Φράχτης φράχτη: πώς να μεγαλώσετε και να διαμορφώσετε

Η εξέταση των συνηθισμένων περιφράξεων, ανεξάρτητα από το πόσο όμορφη, είναι μια αμφίβολη απόλαυση. Για να είναι πιο ελκυστικοί, είναι διακοσμημένοι με όλους τους δυνατούς τρόπους. Ένα από τα πιο αποτελεσματικά είναι η αντιστάθμιση. Με τη βοήθειά του, μπορείτε όχι μόνο να κλείσετε τον εαυτό σας από αδιάκριτα μάτια, αλλά και να μειώσετε την ποσότητα σκόνης στον ιστότοπο, καθώς και να μειώσετε το επίπεδο θορύβου. Αλλά αυτό είναι δυνατό εάν ο πράσινος φράκτης είναι αρκετά υψηλός και πυκνός.

Τύποι φυτών και φυτών για αυτούς

Σε ύψος, ένας φράκτης μπορεί να είναι χαμηλός - έως 50 cm, μεσαίου μεγέθους από 60 cm έως 150 cm και υψηλός - πάνω από 160 cm. Με τη σύνθεση των φυτών - κωνοφόρα, φυλλοβόλα, ανθίζοντας, από τον τύπο της διάταξης - μονή ή διπλή σειρά. Όλα αυτά μπορούν να περικοπούν ή να αναπτυχθούν ελεύθερα. Μόνο μια λίστα ειδών μιλά για μια μεγάλη ποικιλία, ακόμη και ένας ζωντανός φράκτης μπορεί να αποτελείται από διαφορετικά φυτά. Ο τύπος αντιστάθμισης επιλέγεται ανάλογα με το σκοπό του.

Ένας πράσινος φράκτης δύο σειρών μπορεί επίσης να ενισχυθεί

Χαμηλός

Ένας χαμηλός φράκτης ονομάζεται επίσης συγκράτηση. Μπορεί να φτάσει σε ύψος μισού μέτρου. Χρησιμοποιείται συχνότερα ως ζωντανό πράσινο πλαίσιο για έναν κήπο λουλουδιών ή παρτέρι, για να υποδείξει ζώνες σε μια τοποθεσία, απλώς για σκοπούς διακοσμητικού σχεδιασμού. Σε αυτήν την περίπτωση, επιλέγουν από θάμνους, μερικά ποώδη ή ανθοφόρα φυτά. Για ψαλίδια μικρού ύψους, τα ακόλουθα είναι κατάλληλα:

• μικρότερος αειθαλής πυξάρι και euonymus,
• νάνοι μορφές γιασεμιού,
• magnolia holly,
• Έρικα;
• barberry και cotoneaster;
• ορεινό πεύκο Pug;
• thuja δυτική;
• ο άρκευθος είναι κιονοειδής.
  

  Ένας φράκτης αειθαλούς πυξάρι δεν θα ευχαριστήσει μόνο το καλοκαίρι, αλλά και το χειμώνα

Εάν η συγκράτηση (χαμηλός φράκτης) σχεδιάζεται να αναπτυχθεί ελεύθερα, μπορείτε να φυτέψετε:

• τριαντάφυλλο;
• spirea Bumald (Ιαπωνικά ή Niponskaya);
• θάμνος και dahurian cinquefoil;
• τριαντάφυλλα
• Κυπαρίσσι του Λόουσον.
  

  Ζωντανά σύνορα από τη Σπύρα διαφορετικών ποικιλιών

Αυτές είναι μόνο μερικές από τις πιθανές επιλογές, αλλά τα ονομαζόμενα φυτά σχηματίζουν έναν πυκνό τοίχο με φύλλα και λουλούδια, είναι σχετικά εύκολο στη φροντίδα και μπορούν να αναπτυχθούν στην κεντρική Ρωσία. Λίγο πριν από την τελική επιλογή, φροντίστε να αποσαφηνίσετε τη χωροθέτηση του επιλεγμένου φυτού, καθώς και τις συνθήκες και τα χαρακτηριστικά της καλλιέργειάς του. Επιλέξτε ανάλογα με τον τύπο και την οξύτητα του εδάφους, καθώς και τη δυσκολία φροντίδας και την ευαισθησία σε ασθένειες.

