι τον επόμενο φορέα νερού.

Κάτω φίλτρο στο πηγάδι

Απαιτούνται εργαλεία για να σκάψουν ένα πηγάδι

Όταν το πάνω άκρο του δακτυλίου είναι επίπεδο με το έδαφος, κυλήστε το επόμενο. Τοποθετείται αυστηρά στην κορυφή. Το έργο συνεχίζεται. Εάν στον πρώτο δακτύλιο το χώμα μπορεί να πεταχτεί πάνω από την πλευρά με ένα φτυάρι με μια κοντή λαβή, τότε στον επόμενο είναι ήδη απαραίτητο να το αφαιρέσετε χρησιμοποιώντας μια πύλη ή ένα τρίποδο και ένα μπλοκ. Έτσι, τουλάχιστον δύο άτομα πρέπει να εργαστούν και τουλάχιστον τρία ή ακόμα και τέσσερα άτομα πρέπει να γυρίσουν τα δαχτυλίδια. Άρα είναι αδύνατο να σκάψεις ένα πηγάδι μόνοι σου, με το ένα χέρι. Ίσως να προσαρμόσετε το βαρούλκο.

Έτσι, σταδιακά, το βάθος του πηγαδιού αυξάνεται. Όταν το δαχτυλίδι χαμηλώσει στο επίπεδο με το έδαφος, τοποθετείται ένα καινούργιο. Για κατάβαση χρησιμοποιήστε σφυρήλατες αγκύλες ή σκάλες (πιο σωστά - αγκύλες).

Τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου εκσκαφής ενός πηγαδιού:

• Μπορείτε να ελέγξετε πόσο σφιχτό και ακόμη και το δαχτυλίδι έχει γίνει.
• Μπορείτε να τοποθετήσετε τα ίδια ελαστικά παρεμβύσματα που θα εξασφαλίσουν στεγανότητα ή να τα βάλουν σε μια λύση.
• Οι τοίχοι δεν καταρρέουν.

Αυτά είναι όλα τα πλεονεκτήματα. Τώρα για τα μειονεκτήματα. Η εργασία στο εσωτερικό του δακτυλίου είναι άβολη και σωματικά δύσκολη. Επομένως, χρησιμοποιώντας αυτήν τη μέθοδο, σκάβουν κυρίως σε ρηχό βάθος 7-8 μέτρων. Και εργάζονται με τη σειρά τους στο ορυχείο.

Δομή μαχαιριού για ευκολότερη διείσδυση κατά το σκάψιμο των φρεατίων

Ένα ακόμη σημείο: όταν σκάβετε ένα ημερολόγιο με δαχτυλίδια, μπορείτε να επιταχύνετε τη διαδικασία καθίζησης και να διευκολύνετε τη διέλευση του εδάφους με ένα μαχαίρι. Είναι κατασκευασμένο από σκυρόδεμα, χύνεται στο έδαφος από την αρχή. Για να το σχηματίσετε, σκάβεται ένα αυλάκι σε κύκλο. Σε διατομή, έχει τριγωνικό σχήμα (βλέπε σχήμα). Η εσωτερική διάμετρος του συμπίπτει με την εσωτερική διάμετρο των δακτυλίων που χρησιμοποιούνται, ο εξωτερικός είναι ελαφρώς μεγαλύτερος. Αφού το σκυρόδεμα αποκτήσει δύναμη, τοποθετείται ένας "τυπικός" δακτύλιος σε αυτόν τον δακτύλιο και αρχίζει η εργασία.

Εγκατάσταση δακτυλίων μετά την επίτευξη του υδροφορέα

Πρώτον, σκάβεται ένα ορυχείο χωρίς δαχτυλίδια. Ταυτόχρονα, ακολουθούν τους τοίχους. Με τα πρώτα σημάδια απόρριψης, τοποθετούνται μέσα στον δακτύλιο και συνεχίζουν να εμβαθύνουν σύμφωνα με την πρώτη μέθοδο.

Εάν το έδαφος δεν καταρρέει σε όλο το μήκος, σταματά όταν φτάνει στον υδροφορέα. Χρησιμοποιώντας γερανό ή χειριστή, οι δακτύλιοι τοποθετούνται στον άξονα. Στη συνέχεια, εμβαθύνουν ένα άλλο ζευγάρι δακτυλίων σύμφωνα με την πρώτη μέθοδο, αυξάνοντας τον ρυθμό ροής.

