Πώς να φτιάξετε έναν ξύλινο φράχτη: βήμα προς βήμα οδηγίες (3 αναφορές φωτογραφιών)

Τα τελευταία χρόνια, όλο και πιο συχνά μπορείτε να δείτε όχι μόνο νέα ξύλινα σπίτια, αλλά και φράχτες. Οι άνθρωποι κάνουν σκόπιμα ένα τέτοιο βήμα: τα προϊόντα είναι πολύ όμορφα. Συμφωνούν ακόμη και να τα χρωματίζουν τακτικά, και όσο παραμένει, παραμένει τόσο πολύ. Εάν είστε ένας από αυτούς τους λάτρεις του ξύλου, οι αναφορές φωτογραφιών σχετικά με το πώς οι άνθρωποι έχτισαν έναν ξύλινο φράχτη με τα χέρια τους μπορεί να είναι χρήσιμες για εσάς. Κατά κανόνα, χρησιμοποιούνται ενδιαφέρουσες λύσεις. Ίσως όχι πάντα 100% σωστό, αλλά λειτουργεί.

Έκθεση φωτογραφίας 1: ένας συνηθισμένος φράκτης κατασκευασμένος από σανίδες (φράκτης στύλων)

Αυτός ο φράκτης χτίστηκε με περιοδική βοήθεια - είτε προσληφθεί είτε εθελοντικά βοηθοί, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του φράχτη συναρμολογήθηκε από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη. Οι πίνακες επεξεργάστηκαν πρώτα, στη συνέχεια παραδόθηκαν στον ιστότοπο, έτοιμοι για χρήση.

Αυτή είναι μια προβολή μιας περιοχής με εγκατεστημένους πόλους

Το κύριο έργο έγινε πριν από το χειμώνα - οι τρύπες έσκαψαν με ένα τρυπάνι με μοτοσικλέτα. Το κύριο πράγμα είναι ότι το τρυπάνι δεν είναι κοφτερό. Στη συνέχεια, η διαδικασία είναι δύσκολη ακόμη και σε κανονικό έδαφος. Το κάναμε: την πρώτη μέρα τρυπήσαμε μόνο 6 τρύπες και καταπιεσθήκαμε: πόσο πρέπει να κάνουν τα υπόλοιπα; Ο καλός γείτονας πρότεινε να αντικαταστήσει τη λεπίδα. Με το νέο κομμάτι, όλα τα άλλα έγιναν στο φως της ημέρας. Διάτρησαν λίγο κάτω από το βάθος της κατάψυξης του εδάφους. Καταψύχεται κατά 1,2 μέτρα, το βάθος των οπών είναι 1,3 μέτρα (αντασφάλιση "για κάθε περίπτωση"), η απόσταση μεταξύ των οπών είναι 3 μ. Τραβήξαμε το καλώδιο μεταξύ των γωνιακών σημείων, σημειώθηκαν 3 μέτρα τμήματα (η πλάκα ρίχτηκε). Το αποτέλεσμα ήταν ομαλό.

Τρύπες διάτρησης

Μετά από αυτό, ένας κουβάς από μπάζα χύθηκε μέσα στις τρύπες, ένα μανίκι από υλικό στέγης τυλιγμένο σε δύο στρώσεις εισήχθη. Πυλώνες 60 * 60 mm με τοίχωμα 3 mm εισήχθησαν σε αυτό το μανίκι. Σε αυτά στο παρελθόν στο κάτω μέρος ήταν συγκολλημένα σε κομμάτια οπλισμού - για καλύτερη συγκράτηση, και επίσης μια γωνία "σαράντα" για στερέωση μελλοντικών κορμών. Οι κολόνες πριν από την εγκατάσταση, ή μάλλον πολύ πριν από αυτό, τρίβονται και καλύπτονται πρώτα με αντιδιαβρωτικό και έπειτα με δύο στρώσεις βαφής.