Εάν ο φράκτης μεγαλώνει κοντά στο σπίτι μόνιμης κατοικίας, είναι δυνατή η προσεκτική και προσεκτική φροντίδα γι 'αυτό. Επομένως, μπορείτε να επιλέξετε από λίγο πιο ιδιότροπες ποικιλίες. Στο dacha, είναι σίγουρα απαραίτητο να επιλέξετε ανεπιτήδευτα φυτά. Αυτή η αρχή ισχύει για την επιλογή φυτών και για μεσαίους έως ψηλούς πράσινους φράκτες.

Μπορείτε να δημιουργήσετε έναν συνδυασμένο φράκτη από διαφορετικά φυτά

Μεσαίο ύψος

Εάν χρειάζεστε ένα φράχτη από φυτά ύψους έως 1,5 μέτρων, μιλούν για έναν φράκτη. Μπορεί να χρησιμοποιήσει θάμνους που ανθίζουν και καρποφόρα, μερικούς τύπους δέντρων. Εάν ένας τέτοιος φράκτης εκτελεί προστατευτική λειτουργία, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακανθώδεις θάμνοι - barberry, rose hips, ψηλά τριαντάφυλλα, dogwood. Εκτός από τα ήδη αναφερθέντα φυτά, μπορείτε επίσης να φυτέψετε χωρίς κλάδεμα:

• καρποφορία - irga, dogwood, hazel, αγιόκλημα (κοινό, μπλε, τατάρ), χρυσή σταφίδα, πυρακάνθα Φωτεινό κόκκινο;
• ανθοφορία - λιλά, forsythia, chubushnik, ορτανσία, hawthorn, derain, κίτρινη ακακία
• με πυκνό φύλλωμα - privet, euonymus, cotoneaster, αειθαλή πυξάρι, Wangutta spirea.
• κωνοφόρα - thuja western, καναδική ερυθρελάτη, πράσινο, μπλε, σιβηρικό έλατο, μούρο yew, αρκεύθου;

Η Forsythia ανθίζει πολύ όμορφα και άφθονα την άνοιξη, και στη συνέχεια ξεχειλίζει με πυκνό επιμήκη φύλλωμα. Το Chubushnik δεν έχει τόσο διακοσμητικό χρώμα, αλλά το φύλλο του είναι γυαλιστερό

Ένας πράσινος φράκτης χρησιμοποιείται συχνά μόνο για τη μεταμφίεση ή τη συμπλήρωση του κύριου φράχτη. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η επιφάνεια του φράχτη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως στήριγμα των φυτών - αυτό συμβαίνει εάν πρέπει να καλυφθεί πλήρως.

Barberry διαφορετικών ποικιλιών έχει διαφορετικό χρώμα φύλλων. Το Pirkata μπορεί να αποφέρει καρπούς από έντονες κόκκινες οσμές κίτρινου χρώματος, παραμένουν στα κλαδιά το χειμώνα, έως ότου τρώγονται από πουλιά

Ένα σημείο: εάν πρόκειται να κλείσετε με φυτά φράχτη από κυματοειδές χαρτόνι, θα πρέπει να προσπαθήσετε πολύ σκληρά: θερμαίνεται πολύ στον ήλιο, γι 'αυτό όλα τα φυτά σε αξιοπρεπή απόσταση απλά καίγονται. Εάν σκοπεύετε να φυτέψετε έναν φράκτη, θα πρέπει κατά κάποιο τρόπο να προστατέψετε τα φυτά από τη ζέστη. Τουλάχιστον χτυπήστε τις ξύλινες ασπίδες που θα σταθούν προσωρινά κατά μήκος της γραμμής προσγείωσης, αντανακλώντας τη θερμότητα.

Οι ψηλοί είναι τοίχοι

Για ψηλούς φράκτες (πάνω από 1,5 μέτρα), τα φυτά χρησιμοποιούνται συχνότερα, αν και ορισμένοι ψηλοί θάμνοι μπορεί να μεγαλώνουν έως και 2 μέτρα ή περισσότερο:

• αειθαλή και κωνοφόρα - έλατο, έλατο, thuja, yew, αρκεύθου (στήλη, μεσαία, κινέζικα), υψηλές ποικιλίες αειθαλούς πυξάρι, κυπαρίσσι
• οπωροφόρα δέντρα και θάμνοι μούρων - μήλο μούρων, δαμάσκηνο κερασιών, irga (Tatar, spikelet), buckthorn, viburnum;
• φυλλοβόλο - αλεξίπτωτο με μικρά φύλλα, δρυς με υποκατάστημα, σφενδάμνος.
• ανθοφορία - λιλά (ψηλές ποικιλίες), αγιόκλημα, chubushnik;

