Πώς να συνδέσετε έναν υδραυλικό συσσωρευτή σε ένα σύστημα παροχής νερού

Προκειμένου να αποφευχθεί η ενεργοποίηση της αντλίας κάθε φορά που ανοίγει η βρύση, στο σύστημα εγκαθίσταται υδραυλικός συσσωρευτής. Περιέχει έναν ορισμένο όγκο νερού, αρκετό για μια μικρή κατανάλωση. Αυτό σας επιτρέπει να απαλλαγείτε πρακτικά από τις βραχυπρόθεσμες εκκινήσεις της αντλίας. Η εγκατάσταση του συσσωρευτή είναι μια απλή διαδικασία, αλλά θα απαιτηθεί ένας ορισμένος αριθμός συσκευών - τουλάχιστον - ένας διακόπτης πίεσης και είναι επίσης επιθυμητό να υπάρχει ένα μανόμετρο και ένας αεραγωγός.

Λειτουργίες, σκοπός, τύποι

Τοποθεσία εγκατάστασης - σε λάκκο ή σε σπίτι

Στο σύστημα παροχής νερού μιας ιδιωτικής κατοικίας χωρίς υδραυλικό συσσωρευτή, η αντλία ανάβει όποτε υπάρχει ροή νερού κάπου. Αυτά τα συχνά εγκλείσματα οδηγούν σε φθορά του εξοπλισμού. Και όχι μόνο η αντλία, αλλά ολόκληρο το σύστημα στο σύνολό του. Σε τελική ανάλυση, κάθε φορά υπάρχει απότομη αύξηση της πίεσης, και αυτό είναι ένα σφυρί νερού. Για να μειωθεί ο αριθμός ενεργοποίησης της αντλίας και να εξομαλυνθεί το σφυρί νερού, χρησιμοποιείται υδραυλικός συσσωρευτής. Η ίδια συσκευή ονομάζεται δεξαμενή διαστολής ή μεμβράνης, υδραυλική δεξαμενή.

Ραντεβού

Μία από τις λειτουργίες των υδραυλικών συσσωρευτών είναι η εξομάλυνση του σφυριού νερού, ανακαλύψαμε. Υπάρχουν όμως και άλλοι:

• Μείωση του αριθμού εκκινήσεων της αντλίας. Υπάρχει λίγο νερό στη δεξαμενή. Σε χαμηλή κατανάλωση - πλύνετε τα χέρια σας, πλύνετε τον εαυτό σας - ρέει νερό από τη δεξαμενή, η αντλία δεν ανάβει. Θα ανάψει μόνο όταν απομένει πολύ λίγο.
• Διατήρηση σταθερής πίεσης. Για αυτήν τη λειτουργία, απαιτείται ένα ακόμη στοιχείο - ένας διακόπτης πίεσης νερού, αλλά διατηρούν την πίεση εντός των απαιτούμενων ορίων.
• Δημιουργήστε μια μικρή παροχή νερού σε περίπτωση διακοπής ρεύματος.
  

  Εγκατάσταση υδραυλικού συσσωρευτή σε λάκκο

Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτή η συσκευή υπάρχει στα περισσότερα ιδιωτικά συστήματα παροχής νερού - υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα από τη χρήση της.

Προβολές

Ο υδραυλικός συσσωρευτής είναι μια δεξαμενή λαμαρίνας χωρισμένη σε δύο μέρη από μια ελαστική μεμβράνη. Η μεμβράνη είναι δύο τύπων - ένα διάφραγμα και ένα μπαλόνι (αχλάδι). Το διάφραγμα στερεώνεται κατά μήκος της δεξαμενής, το μπαλόνι σε σχήμα αχλαδιού στερεώνεται στην είσοδο γύρω από τον σωλήνα εισόδου.

Σχετικά με το σχεδιασμό, είναι τριών τύπων:

• για κρύο νερό
• για ζεστό νερό
• για συστήματα θέρμανσης.

Οι δεξαμενές θέρμανσης είναι βαμμένες με κόκκινο χρώμα, οι δεξαμενές νερού είναι μπλε. Τα δοχεία διαστολής για θέρμανση είναι συνήθως μικρότερα και φθηνότερα. Αυτό οφείλεται στο υλικό της μεμβράνης - για την παροχή νερού, πρέπει να είναι ουδέτερο, επειδή το νερό στον αγωγό είναι πόσιμο.