Οι πόλοι εγκαταστάθηκαν στις τρύπες

Το πιο σημαντικό είναι να τοποθετήσετε σωστά τους στύλους. Αυτό έγινε επίσης με ένα καλώδιο. Ρυθμίζουμε τους γωνιακούς στύλους αυστηρά σύμφωνα με το επίπεδο. Πρώτον, το ένα ήταν να κολλήσει 1,8 μέτρα, στη συνέχεια μεταφέρθηκε με τη βοήθεια ενός επιπέδου λέιζερ στο δεύτερο, το οποίο βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο. Αυτή η λειτουργία επαναλήφθηκε με όλα τα "βήματα". Τα στηρίγματα και οι στάσεις βοήθησαν να κρατήσουν τους βασικούς πυλώνες ενώ χύνονταν σκυροδέματος ποιότητας M 200. Μετά την κατάσχεση του κονιάματος, τα νήματα τραβήχτηκαν μεταξύ των στύλων - ένα στην κορυφή, σημείωσε τις κορυφές των στύλων, το δεύτερο στη μέση του ύψους - κατευθύνθηκαν κατά μήκος του όταν τοποθετούσαν τους υπόλοιπους στύλους.

Αφού χύθηκαν όλοι οι πυλώνες με σκυρόδεμα (σε λίγες μέρες), άρχισαν να ρίχνουν το υπόγειο. Φτιάξαμε ένα φορητό ξυλότυπου από πεύκα. Αναδιατάσσοντάς το, το υπόγειο γέμισε σταδιακά. Δεν σκάψαμε βαθιά - αφαιρέθηκε μόνο η χλόη. Ως αποτέλεσμα, αποκτήθηκαν κολόνες, μεταξύ των οποίων χύθηκε μια συγκεκριμένη ταινία.

Πριν από την τοποθέτηση των στύλων

Σχετικά με, ποιο είναι το καλύτερο θεμέλιο για το φράχτη, διαβάστε εδώ.

Το ξύλο ήταν ξηρό, βαμμένο με αντισηπτική ένωση, που ελαφρύνει λίγο το χρώμα. Το αποτέλεσμα είναι ελαφριές σανίδες. Οι ράβδοι υποστήριξης - αρχεία καταγραφής - με τμήμα 50 * 100 mm προσαρτήθηκαν στις εγκατεστημένες θέσεις. Το μπαρ ήταν σκόπιμα τοποθετημένο στην κορυφή. Πρώτον, εξωτερικά, μοιάζει περισσότερο, και δεύτερον, προστατεύονται τα άκρα των σανίδων με ανοιχτούς πόρους. Αυτή η ράβδος ήταν συνδεδεμένη με την πρώτη σανίδα στο επίπεδο και μια βοηθητική, η οποία εγκαταστάθηκε τρία μέτρα αργότερα. Επομένως, οι σανίδες προσαρτήθηκαν σε αυτό ένα προς ένα.

Έναρξη εγκατάστασης στύλων

Κατά την εγκατάσταση ενός φράκτη στύλων, είναι σημαντικό να εγκαταστήσετε την πρώτη πλακέτα αυστηρά κάθετα.Το ελέγξαμε με υδραυλική γραμμή (εξαπάτησα το επίπεδο μερικές φορές, οπότε τώρα όπου είναι σημαντικό το κατακόρυφο, το ελέγξουμε με υδραυλική γραμμή). Περαιτέρω θέμα τεχνολογίας. Οι σανίδες δεν ήταν τοποθετημένες το ένα κοντά στο άλλο, αλλά με διάκενο 1,2 εκατοστά. Για να διατηρηθεί ένα σταθερό κενό, βρέθηκε σανίδα (επένδυση) τέτοιου πάχους και κόπηκε ένα κομμάτι του ίδιου μήκους με το φράχτη - 1,8 μ. Η εργασία πηγαίνει έτσι: παίρνουμε τον τελικό φράχτη και λωρίδα επένδυσης. Εφαρμόζουμε μια επένδυση στην ήδη καρφωμένη, στηρίξουμε με ένα φράχτη, ισιώστε το πάνω μέρος και μετά στερεώστε το με δύο βίδες αυτόματης τοποθέτησης σε κάθε υστέρηση. Ως αποτέλεσμα, το κενό είναι το ίδιο. Αλλά αυτό το τέχνασμα είναι δυνατό αν ο πίνακας έχει τέλεια γεωμετρία.