Ο φράκτης μπορεί να είναι πολύ υψηλός))

Ταχέως αναπτυσσόμενα φυτά αντιστάθμισης

Οι φράκτες από φυτά είναι πολύ όμορφοι, αλλά χρειάζονται χρόνια για να σχηματιστεί ένας πλήρης φράκτης. Τα κωνοφόρα αναπτύσσονται ιδιαίτερα μακριά και αργά. Για παράδειγμα, το thuja θα αυξηθεί σε ύψος 1,5 m για περίπου 5 χρόνια, και το μούρο yew γενικά 8, αλλά ευχαριστούν το μάτι όλο το χρόνο. Μερικοί θάμνοι αυξάνουν την ανάπτυξη ετησίως περισσότερο από άλλους - από 50 εκατοστά έως 1 μέτρο, και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για φύτευση και σχηματισμό γρήγορου φράκτη.

• Σιβηρίας σκαθάριCrataegus sanguinea με κίτρινα άνθη - έως 1 μέτρο ετησίως.
• ιτιές θάμνων
• βατόμουρα, ροδαλά ισχία, τριαντάφυλλα αναρρίχησης (απαιτείται υποστήριξη).
• διάδοση φουντουκιού - έως και ένα μέτρο ή περισσότερο ετησίως ·
• Kalinolistny biculus - υπό ευνοϊκές συνθήκες, οι βλαστοί μεγαλώνουν έως 1 m.
• υποβαθμίζω.

Ένας από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους θάμνους με πράσινο φράκτη

Φύτευση και συντήρηση φρακτών

Η δημιουργία ενός πράσινου φράχτη ξεκινά με την επιλογή των φυτών. Παρακαλώ σημειώστε ότι όλοι πρέπει να είναι της ίδιας ηλικίας. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να σχηματίσετε μια ομοιόμορφη γραμμή. Εάν πρόκειται για φυλλοβόλα φυτά, η ηλικία των δενδρυλλίων είναι 2-3 χρόνια, εάν τα κωνοφόρα είναι 3-6 ετών. Εάν η φύτευση έχει προγραμματιστεί σε μια σκιασμένη περιοχή, η ηλικία των φυτών για φύτευση σε έναν φράκτη είναι μεγαλύτερη - 7-8 χρόνια. Σε τέτοιες συνθήκες, μεγαλώνουν πολύ αργά, και λίγο πολύ ώριμα φυτά θα δώσουν αμέσως κάποια μορφή.

Αποστάσεις φύτευσης σε φράκτες

Στη μεσαία λωρίδα και πιο κοντά στο βορρά, η φύτευση ξεκινά την άνοιξη, στο νότο, μπορεί να φυτευτεί πριν από το χειμώνα - το φθινόπωρο. Όλα ξεκινούν με το σχηματισμό τάφρων φύτευσης.

• Τα χαρακώματα βάθους 50-60 cm σκάβονται σύμφωνα με τις ενδείξεις που εφαρμόζονται.
• Χύνεται ένα στρώμα εύφορου εδάφους κατάλληλης σύνθεσης.
• Στην απαιτούμενη απόσταση (δείτε τον παραπάνω πίνακα), τοποθετούνται φυτά με τυλιγμένο ριζικό σύστημα. Ξεδιπλώστε λίγο πριν φυτέψετε.
• Προκειμένου τα φυτά να ριζώσουν καλά, δεν είναι απαραίτητο να σπάσει το υπάρχον κομμάτι της γης. Το χώμα χύνεται και συμπιέζεται γύρω από το ριζικό σύστημα. Πώς να φυτέψετε: να εμβαθύνετε ή, αντίθετα, να φυτεύετε σε λόφο - εξαρτάται από τον τύπο του φυτού. Ελέγξτε πριν από τη δουλειά.
• Αμέσως μετά τη φύτευση, τα φυτά ποτίζονται και το χώμα πασπαλίζεται με μουλάκι - τύρφη, χούμο, θρυμματισμένο φλοιό. Αυτό θα διατηρήσει την υγρασία.