Δύο τύποι συσσωρευτών

Οι συσσωρευτές είναι οριζόντιοι και κάθετοι ανάλογα με τον τύπο της θέσης. Τα κατακόρυφα είναι εξοπλισμένα με πόδια, ορισμένα μοντέλα έχουν πλάκες για να κρέμονται στον τοίχο. Είναι τα μοντέλα προς τα πάνω που χρησιμοποιούνται συχνότερα όταν δημιουργούν ανεξάρτητα συστήματα παροχής νερού για μια ιδιωτική κατοικία - καταλαμβάνουν λιγότερο χώρο. Η σύνδεση αυτού του τύπου συσσωρευτή είναι τυπική - μέσω μιας πρίζας 1 ιντσών.

Τα οριζόντια μοντέλα είναι συνήθως εξοπλισμένα με αντλιοστάσια με επιφανειακές αντλίες. Στη συνέχεια, η αντλία τοποθετείται πάνω από το δοχείο. Αποδεικνύεται συμπαγής.

Αρχή λειτουργίας

Τα ακτινικά διαφράγματα (με τη μορφή πλάκας) χρησιμοποιούνται κυρίως σε γυροσυσσωρευτές για συστήματα θέρμανσης. Για την παροχή νερού, τοποθετείται κυρίως λαστιχένιος λαμπτήρας. Πώς λειτουργεί ένα τέτοιο σύστημα; Ενώ υπάρχει μόνο αέρας στο εσωτερικό, η πίεση στο εσωτερικό είναι στάνταρ - αυτή που έχει ρυθμιστεί στο εργοστάσιο (1,5 atm) ή την οποία ορίζετε εσείς.Η αντλία ανάβει, αρχίζει να αντλεί νερό στη δεξαμενή, το αχλάδι αρχίζει να αυξάνεται σε μέγεθος. Το νερό γεμίζει σταδιακά έναν αυξανόμενο όγκο, όλο και περισσότερο συμπιέζει τον αέρα που βρίσκεται ανάμεσα στο τοίχωμα της δεξαμενής και τη μεμβράνη. Όταν επιτευχθεί μια συγκεκριμένη πίεση (συνήθως για μονοκατοικίες είναι 2,8 - 3 atm), η αντλία απενεργοποιείται, η πίεση στο σύστημα σταθεροποιείται. Όταν ανοίγετε μια βρύση ή άλλη ροή νερού, προέρχεται από τον συσσωρευτή. Ρέει έως ότου η πίεση στη δεξαμενή μειωθεί κάτω από ένα ορισμένο σημάδι (συνήθως περίπου 1,6-1,8 atm). Στη συνέχεια, η αντλία ανάβει, ο κύκλος επαναλαμβάνεται ξανά.

Αρχή λειτουργίας ενός γυροσυσσωρευτή με μεμβράνη σε σχήμα αχλαδιού

Εάν ο ρυθμός ροής είναι μεγάλος και σταθερός - πληκτρολογείτε ένα μπάνιο, για παράδειγμα, - η αντλία αντλεί νερό κατά τη μεταφορά, χωρίς να το αντλεί στη δεξαμενή. Η δεξαμενή αρχίζει να γεμίζει αφού κλείσουν όλες οι βρύσες.

Ο διακόπτης πίεσης νερού είναι υπεύθυνος για την ενεργοποίηση και απενεργοποίηση της αντλίας με συγκεκριμένη πίεση. Στα περισσότερα σχήματα υδραυλικών σωληνώσεων, αυτή η συσκευή υπάρχει - ένα τέτοιο σύστημα λειτουργεί σε βέλτιστη λειτουργία. Θα εξετάσουμε λίγο τη σύνδεση του συσσωρευτή, αλλά για τώρα ας μιλήσουμε για το ίδιο το ρεζερβουάρ και τις παραμέτρους του.