Τα κενά είναι τα ίδια παντού

Όσον αφορά την εκκαθάριση. Το μέγεθος (1,2 mm) ήταν τέλειο. Αν κοιτάξετε έξω, δεν μπορείτε να δείτε τίποτα, αλλά από μέσα, ο δρόμος είναι ορατός.

Προβολή από την πλευρά του ιστότοπου

Σχετικά με τα πλεονεκτήματα ενός ξύλινου φράχτη: γείτονες που έχουν φράχτη από κυματοειδές χαρτόνι ζήλευαν: το καλοκαίρι ήταν δροσερό στην αυλή μου, όλα τα λουλούδια είχαν καεί κάτω από το φράχτη - όπως σε φούρνο. Έχουμε μια ταραχή χρωμάτων μέχρι τα τέλη του φθινοπώρου.

Αυτή είναι μια πλάγια όψη

Έκθεση φωτογραφίας 2: οριζόντιος φράκτης φτιαγμένος από πλατό "σκάκι"

Αυτός ο φράκτης είναι σαν παραμύθι. Συγκεντρώθηκε εν μέρει από τον ιδιοκτήτη του ιστότοπου. Οι προσληφθέντες εργαζόμενοι έσκαψαν τρύπες, στήνουν πόλους. Μεταλλική εργασία - κοπές και κορυφές συγκόλλησης - η αξία ενός φίλου. Οτιδήποτε άλλο, συμπεριλαμβανομένης της επεξεργασίας του σκάφους και της συναρμολόγησης των τμημάτων του φράχτη, έγινε από τα χέρια του ιδιοκτήτη και της συζύγου του (ζωγραφική).

Χρησιμοποιήθηκε η μη επιχρισμένη σανίδα πάχους 20 mm, οι λείες άκρες στρίβονταν σε λοξότμητο (κατόπιν συμφωνίας), το πτερύγιο απομακρύνθηκε ανεξάρτητα και έπειτα λειάνθηκε με ένα μηχάνημα, μετά το οποίο καλύφθηκε με αντισηπτικό, τικ χρώμα με βάση το νερό. Εφαρμόστηκε με πλατιά βούρτσα σε δύο στρώσεις. Εδώ είναι το αποτέλεσμα των εργατών.

Χωρίς φράχτη

Για τους στύλους, χρησιμοποιήθηκαν μεταλλικοί σωλήνες με προφίλ τετράγωνης διατομής: 60 * 60 mm, πάχος τοιχώματος 3 mm. Οι πλευρικές σανίδες 150 * 30 mm είναι προσαρτημένες σε αυτό και στις δύο πλευρές. Στερεώθηκαν σε απόσταση 10 εκ. Από την κορυφή, μετά στα 100 εκ. Και 190 εκ. Σχηματίστηκε ένα σάντουιτς από δύο σανίδες, τρυπημένα, όλα στερεώθηκαν με μπουλόνι με αυτοκεντρικό πλυντήριο.

Πώς κατασκευάστηκαν οι κολώνες

Πυλώνες συνολικού ύψους 3 m επί 1 m σκυροδένονται στο έδαφος. Εκτίθεται από ένα καλώδιο τεντωμένο μεταξύ των προεγκατεστημένων στύλων ελέγχου. Η διαδικασία είναι στάνταρ, το μόνο ασυνήθιστο πράγμα είναι ότι η κορυφή (2 μέτρα, που παραμένει πάνω από το έδαφος) είναι τυλιγμένη σε μεμβράνη. Η απόφαση αποδείχθηκε σωστή: μετά τη μεταφορά και τη σκυροδέτηση, η ταινία ήταν βρώμικη και το ξύλο κάτω από αυτό ήταν καθαρό. Η μεμβράνη αφαιρέθηκε μετά το στέγνωμα του σκυροδέματος.