Πρώτα, σκάβουν ένα ορυχείο στον υδροφορέα και μετά βάζουν δαχτυλίδια σε αυτό

Η ανασκαφική τεχνική είναι η ίδια εδώ: εφ 'όσον το βάθος το επιτρέπει, απλώς πετάγεται με φτυάρι. Στη συνέχεια, έβαλαν το τρίποδο και το κολάρο και τα ανέβαζαν σε κουβάδες. Μετά την εγκατάσταση των δακτυλίων, το κενό μεταξύ των τοιχωμάτων του άξονα και του δακτυλίου γεμίζεται και χτυπά. Ταυτόχρονα, οι πάνω δακτύλιοι μπορούν να σφραγιστούν από έξω (με εμποτισμό ασφάλτου, για παράδειγμα, ή άλλη στεγανοποίηση επίστρωσης).

Κατά την εργασία, είναι επίσης απαραίτητο να ελέγχετε την κατακόρυφοτητα των τοίχων, αλλά μπορεί να ρυθμιστεί εντός ορισμένων ορίων. Η μέθοδος ελέγχου είναι παρόμοια - μια υδραυλική γραμμή δεμένη σε μια ράβδο και κατεβάζεται στο ορυχείο.

Τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου:

• Ο άξονας είναι πλατύτερος, είναι πιο βολικό να δουλεύετε σε αυτό, κάτι που επιτρέπει την κατασκευή βαθύτερων φρεατίων.
• Αρκετοί δακτύλιοι κορυφής μπορούν να σφραγιστούν εξωτερικά για να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα εισόδου στα πιο μολυσμένα νερά.

Υπάρχουν περισσότερα μειονεκτήματα:

• Είναι δύσκολο να ελεγχθεί η στεγανότητα του αρμού των δακτυλίων: απαγορεύεται να βρίσκεστε στο ορυχείο κατά την εγκατάσταση. Είναι αδύνατο να περιστρέψετε έναν ήδη εγκατεστημένο δακτύλιο σε αυτό. Ζυγίζει εκατοντάδες κιλά.
• Μπορείτε να χάσετε μια στιγμή και το ορυχείο θα καταρρεύσει.
• Η πυκνότητα πλήρωσης του κενού μεταξύ του τοιχώματος του άξονα και των δακτυλίων παραμένει μικρότερη από το "φυσικό" έδαφος. Ως αποτέλεσμα, το λιώσιμο και το νερό της βροχής θα διαρρεύσουν στα βάθη, όπου θα μπουν μέσα από τις ρωγμές. Για να αποφευχθεί αυτό, δημιουργείται ένας προστατευτικός κύκλος γύρω από το φρεάτιο ενός αδιάβροχου υλικού (μεμβράνη στεγανοποίησης) με κλίση από τα τοιχώματα του φρεατίου.

Ανάθεση

Αν νομίζετε ότι έχετε σκάψει ένα πηγάδι και αυτό είναι, δεν είναι καθόλου. Έχετε ακόμα μια σειρά από καθημερινές ασκήσεις μπροστά σας. Εδώ μπορείτε να τα κάνετε μόνοι σας, χωρίς να χρειάζεστε βοήθεια. Πρώτα πρέπει να στεγανοποιήσετε τους τοίχους έξω και μετά - καθαρίστε και πλύνετε τους τοίχους από μέσα προς τα έξω και αντλήστε το νερό - καθαρίστε το πηγάδι.

Αφού σκάψει το πηγάδι, οι δακτύλιοι καθίστανται για μερικές μέρες και παίρνουν τη θέση τους. Προς το παρόν, δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτα μέσα, αλλά μπορείτε να κάνετε την εξωτερική στεγανοποίηση.

Στεγανοποίηση

Εάν το φρεάτιο κατασκευάστηκε σύμφωνα με τη δεύτερη μέθοδο - πρώτα έσκαψαν ένα ορυχείο, έπειτα έβαλαν δαχτυλίδια - αυτό το στάδιο είναι λίγο πιο εύκολο. Θα χρειαστεί να διευρύνετε λίγο το κενό για να κάνετε τη στεγανοποίηση. Εάν τα δαχτυλίδια είχαν τοποθετηθεί αμέσως, θα πρέπει να σκάψετε μια αξιοπρεπή τάφρο. Τουλάχιστον μέχρι το μέσο του δεύτερου δακτυλίου. Όταν το χώμα έχει αφαιρεθεί, προχωράμε στη στεγανοποίηση.

Είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε μια ένωση επικάλυψης. Μπορείτε - ασφαλτική μαστίχα, μπορείτε - άλλες συνθέσεις. Κατ 'αρχήν, μπορείτε να λιώσετε ή να στεγανοποιήσετε την κόλλα, στην πιο ακραία περίπτωση - τυλίξτε το με μια ταινία. Η ταινία είναι η φθηνότερη απ 'όλα, αλλά δεν θα διαρκέσει περισσότερο από δύο χρόνια, και στη συνέχεια με την προϋπόθεση ότι αγοράζεται ακριβή και ενισχυμένη.

Στεγανοποίηση, πάνω από την οποία τοποθετείται μόνωση (θήκη αφρού)

Δεδομένου ότι έχετε σκάψει ένα πηγάδι ούτως ή άλλως, μονώστε το. Ακόμα κι αν δεν εμφανίζεται στη ντάκα το χειμώνα, αλλά ίσως αργότερα θα έρθει και θα κρυώσει. Φροντίστε λοιπόν να έχετε νερό εκ των προτέρων.

Καθαρισμός τοίχων και εσωτερική στεγανοποίηση

Λίγες μέρες μετά το σκάψιμο του πηγαδιού και το "γυαλί κάθισε", κατεβείτε μέσα με μια σκούπα, σκουπίστε τους τοίχους. Στη συνέχεια πλένετε τους τοίχους: ρίξτε τον, σκουπίστε τον με μια καθαρή σκούπα. Ρίξτε ξανά, μετά - με μια σκούπα. Το νερό αντλήθηκε και αποστραγγίστηκε. Η διαδικασία επαναλήφθηκε την επόμενη μέρα. Λοιπόν - πέντε-επτά-δέκα ημέρες. Μέχρι τα εσωτερικά και το νερό να είναι καθαρά.

Ένα ακόμη σημείο. Δεν επικαλύπτουν αμέσως όλες οι ταξιαρχίες τις αρθρώσεις των δακτυλίων. Στη συνέχεια, μετά τον πρώτο καθαρισμό, πρέπει να επικαλύψετε τους αρμούς με ένα διάλυμα (τσιμέντο: άμμος σε αναλογία 1: 3). Για να βελτιώσετε το αποτέλεσμα, μπορείτε να προσθέσετε PVA ή υγρό γυαλί (αντί για μέρος νερού, ή να αραιώσετε PVA με νερό). Συνιστάται επίσης η ασφάλιση έναντι οριζόντιων μετατοπίσεων των δακτυλίων. Ειδικά αν είναι χωρίς κλειδαριές. Για αυτό, οι γειτονικοί δακτύλιοι στερεώνονται με μεταλλικές πλάκες, οι οποίες είναι προσαρτημένες στην άγκυρα. Αυτό το μέτρο είναι απολύτως απαραίτητο σε ασταθή χαλαρά εδάφη ή σε πολύ υψηλή θερμοκρασία.

Συνδετικοί δακτύλιοι με μεταλλικές (κατά προτίμηση ανοξείδωτο χάλυβα) πλάκες

Μετά το πλύσιμο των τοίχων, το νερό αντλείται αρκετές φορές, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το νερό. Αλλά για να μην επιτεθεί τίποτα μέσα, είναι απαραίτητο να το κλείσετε. ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕπώς να φτιάξετε ένα σπίτι για ένα πηγάδι, διαβάστε εδώ.

Για ορισμένες δυνατότητες της εκσκαφής πηγαδιών και του καθαρισμού, δείτε το βίντεο.

Ασφάλεια στην εργασία

Το σκάψιμο ενός πηγαδιού (με τα χέρια σας ή με μια ομάδα) είναι σκληρή και επικίνδυνη δουλειά, ειδικά αφού έχουν σκάψει τα πρώτα τρία δαχτυλίδια. Οι κάδοι πρέπει να τραβηχτούν με βαρούλκο, γιακά ή με μπλοκ, αλλά είναι βαρύ. Μπορεί να σπάσει - είτε το σχοινί είτε η λαβή μπορεί να μην σηκώνονται. Επομένως, είναι απαραίτητο να συμμορφώνεστε με τους κανόνες ασφαλείας:

• Το άτομο που εργάζεται κάτω πρέπει να φοράει κράνος πάνω από το κεφάλι του.
• Οι κάδοι πρέπει να έχουν μια ισχυρή λαβή, καλύτερα συγκολλημένη, από παχύ σύρμα σε πολλά στρώματα.
• Συνδέστε τους κάδους με ένα ισχυρό σχοινί, στο τέλος του οποίου είναι σταθερό ένα ισχυρό καραμπίνερ με αξιόπιστο σύστημα στερέωσης.
• Ελέγχετε περιοδικά την κατάσταση του σχοινιού, της λαβής κάδου και του καραμπίνερ.
• Όταν σηκώνετε κουβάδες, το άτομο που εργάζεται παρακάτω πρέπει να βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά.
• Εργαστείτε στο κάτω μέρος ένα προς ένα.
  