Μεγάλες δεξαμενές

Η εσωτερική δομή των συσσωρευτών με όγκο 100 λίτρων και άνω είναι ελαφρώς διαφορετική. Το αχλάδι διαφέρει - είναι προσαρτημένο στο σώμα τόσο πάνω όσο και κάτω. Με μια τέτοια δομή, καθίσταται δυνατή η καταπολέμηση του αέρα που υπάρχει στο νερό. Για αυτό, υπάρχει μια έξοδος στο πάνω μέρος, στην οποία μπορεί να συνδεθεί μια βαλβίδα για αυτόματη απελευθέρωση αέρα.

Μεγάλη δομή υδροσυσσωρευτή

Πώς να επιλέξετε τον όγκο της δεξαμενής

Ο όγκος της δεξαμενής μπορεί να επιλεγεί αυθαίρετα. Δεν υπάρχουν απαιτήσεις ή περιορισμοί. Όσο μεγαλύτερη είναι η δεξαμενή, τόσο περισσότερο νερό θα έχετε σε περίπτωση κλεισίματος και τόσο λιγότερο συχνά θα ενεργοποιείται η αντλία.

Όταν επιλέγετε έναν τόμο, αξίζει να θυμάστε ότι ο όγκος που υπάρχει στο διαβατήριο είναι το μέγεθος ολόκληρου του εμπορευματοκιβωτίου. Θα υπάρχει σχεδόν το μισό νερό σε αυτό. Το δεύτερο πράγμα που πρέπει να θυμάστε είναι οι συνολικές διαστάσεις του δοχείου. Η δεξαμενή των 100 λίτρων είναι αξιοπρεπής - ύψος περίπου 850 mm και διάμετρο 450 mm. Για αυτήν και το λουρί, θα πρέπει να βρείτε ένα μέρος κάπου. Κάπου - αυτό είναι στο δωμάτιο όπου ο σωλήνας προέρχεται από την αντλία. Συνήθως όλος ο εξοπλισμός είναι εγκατεστημένος εκεί.

Ο όγκος επιλέγεται με βάση τη μέση κατανάλωση

Εάν, για να επιλέξετε τον όγκο του συσσωρευτή, χρειάζεστε τουλάχιστον μερικές οδηγίες, υπολογίστε τον μέσο ρυθμό ροής από κάθε σημείο αποσύρματος (υπάρχουν ειδικοί πίνακες ή μπορείτε να δείτε στο διαβατήριο για οικιακές συσκευές). Συνοψίστε όλα αυτά τα δεδομένα. Λάβετε την πιθανή δαπάνη εάν όλοι οι καταναλωτές εργάζονται ταυτόχρονα. Στη συνέχεια, υπολογίστε πόσες και ποιες συσκευές μπορούν να λειτουργούν ταυτόχρονα, υπολογίστε πόση ποσότητα νερού θα απομείνει σε αυτήν την περίπτωση ανά λεπτό. Πιθανότατα αυτήν τη στιγμή θα έχετε λάβει κάποια απόφαση.

Για να το κάνουμε λίγο πιο εύκολο, ας πούμε ότι ο όγκος ενός υδραυλικού δοχείου των 25 λίτρων είναι αρκετός για να καλύψει τις ανάγκες δύο ατόμων. Θα διασφαλίσει την ομαλή λειτουργία ενός πολύ μικρού συστήματος: ενός γερανού, τουαλέτα, νεροχύτη και μικρό θερμοσίφωνας... Παρουσία άλλων οικιακών συσκευών, η χωρητικότητα πρέπει να αυξηθεί. Τα καλά νέα είναι ότι αν αποφασίσετε ότι η υπάρχουσα δεξαμενή δεν είναι αρκετή για εσάς, μπορείτε πάντα να εγκαταστήσετε ένα επιπλέον.

Ποια πρέπει να είναι η πίεση στο συσσωρευτή

Ο πεπιεσμένος αέρας βρίσκεται σε ένα μέρος του συσσωρευτή, το νερό αντλείται στο δεύτερο. Ο αέρας στη δεξαμενή βρίσκεται υπό πίεση - η εργοστασιακή ρύθμιση είναι 1,5 atm. Αυτή η πίεση δεν εξαρτάται από τον όγκο - είναι η ίδια σε δεξαμενή 24 λίτρων και 150 λίτρα. Περισσότερο ή λιγότερο μπορεί να είναι η μέγιστη επιτρεπόμενη μέγιστη πίεση, αλλά δεν εξαρτάται από τον όγκο, αλλά από τη μεμβράνη και αναφέρεται στις τεχνικές προδιαγραφές.