Πυλώνες σε σειρά και συναρμολόγηση πρώτης εκτέλεσης

Η σειρά συναρμολόγησης έχει ως εξής:

• Επιλέξτε την πρώτη σανίδα με επίπεδη κάτω άκρη.
• Μετράμε την απόσταση μεταξύ των στύλων, κόβουμε ένα κομμάτι από το ταμπλό 1 εκατοστό μικρότερη από τη μετρούμενη απόσταση (έτσι ώστε να γίνουν κανονικές).
• Καλύπτουμε το πριονωμένο άκρο με αντισηπτικό.
• Εγκαθιστούμε τον πρώτο πίνακα 5 cm πάνω από το έδαφος, το στερεώνουμε με σφιγκτήρες. Στρίβουμε δύο βίδες αυτόματης τοποθέτησης (45 mm) σε κάθε άκρη από το εσωτερικό.
• Εγκατάσταση του κάθετου. Βρίσκουμε τη μέση, εισάγουμε τη σανίδα, μην ακουμπάμε στο έδαφος, το άκρο κρέμεται. Το διορθώνουμε με δύο βίδες στο πάνω μέρος της εγκατεστημένης πλακέτας.
• Εγκατάσταση νέας σανίδας. Θα πρέπει να επικαλύπτει ακόμη και τη μεγαλύτερη προεξοχή του πυθμένα. Καλύπτει επίσης τις βίδες που συγκρατούν τη μεσαία ράβδο.

Αυτή η ακολουθία διατηρείται στην κορυφή. Έτσι, το τρέξιμο βαθμιαία πληκτρολογείται. Παρακαλώ σημειώστε ότι το προηγούμενο φθινόπωρο έχει λοξότμητα άκρα, όλα κοιτάζουν «στο δρόμο»: έτσι ώστε οι σταγόνες βροχής να ξεδιπλώνονται.

Σταδιακά, ένας προς έναν, ο φράκτης διπλώνεται

Για να αποκτήσουν ένα ομοιόμορφο άκρο, επιλέχθηκαν, κόπηκαν, βάφτηκαν με αντισηπτικό και στη συνέχεια στερεώθηκαν στον τελικό, ευθυγραμμίζοντας όλες τις κορυφές σε μία γραμμή.

Έκθεση φωτογραφίας 3: ξύλινο ψάθινο φράχτη

Μια άλλη επιλογή γίνεται σχεδόν "σόλο". Φτιάξτε τον εαυτό σας ψάθινο ξύλινο φράχτη συναρμολογημένο σχεδόν χωρίς εξωτερική συμμετοχή.Μερικές φορές η γυναίκα εργάστηκε ως βοηθός - ζωγραφίζοντας τους στύλους, ο δεύτερος βοηθός - σκύλος.

Αποδείχθηκε τόσο περίφραξη του σκάφους))

Για έναν οριζόντιο φράχτη από καμπύλες σανίδες, που ονομάζεται επίσης λυγαριά, μερικές φορές - Αυστριακή λυγαριά, χρησιμοποιήθηκαν τα ακόλουθα υλικά:

• για κολώνες, σωλήνα προφίλ 60 * 60 mm, βήμα εγκατάστασης 2,7 m.
• ακίδα, πλανισμένη 100 * 20 mm, μήκος 6 m.
• ενδιάμεση ράβδος 50 * 50 mm, αλλά είναι καλύτερο να παίρνετε λιγότερα - είναι πιο βολικό να λυγίζετε.

Αποφασίστηκε να βάφονται οι σανίδες με αντισηπτικό με σκούρο χρωστικό, οι στύλοι - ανοιχτό γκρι. Από απόσταση σε σκούρο φόντο σαν ραφές. Ποιος δεν του αρέσει - ζωγραφίστε για να ταιριάζει με τις σανίδες

Ζωγραφισμένα στύλους και τα πρώτα τρία χαρτόνια, πλεγμένα μεταξύ των δύο άκρων

Τις περισσότερες φορές ξοδεύεται η βαφή και η ξήρανση των σανίδων. Εάν είναι έτοιμα, όλα συναρμολογούνται αρκετά γρήγορα: οι συνδετήρες είναι ελάχιστοι, μόνο η πρώτη σανίδα είναι προσαρτημένη στο επίπεδο, τα υπόλοιπα τοποθετούνται σε αυτό. Οι σανίδες έχουν μήκος έξι μέτρα, πλεγμένες σε τρεις πυλώνες. Η απόσταση μεταξύ των στύλων είναι περίπου 5,4 -5,5 m, τα υπόλοιπα προεξέχουν, αλλά το αποτέλεσμα φαίνεται πρωτότυπο.