Επιπλέον, ο πρώτος χρόνος φροντίδας συνίσταται σε τακτικό πότισμα, χαλάρωση του εδάφους, αφαίρεση ζιζανίων και περιοδική γονιμοποίηση. Όλες οι δραστηριότητες περιγράφονται στις συστάσεις για τη φροντίδα ενός συγκεκριμένου τύπου φυτού. Εδώ πρέπει να τηρούνται.

Το κλάδεμα μπορεί να είναι απαραίτητο το φθινόπωρο. Ακόμα κι αν ο φράκτης μεγαλώνει ελεύθερα, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να σχηματιστεί. Δεν χρειάζεται να του δοθεί το σωστό γεωμετρικό σχήμα και το κόψιμο είναι τόσο απαραίτητο γι 'αυτήν όσο και για ένα κοφτό.

Κανόνες για το κλάδεμα μιας μη μορφοποιημένης αντιστάθμισης

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, ακόμη και ένας πράσινος φράκτης ελεύθερης ανάπτυξης απαιτεί κλάδεμα. Η πρώτη πραγματοποιείται αμέσως μετά την προσγείωση. Ταυτόχρονα, σχηματίζονται ισχυροί πλευρικοί βλαστοί και μέχρι το τέλος του καλοκαιριού οι θάμνοι γίνονται πιο διακλαδισμένοι. Το δεύτερο κλάδεμα πραγματοποιείται το φθινόπωρο και στη συνέχεια για 3-4 χρόνια οι θάμνοι κλαδεύονται αρκετά σύντομα έως ότου επιτευχθεί η απαιτούμενη πυκνότητα βλαστών.

Μία από τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους είναι το κλάδεμα κατά την ανάπτυξη. Χρησιμοποιεί την ικανότητα όλων των φυλλοβόλων θάμνων να ενεργοποιεί τους αδρανείς βασικούς οφθαλμούς. Τα στάδια κλαδέματος του πρώτου έτους φαίνονται στην παρακάτω φωτογραφία.

Το πρώτο έτος σχηματισμού ενός αντιστάθμισης ελεύθερης ανάπτυξης

Κατά τη φύτευση, οι αδύναμοι, λεπτοί βλαστοί κόβονται σχεδόν εντελώς και οι ισχυροί μειώνονται στον πρώτο ισχυρό μπουμπούκι. Μέχρι το φθινόπωρο, νέοι βλαστοί θα εμφανιστούν από τη ρίζα, και εκείνοι που μένουν την άνοιξη θα δώσουν νέους.

Δεύτερο έτος σχηματισμού αντιστάθμισης

Όταν σταματήσει η ροή του χυμού, όλοι οι βλαστοί κόβονται χαμηλά, αφήνοντας σύντομα κολοβώματα. Περικοπή σχήματος - όπως στη φωτογραφία - σε τόξο. Κατά τη δεύτερη σεζόν, ο θάμνος θα γίνει πολύ πυκνότερος, αρκετοί νέοι βλαστοί θα εμφανιστούν από τη ρίζα, δύο ή τρία ισχυρά κλαδιά θα αφήσουν τα "παλιά".

Κατά το τρίτο έτος και στη συνέχεια για άλλα 2-3 χρόνια, το κλάδεμα πραγματοποιείται σύμφωνα με την ίδια αρχή όπως και για το δεύτερο έτος, μόνο τα κλαδιά κλαδεύονται 3-4 cm υψηλότερα από ό, τι το προηγούμενο έτος. Το περαιτέρω κλάδεμα είναι επίσης δυνατό, αλλά κόβεται περίπου τα 3/4 του μήκους. Αυτή η τεχνική είναι καλή για τους θάμνους που σχηματίζουν μπουμπούκια στα άκρα των νεαρών βλαστών.

Σύμφωνα με αυτήν την αρχή, μπορείτε πολύ γρήγορα να σχηματίσετε έναν πυκνό φράκτη από φυτά με μικρό μέγεθος, καθώς και από μερικά μεσαίου μεγέθους:

• πεντάφυλλο;
• τσαλακωμένο τριαντάφυλλο?
• ορτανσία
• αγωνιστικό πεδίο
• λευκό σκυλόξυλο (διακοσμητικές ποικιλίες) ·
• Spirea Vagnut, Ιαπωνικά;

Το μειονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι ενεργοποιεί έντονα το σχηματισμό βασικών βλαστών. Πολύ επιθετικές ποικιλίες μπορούν να παράγουν άφθονη ανάπτυξη μέσα σε λίγα μέτρα από τον θάμνο. Ως εκ τούτου, συνιστάται να περιορίσετε τη ριζική ζώνη κατά τη φύτευση σκάβοντας σε ένα φύλλο αμιάντου, πλαστικού, μετάλλου.