  Το κύριο πράγμα είναι να τηρείτε τις προφυλάξεις ασφαλείας

Πιστέψτε με, οι προφυλάξεις δεν είναι περιττές. Καλύτερα να είσαι ασφαλής.

Πώς σκάφθηκε το πηγάδι: έκθεση φωτογραφίας

Έσκαψαν σύμφωνα με την πρώτη μέθοδο - έβαλαν αμέσως δαχτυλίδια. Τρεις άνθρωποι δούλεψαν, αλλάζονταν εναλλάξ: κανείς δεν έμεινε μέσα για περισσότερο από "ένα δαχτυλίδι". Αυτές είναι όλες οι αποχρώσεις εν συντομία. Τα υπόλοιπα - στην πορεία.

Πρώτα, τα δαχτυλίδια έφεραν μέσα και τοποθετήθηκαν στον ιστότοπο. Ένα μαχαίρι συναρμολογήθηκε από ξύλινες σανίδες ειδικού σχήματος.

Κουδουνίζει καλά στον ιστότοπο

Έτσι μοιάζουν οι σανίδες μαχαιριών

Αποδείχθηκε ένα δαχτυλίδι, ανάλογα με το μέγεθος του οποίου άρχισαν να σκάβουν στο επιλεγμένο μέρος.

Στο βάθος βρίσκεται ένα ξύλινο μαχαίρι για το σκάψιμο ενός πηγαδιού με δαχτυλίδια

Σκάψτε αυστηρά ανάλογα με το μέγεθος του μαχαιριού

Ο πρώτος δακτύλιος σκυροδέματος τοποθετείται σε αυτόν τον δακτύλιο. Στην αρχή, το χώμα πετάχτηκε μόνο - όσο το βάθος επέτρεπε.

Το πρώτο είναι έτοιμο

Βάζουμε το δεύτερο, χάσαμε τις ραφές μέσα και έξω, συνεχίσαμε να σκάβουμε περαιτέρω.

Ο δεύτερος δακτύλιος έχει ρυθμιστεί

Όταν το δεύτερο πήγε στο επίπεδο με το έδαφος, βάζουμε ένα τρίποδο με βαρούλκο και μπλοκ. Έτσι σήκωσαν και κατέβασαν το σκάψιμο και τους κουβάδες με τη φυλή.

Το τρίποδο τοποθετήθηκε πριν από την εγκατάσταση του τρίτου δακτυλίου

Τώρα: το ένα σκάβει, το δεύτερο "στρίβει" στο βαρούλκο, το τρίτο ρίχνει το έδαφος. Στο ίδιο βαρούλκο, κατέβαλαν το πηγάδι στον άξονα.

Πηγαίνω))

Ο έκτος δακτύλιος θάφτηκε και μετά εμφανίστηκε το νερό. Αν κοιτάξετε το έδαφος, αποδείχθηκε έτσι: μαύρη γη, άμμος, πηλός, άμμος που φέρει νερό. Αυτό σημαίνει ότι το στρώμα στο οποίο ρέει το νερό διαχωρίζεται από πηλό, το οποίο είναι πολύ αγώγιμο. Αυτό είναι πολύ καλό - το νερό πρέπει να είναι καλό, όπως αποδείχθηκε αργότερα.

Οι αναλαμπές του νερού είναι ορατές

Μετά από αυτό, εγκαθίστανται τρεις ακόμη δακτύλιοι. Ένα έμεινε στα τέλη Αυγούστου, όταν το νερό θα είναι χαμηλότερο, θα κατεβάσουμε το πηγάδι κατά ένα άλλο μέτρο. τότε η διαδικασία είναι στάνταρ - πλύνετε τους τοίχους, αντλήστε το νερό. Έτσι έξι φορές επτά. Μετά από αυτό, έβαλαν το κεφάλι στο πηγάδι και εγκατέστησαν όλη τη γέμιση - την πύλη, έβγαλαν το καλώδιο από το σπίτι, έβαλαν την πρίζα. Τα σχέδια είναι να φέρουν νερό στο σπίτι.

Μοιάζει με πηγάδι "στο σπίτι"