Σχεδιασμός συσσωρευτή (εικόνα φλάντζας)

Προ-έλεγχος και διόρθωση πίεσης

Πριν από τη σύνδεση του συσσωρευτή στο σύστημα, συνιστάται να ελέγξετε την πίεση σε αυτό.Οι ρυθμίσεις του διακόπτη πίεσης εξαρτώνται από αυτόν τον δείκτη και κατά τη μεταφορά και αποθήκευση η πίεση θα μπορούσε να μειωθεί, οπότε ο έλεγχος είναι πολύ επιθυμητός. Η πίεση στην υδραυλική δεξαμενή μπορεί να ελεγχθεί χρησιμοποιώντας ένα μανόμετρο συνδεδεμένο με μια ειδική είσοδο στο πάνω μέρος της δεξαμενής (χωρητικότητα από 100 λίτρα ή περισσότερο) ή εγκατεστημένο στο κάτω μέρος του ως ένα από τα εξαρτήματα επένδυσης. Προσωρινά, για παρακολούθηση, μπορείτε να συνδέσετε ένα μανόμετρο αυτοκινήτου. Το σφάλμα του είναι συνήθως μικρό και είναι βολικό για αυτούς να εργαστούν. Εάν αυτό δεν συμβαίνει, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον τυπικό για σωλήνες νερού, αλλά συνήθως δεν διαφέρουν στην ακρίβεια.

Συνδέστε το μανόμετρο στη θηλή

Εάν είναι απαραίτητο, η πίεση στο συσσωρευτή μπορεί να αυξηθεί ή να μειωθεί. Υπάρχει μια θηλή για αυτό στην κορυφή της δεξαμενής. Μια αντλία αυτοκινήτου ή ποδηλάτου συνδέεται μέσω της θηλής και, εάν είναι απαραίτητο, η πίεση αυξάνεται. Εάν πρέπει να εξαεριστεί, λυγίστε τη βαλβίδα της θηλής με κάποιο λεπτό αντικείμενο, απελευθερώνοντας αέρα.

Ποια πίεση αέρα πρέπει να είναι

Πρέπει λοιπόν η πίεση στο συσσωρευτή να είναι η ίδια; Για κανονική λειτουργία των οικιακών συσκευών, απαιτείται πίεση 1,4-2,8 atm. Για να αποφευχθεί η θραύση της μεμβράνης της δεξαμενής, η πίεση στο σύστημα θα πρέπει να είναι ελαφρώς υψηλότερη από την πίεση της δεξαμενής - κατά 0,1-0,2 atm. Εάν η πίεση στο ρεζερβουάρ είναι 1,5 atm, τότε η πίεση στο σύστημα δεν πρέπει να είναι χαμηλότερη από 1,6 atm. Αυτή η τιμή ορίζεται στον διακόπτη πίεσης νερού, ο οποίος λειτουργεί σε συνδυασμό με έναν υδραυλικό συσσωρευτή. Αυτές είναι οι βέλτιστες ρυθμίσεις για ένα μικρό μονοθέσιο.

Εάν το σπίτι είναι διώροφο, θα πρέπει να αυξήσετε την πίεση. Υπάρχει ένας τύπος για τον υπολογισμό της πίεσης στο υδραυλικό δοχείο:

Vatm. = (Hmax + 6) / 10

Όπου το Hmax είναι το ύψος του υψηλότερου σημείου απόσυρσης. Τις περισσότερες φορές είναι ντους. Μετράτε (υπολογίστε) σε ποιο ύψος το δοχείο ποτίσματος είναι σε σχέση με τον συσσωρευτή, αντικαταστήστε τον στον τύπο, παίρνετε την πίεση που πρέπει να βρίσκεται στη δεξαμενή.

Σύνδεση του συσσωρευτή σε μια επιφανειακή αντλία

Εάν υπάρχει τζακούζι στο σπίτι, όλα είναι πιο περίπλοκα. Θα πρέπει να το επιλέξουμε εμπειρικά - αλλάζοντας τις ρυθμίσεις του ρελέ και παρατηρώντας τη λειτουργία των σημείων νερού και των οικιακών συσκευών. Αλλά ταυτόχρονα, η πίεση λειτουργίας δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από τη μέγιστη επιτρεπόμενη για άλλες οικιακές συσκευές και υδραυλικά εξαρτήματα (υποδεικνύεται στις τεχνικές προδιαγραφές).