Κοπή φρακτών

Πολλοί εκκολαπτόμενοι κηπουροί πιστεύουν ότι πριν αρχίσουν να σχηματίζουν ένα φράκτη, πρέπει να επιτραπεί να αναπτυχθεί. Μπορείτε να περιμένετε ένα ή δύο χρόνια μόνο με κωνοφόρα, τα φυλλοβόλα πρέπει να κόβονται αμέσως μετά τη φύτευση και στη συνέχεια το φθινόπωρο, διαφορετικά μετά από 2-3 χρόνια ελεύθερης χαοτικής ανάπτυξης, θα είναι είτε πολύ δύσκολο ή ακόμη και αδύνατο να κάνετε κάτι με το φυτό.

Πριν ξεκινήσετε τη χύτευση, πρέπει να επιλέξετε ένα σχήμα. Λάβετε υπόψη ότι οι φράκτες με ευθεία κορυφή πρέπει να κόβονται συχνά διαφορετικά θα χάσουν το διακοσμητικό τους αποτέλεσμα. Και δεδομένου ότι η ανάπτυξη είναι η πιο ενεργή στην άνω ζώνη, είναι εδώ ότι η ιδεολογία των γραμμών παραβιάζεται κατά πρώτο λόγο, ενώ στις πλευρικές επιφάνειες εξακολουθούν να είναι φυσιολογικές.Εάν δεν υπάρχει πιθανότητα ή επιθυμία να κάνετε τακτικό κούρεμα, επιλέξτε ένα σχήμα με στρογγυλή ή τριγωνική κορυφή. Ακόμα και με ένα χαμένο κούρεμα, φαίνονται φυσιολογικά.

Πώς να κόψετε ένα φράκτη για να σχηματίσετε ένα σκελετό - πρώτα δύο βήματα

Κατά το πρώτο έτος, όλοι οι βλαστοί συντομεύονται σε σημαντικό μέρος του ύψους. Εάν πρόκειται για φυτά που πωλούνται με γυμνές ρίζες σε δέσμες, μπορούν να κοπούν στο μισό μήκος τους, εάν φυτεύτηκαν φυτά εμπορευματοκιβωτίων, κομμένα στο 1/3 του ύψους ή καθόλου κομμένα. Το φθινόπωρο, ο θάμνος μοιάζει με τη φωτογραφία, η εικόνα είναι επάνω δεξιά. Με έντονο κλάδεμα, διεγείρεται ο σχηματισμός νέων βλαστών, επομένως μέχρι το τέλος του καλοκαιριού οι θάμνοι γίνονται πολύ παχύτεροι. Αυτό ολοκληρώνει το πρώτο στάδιο.

Το δεύτερο στάδιο είναι ο σχηματισμός του σκελετού. Αν κοιτάξετε μέσα στον ήδη σχηματισμένο φράκτη, θα δούμε ένα ισχυρό πλαίσιο γυμνών βλαστών, από το οποίο υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός νεαρών, με άφθονο φύλλωμα. Αυτό το πλαίσιο πρέπει να διαμορφωθεί. Ωστόσο, πρέπει να είναι αρκετά παχύ ώστε η επιφάνεια να είναι πυκνή και αδιαφανής. Η διαδικασία ξεκινά το δεύτερο έτος μετά την αποβίβαση και συνεχίζεται για 2-3 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η συχνότητα κλαδέματος μπορεί να είναι έως 4-5 φορές ανά σεζόν.

Ο στόχος είναι να επιτευχθεί η απαιτούμενη πυκνότητα του "σκελετού". Η περικοπή γίνεται σύμφωνα με το επιλεγμένο σχήμα. Η φωτογραφία δείχνει ένα παράδειγμα σχηματισμού πλαισίου. Ένα τέτοιο κόψιμο πρέπει να τηρείται σε οποιοδήποτε τελικό σχήμα, μόνο ανυψώνοντας ή χαμηλώνοντας την κορυφή του τριγώνου - ανάλογα με το πόσο μακρύ και στενό έχει προγραμματιστεί ο φράκτης. Εάν είναι φαρδύτερο, η κορυφή χαμηλώνει λίγο, αν χρειάζεστε στενή και ψηλή, ανυψώνεται και η βάση γίνεται στενότερη. Από χρόνο σε χρόνο, το κλάδεμα γίνεται λίγο υψηλότερα, κυριολεκτικά 3-4 εκ. Ως αποτέλεσμα, νέοι βλαστοί αναπτύσσονται ενεργά και εκείνοι που έχουν σχηματίσει νέα πιρούνια, σκελετικοί κλάδοι γίνονται όλο και πιο διακλαδισμένοι.