Είναι πιο βολικό να συναρμολογείτε ένα ψάθινο φράχτη από σανίδες όχι σε τρεξίματα, αλλά οριζόντια - ύφανση αρκετών σανίδων σε όλο το μήκος

Ο κύριος στόχος είναι η ύφανση των τριών πρώτων σανίδων. Χωρίς ενδιάμεσες ράβδους, ταιριάζουν απλά: δύο από τη μία πλευρά στην άκρη, η μία στην άλλη. Τότε πρέπει να τακτοποιηθούν έτσι ώστε να είναι το ένα πάνω στο άλλο. Εάν υπάρχουν δύο βοηθοί, κρατούν τις σανίδες στις δύο πλησιέστερες θέσεις και το τρίτο άτομο λυγίζει τις σανίδες και εισάγει μια ενδιάμεση δοκό. Αφού εγκατασταθούν οι τρεις πρώτες σανίδες, η κάτω ισιώνεται και βιδώνεται στους στύλους (γεμίστε την τρύπα και μετά βιδώστε τη βίδα).

Πώς φαίνεται από κοντά και υπό γωνία

Εάν φτιάξετε έναν ψάθινο ξύλινο φράχτη από σανίδες με τα χέρια σας, είναι πιο βολικό να το συναρμολογήσετε, όχι να το διπλώσετε σε έκταση, αλλά να πάτε οριζόντια. Πρώτα, πλέξαμε τους τρεις κάτω πίνακες σε όλο το μήκος, ορίσαμε το επίπεδο και ασφαλίσαμε. Στη συνέχεια, συνέλεξαν τα υπόλοιπα - καθώς το χρώμα στεγνώνει.

Αυτή είναι μια πρόσοψη. Μπορείτε να δείτε τις "ουρές" από όπου τελειώνουν και αρχίζουν οι σανίδες, αλλά δεν χαλάσουν την εικόνα, αλλά προσθέτουν ξύσμα

Μια απλούστερη επιλογή - μόνο τρεις κολώνες και κοντύτερες σανίδες - εμφανίζεται στο βίντεο. Εδώ οι στύλοι είναι κατασκευασμένοι από ξύλο, φαίνεται η τεχνολογία της εγκατάστασής τους. Ωραίο βίντεο - όλη η διαδικασία επεξεργασίας είναι ξεκάθαρη.

συμπεράσματα

Και στα τρία παραδείγματα, δύο στάδια εντοπίζονται σαφώς, τα οποία, αν φτιάξετε έναν ξύλινο φράχτη με τα χέρια σας, χρειάζεστε πολύ χρόνο. Το πρώτο είναι η εγκατάσταση κολόνες και η έκχυση της βάσης ή του υπογείου. Το δεύτερο είναι η προετοιμασία ξύλου. Εάν ο ιστότοπος είναι νέος, δεν κατοικείται, προκύπτουν προβλήματα με τη συντήρηση, και η διαδικασία της ζωγραφικής και, επιπλέον, η στίλβωση, είναι μακρά. Είναι λογικό να αγοράζετε ξύλο εκ των προτέρων και να το προετοιμάζετε στο εργαστήριο ή στο γκαράζ. Όταν έρθει η ώρα να τοποθετήσετε έναν ξύλινο φράχτη, μεταφέρετε το τελικό υλικό στην τοποθεσία αμέσως πριν από την εγκατάσταση.

Εάν όλα τα υλικά είναι έτοιμα, μπορείτε να φτιάξετε έναν ξύλινο φράχτη με τα χέρια σας πολύ γρήγορα. Η εγκατάσταση του ίδιου του ξύλου δεν διαρκεί πολύ. Από το σύνολο της διάρκειας κατασκευής, το 40% του χρόνου ξοδεύεται για την προετοιμασία των σανίδων, ένα άλλο 20% για την προετοιμασία των κολώνων αν είναι μέταλλο και το 10% εάν είναι ξύλο, ένα άλλο 20% στην εγκατάσταση τους (κολώνες). Κατά συνέπεια, η συναρμολόγηση δεν παίρνει πολύ χρόνο.