Πώς να επιλέξετε

Το κύριο σώμα εργασίας της υδραυλικής δεξαμενής είναι μια μεμβράνη. Η διάρκεια ζωής του εξαρτάται από την ποιότητα του υλικού. Οι καλύτερες σήμερα είναι μεμβράνες από καουτσούκ ποιότητας (βουλκανισμένες λαστιχένιες πλάκες). Το υλικό του αμαξώματος σχετίζεται μόνο με δεξαμενές τύπου μεμβράνης. Σε εκείνα στα οποία είναι εγκατεστημένο το "αχλάδι", το νερό έρχεται σε επαφή μόνο με καουτσούκ και το υλικό του αμαξώματος δεν έχει σημασία.

Η φλάντζα πρέπει να είναι κατασκευασμένη από χοντρό γαλβανισμένο χάλυβα, αλλά καλύτερα - από ανοξείδωτο χάλυβα

Αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό για τις δεξαμενές αχλαδιών είναι η φλάντζα. Συνήθως είναι κατασκευασμένο από γαλβανισμένο μέταλλο. Σε αυτήν την περίπτωση, το πάχος του μετάλλου είναι σημαντικό. Εάν είναι μόνο 1 mm, μετά από περίπου ενάμιση χρόνο λειτουργίας, θα εμφανιστεί μια τρύπα στο μέταλλο της φλάντζας, η δεξαμενή θα χάσει τη στεγανότητά της και το σύστημα θα σταματήσει να λειτουργεί. Επιπλέον, η εγγύηση είναι μόνο ένα έτος, αν και η δηλωμένη διάρκεια ζωής είναι 10-15 χρόνια. Η φλάντζα αποσυντίθεται συνήθως μετά το τέλος της περιόδου εγγύησης. Δεν υπάρχει τρόπος συγκόλλησης - πολύ λεπτό μέταλλο. Πρέπει να αναζητήσετε μια νέα φλάντζα στα κέντρα εξυπηρέτησης ή να αγοράσετε μια νέα δεξαμενή.

Έτσι, εάν θέλετε ο συσσωρευτής να λειτουργεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, αναζητήστε μια παχιά γαλβανισμένη φλάντζα ή μια λεπτή, αλλά κατασκευασμένη από ανοξείδωτο ατσάλι.

Σύνδεση του συσσωρευτή στο σύστημα

Συνήθως, το σύστημα παροχής νερού μιας ιδιωτικής κατοικίας αποτελείται από:

• αντλία;
• υδροσυσσωρευτής;
• διακόπτης πίεσης;
• βαλβίδα ελέγχου.
  

  Διάγραμμα σύνδεσης συσσωρευτή

Σε αυτό το σχήμα, μπορεί επίσης να υπάρχει ένα μανόμετρο - για έλεγχο λειτουργίας πίεσης, αλλά αυτή η συσκευή δεν είναι απαραίτητη. Μπορεί να συνδέεται περιοδικά - για μετρήσεις δοκιμής.

Με ή χωρίς ένωση 5 κατευθύνσεων

Εάν η αντλία είναι τύπου επιφάνειας, ο συσσωρευτής τοποθετείται συνήθως κοντά του.Σε αυτήν την περίπτωση, η βαλβίδα ελέγχου είναι εγκατεστημένη στον αγωγό αναρρόφησης και όλες οι άλλες συσκευές είναι εγκατεστημένες σε μία δέσμη. Συνδέονται συνήθως χρησιμοποιώντας μια ένωση πέντε κατευθύνσεων.

Πενταψήφιο εξάρτημα για σωληνώσεις υδραυλικού συσσωρευτή

Διαθέτει καλώδια με διαφορετικές διαμέτρους, μόνο για τη συσκευή που χρησιμοποιείται για τη σωλήνωση του συσσωρευτή. Επομένως, το σύστημα συναρμολογείται συχνότερα στη βάση του. Αλλά αυτό το στοιχείο είναι εντελώς προαιρετικό και μπορείτε να συνδέσετε τα πάντα χρησιμοποιώντας συνηθισμένα εξαρτήματα και κομμάτια σωλήνων, αλλά αυτό είναι ένα πιο επίπονο έργο, εκτός από ότι θα υπάρχουν περισσότερες συνδέσεις.