Αφού επιτευχθεί η απαιτούμενη πυκνότητα βλαστών, αρχίζει να αναγκάζεται το ύψος. Αυτό είναι το τρίτο στάδιο. Σε αυτό, το ύψος κοπής αυξάνεται πιο ενεργά - κατά 5-10 cm κάθε φορά. Οι βλαστοί που αναπτύσσονται ενεργά προς τα πάνω κλαδεύονται μέχρι να επιτευχθεί η απαιτούμενη πυκνότητα πλευρικών βλαστών. Το φύλλωμα πρέπει να είναι πυκνό. Με την προϋπόθεση ότι το κλάδεμα πραγματοποιείται πολλές φορές ανά σεζόν, η ανάπτυξη είναι αρκετά ενεργή. Ταυτόχρονα, σχηματίζονται νέοι βλαστοί, αλλά δεν υπάρχουν τόσα πολλά από αυτά όπως πριν.

Το τρίτο στάδιο στο σχηματισμό αντιστάθμισης είναι η δύναμη στο ύψος

Η συχνότητα κλαδέματος εξαρτάται από τον τύπο του φυτού:

• Τα δαμάσκηνα και τα hawthorn κόβονται από Μάιο έως Οκτώβριο τρεις ή τέσσερις φορές.
• thuja, juniper, cotoneaster, snowberry, barberry - μία φορά το καλοκαίρι (Ιούλιος-Αύγουστος), μία φορά τον Οκτώβριο.

Κόψτε έτσι ώστε η πλευρική πλήρωση να σχηματίζεται μαζί με την κουκούλα προς τα πάνω. Για να αποφύγετε τα κενά είναι καλύτερα να "σηκώσετε" τον θάμνο πιο αργά. Τότε θα είναι πιο δύσκολο να διορθωθεί.

Το τελικό στάδιο του σχηματισμού - δίνοντας την απαιτούμενη φόρμα

Το τελευταίο βήμα είναι να δώσουμε το επιθυμητό σχήμα. Στη συνέχεια είναι ένα κανονικό κούρεμα που διατηρεί το σχήμα του.

Για αυτόν τον τύπο αντιστάθμισης είναι πολύ καλός στις συνθήκες μας:

• τερέν;
• Ούβα βατόμουρο;
• κόκκινο αίμα
• Η κοτονεστρία είναι γυαλιστερή.
• το snowberry είναι λευκό.

Αντιστάθμιση ιτιάς

Η ιτιά μπορεί να αναπτυχθεί σε έναν πολύ ειδικό πράσινο φράκτη. Μπορεί να υφανθεί από φρεσκοκομμένα κλαδιά ιτιάς, τα οποία απλώς θάβονται στο έδαφος. Μια τέτοια προσγείωση γίνεται αποδεκτή με πολύ μεγάλη πιθανότητα. Τα κλαδιά μπορούν ακόμη και να κολλήσουν και στα δύο άκρα, σχηματίζοντας ένα τόξο. Η ιτιά θα ριζώσει ταυτόχρονα και από τα δύο άκρα. Για να επιταχυνθεί η διαδικασία, κόβεται το πάνω μέρος του βλαστού, ο φλοιός κόβεται κατά μήκος σε δύο σημεία για μερικά εκατοστά. Με αυτόν τον τρόπο, το έτοιμο σουτ κολλάει στο έδαφος.