Πώς να συνδέσετε έναν υδραυλικό συσσωρευτή σε ένα πηγάδι - ένα διάγραμμα χωρίς πνιγμό πέντε κατευθύνσεων

Με μια έξοδο ίντσας, το εξάρτημα βιδώνεται πάνω στο ρεζερβουάρ - το εξάρτημα βρίσκεται στο κάτω μέρος. Ένας διακόπτης πίεσης και ένα μανόμετρο συνδέονται στις εξόδους 1/4 ιντσών. Ο σωλήνας από την αντλία και η καλωδίωση στους καταναλωτές συνδέονται με τις υπόλοιπες εξόδους ελεύθερης ίντσας. Αυτή είναι όλη η σύνδεση του γυροσυσσωρευτή με την αντλία. Εάν συναρμολογείτε ένα κύκλωμα παροχής νερού με μια επιφανειακή αντλία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έναν εύκαμπτο σωλήνα σε μια μεταλλική περιέλιξη (με εξαρτήματα ίντσας) - είναι πιο εύκολο να εργαστείτε με αυτό.

Ένα σαφές διάγραμμα της σύνδεσης της αντλίας και του συσσωρευτή - όπου απαιτείται, χρησιμοποιήστε σωλήνες ή σωλήνες

Ως συνήθως, υπάρχουν πολλές επιλογές, μπορείτε να επιλέξετε.

Συνδέστε τον συσσωρευτή στην υποβρύχια αντλία με τον ίδιο τρόπο. Η όλη διαφορά είναι το πού είναι εγκατεστημένη η αντλία και πού πρέπει να τροφοδοτείται, αλλά αυτό δεν έχει καμία σχέση με την εγκατάσταση υδραυλικού συσσωρευτή. Τοποθετείται στο σημείο όπου πηγαίνουν οι σωλήνες από την αντλία. Σύνδεση - ένα προς ένα (βλέπε διάγραμμα).

Διάγραμμα καλωδίωσης ενός υδραυλικού συσσωρευτή σε μια υποβρύχια αντλία

Πώς να εγκαταστήσετε δύο υδραυλικές δεξαμενές σε μία αντλία

Κατά τη λειτουργία του συστήματος, μερικές φορές οι ιδιοκτήτες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο διαθέσιμος όγκος του συσσωρευτή δεν είναι αρκετός για αυτούς. Σε αυτήν την περίπτωση, μπορείτε να εγκαταστήσετε ένα δεύτερο (τρίτο, τέταρτο, κ.λπ.) υδραυλικό δοχείο οποιουδήποτε όγκου παράλληλα.

Σύνδεση πολλών υδραυλικών δεξαμενών σε ένα σύστημα

Δεν υπάρχει ανάγκη αναδιάρθρωσης του συστήματος, το ρελέ θα παρακολουθεί την πίεση στη δεξαμενή στην οποία είναι εγκατεστημένη και η βιωσιμότητα ενός τέτοιου συστήματος είναι πολύ υψηλότερη. Σε τελική ανάλυση, εάν ο πρώτος συσσωρευτής είναι κατεστραμμένος, ο δεύτερος θα λειτουργήσει. Υπάρχει ένα ακόμη θετικό σημείο - δύο δεξαμενές των 50 λίτρων το καθένα κοστίζουν λιγότερο από ένα ανά 100. Το θέμα αφορά μια πιο πολύπλοκη τεχνολογία για την παραγωγή δοχείων μεγάλου μεγέθους. Είναι επίσης πιο οικονομικό.

Πώς να συνδέσετε έναν δεύτερο συσσωρευτή στο σύστημα; Βιδώστε ένα μπλουζάκι στην είσοδο του πρώτου, συνδέστε την είσοδο από την αντλία (τοποθέτηση πέντε εξόδου) σε μία ελεύθερη έξοδο και το δεύτερο δοχείο στην υπόλοιπη ελεύθερη έξοδο. Ολα. Μπορείτε να δοκιμάσετε το κύκλωμα.