Αντιστάθμιση ιτιάς

Χρησιμοποιώντας αυτήν τη δυνατότητα, μπορείτε να πλέξετε έναν φράκτη, ο οποίος θα γίνει πράσινος σε λίγες εβδομάδες. Οι προετοιμασμένοι βλαστοί θάβονται 15 εκατοστά, η γη γύρω σφίγγεται καλά, η φύτευση ποτίζεται.Για να φαίνεται όλο και πιο ελκυστικό - τα αποξηραμένα άκρα των κλαδιών δεν κολλάνε - λυγίστε τα κλαδιά. Στα σημεία τομής, μπορούν να είναι αλληλένδετα μεταξύ τους ή να είναι δεμένα. Εάν τα κλαδιά είναι πολύ λεπτά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε δύο κλαδιά, καθώς και να τοποθετήσετε περιοδικά στηρίγματα που θα συγκρατούν βέργα στη θέση.

Το μειονέκτημα ενός τέτοιου φράκτη είναι ότι έχει διακοσμητική εμφάνιση μόνο για λίγα χρόνια. Αφού οι βλαστοί γίνουν ξυλώδεις, το πράσινο πρακτικά εξαφανίζεται. Αλλά ο φράκτης από αυτό δεν γίνεται λιγότερο αξιόπιστος. Αντίθετα, είναι δύσκολο να σπάσει κανείς έναν τέτοιο τοίχο - τα κλαδιά είναι άκαμπτα υφαντά.

Πράσινο φράχτη σε μερικές εβδομάδες

Αν περιμένετε να μεγαλώσουν θάμνοι ή δέντρα για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε τα ποώδη φυτά θα δώσουν άφθονο πράσινο σε μερικές εβδομάδες. Αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί αν χρειαστεί να διακοσμήσετε έναν αντιαισθητικό τοίχο ή μέρος του φράχτη που είναι απλό.

Ένας γρήγορος τρόπος για να κάνετε το φράχτη σας πράσινο

Είναι φτιαγμένο ένα ξύλινο πλέγμα, μέσα στο οποίο τοποθετούνται τετράγωνα δοχεία με φυτά. Για να αποφευχθεί η πτώση του εδάφους από αυτά, τα δοχεία είναι καλυμμένα με μαύρο αγροΐνη. Έχει δημιουργηθεί μια πολύ μικρή τρύπα, μέσα στην οποία φαίνεται το φυτό.

Πώς να φτιάξετε έναν πράσινο τοίχο

Σε καλά φωτισμένες επιφάνειες με αρκετό πότισμα, ο τοίχος ή ο φράχτης θα γίνει πολύ σύντομα πράσινος. Εάν θέλετε, μπορείτε να σχεδιάσετε ζωντανές εικόνες με αυτόν τον τρόπο - χρησιμοποιώντας φυτά με φύλλωμα διαφορετικών χρωμάτων.

Μπορείτε ακόμη και να βάλετε ένα στολίδι φυτού στον τοίχο.

Φωτογραφία των φρακτών από διαφορετικά φυτά

Συχνά, ακόμη και από μια γενική φωτογραφία ενός φυτού, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς φαίνεται σε ένα φράκτη. Προσπαθήσαμε να βρούμε τα πιο δημοφιλή και διακοσμητικά φυτά. Επιπλέον, αυτή είναι μια φωτογραφία από φράχτες και όχι μόνο φυτά.

Αντιστάθμιση Euonymus

Φράκτης Hawthorn - χωρίς καλλιέργεια και διάτμηση

Ζωντανό φράχτη από barberry

Διαφορετικοί τύποι cotoneaster. Το ένα είναι καλό για ένα κουρευμένο ζωντανό φράχτη, το άλλο είναι καλό για δωρεάν καλλιέργεια

Το snowberry είναι πολύ διακοσμητικό αφού εμφανιστεί το φρούτο. Κρέμονται σε κλαδιά κάτω από το χιόνι, για τα οποία πήραν το όνομα

Το Thuja γίνεται πράσινο τόσο το χειμώνα όσο και το καλοκαίρι

Τώρα μερικά παραδείγματα για το πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν φυτείες εμπορευματοκιβωτίων για τη διακόσμηση τοίχου ή φράχτη.

Ένας πραγματικός πράσινος φράκτης, αλλά όχι από θάμνους, αλλά από βότανα σε γλάστρες

Μια άλλη επιλογή είναι όμορφα, εύκολα υλοποιημένες - ραμμένες σακούλες από αγροΐνες που κρέμονται στο φράχτη

Ειδικά "κουφώματα" και κατάλληλος φωτισμός, ακόμη και τη νύχτα ο τοίχος θα φαίνεται μαγικός

Ο τοίχος του σπιτιού μπορεί επίσης να διακοσμηθεί με παρόμοιο τρόπο.