Πώς να φτιάξετε ένα πολυανθρακικό θερμοκήπιο

Πολυκαρβονικά θερμοκήπια στο εμπορικό δίκτυο αντιπροσωπεύονται ευρέως - για κάθε γούστο και μέγεθος. Αλλά πολλοί άνθρωποι προτιμούν να τα κάνουν μόνοι τους. Επειδή ένα θερμοκήπιο από πολυανθρακικό με τα χέρια σας αποδεικνύεται πολλές φορές ισχυρότερο και πιο αξιόπιστο. Επιπλέον, το κόστος είναι μικρότερο ή ίδιο.

Πώς να επιλέξετε ένα σχέδιο

Εάν αποφασίσετε να φτιάξετε ένα θερμοκήπιο από πολυανθρακικό με τα χέρια σας, συνιστάται να επιλέξετε ένα σχέδιο που σας επιτρέπει να χρησιμοποιήσετε το κύριο πλεονέκτημα αυτού του υλικού - την ικανότητά του να κάμπτεται. Αυτοί είναι δύο τύποι με καμπύλες στέγες με τοξωτά στηρίγματα.

Σε ένα σχέδιο, τα τόξα εκτείνονται από το ίδιο το έδαφος. Εάν είναι λυγισμένα με τη μορφή ακτίνας, χάνονται πολλές περιοχές στις άκρες, καθώς είναι πολύ άβολο να εργάζεστε εκεί λόγω του χαμηλού ύψους.

Εάν ένα ακτινωτό πολυανθρακικό θερμοκήπιο κατασκευαστεί σύμφωνα με ένα τέτοιο σχέδιο, θα είναι δυνατή η εργασία κοντά στους τοίχους

Ένας άλλος σχεδιασμός λύνει αυτό το πρόβλημα - με ένα σύνθετο πλαίσιο συγκολλημένο από πολλά κομμάτια. Ευθείες ορθοστάτες αναδύονται από το έδαφος / βάση, οι οποίες ανέρχονται σε ύψος τουλάχιστον ενάμισι μέτρων. Ένα τόξο συγκολλάται σε αυτά. Με μια τέτοια συσκευή, η οροφή αποδεικνύεται στρογγυλεμένη, οι τοίχοι είναι ίσιοι. Ακόμα και κατά μήκος των τοίχων, μπορείτε να εργαστείτε χωρίς προβλήματα, όρθια.

Επιλογή σύνθετου πλαισίου

Αλλά η στρογγυλή στέγη του θερμοκηπίου έχει πολλά μειονεκτήματα. Πρώτον, είναι πιο δύσκολο σε αυτό από ότι σε μια ευθεία γραμμή να δημιουργηθούν εξαερισμοί για εξαερισμό. Μπορείτε να λύσετε το πρόβλημα εάν κάνετε τραβέρσες στους τοίχους και όχι στην οροφή. Το δεύτερο μείον μιας στρογγυλεμένης οροφής σε ένα θερμοκήπιο από πολυανθρακικό είναι ότι το χιόνι βγαίνει χειρότερα από ότι σε επίπεδες κεκλιμένες επιφάνειες. Εάν ζείτε σε μια περιοχή με χιονισμένους χειμώνες, ή πρέπει να φτιάξετε ενισχυμένα αγροκτήματα, ή να δημιουργήσετε μια στεγασμένη οροφή - με μία ή δύο πλαγιές.

Εάν συγκολλήσετε δύο μισά τόξα υπό γωνία, το χιόνι θα λιώσει καλύτερα.

Υπάρχει μια τρίτη λύση - να φτιάξετε ένα στρογγυλεμένο τμήμα της οροφής από δύο τόξα συγκολλημένα σε γωνία που σχηματίζει ένα είδος κορυφογραμμής. Με αυτή τη δομή, το χιόνι λιώνει καλά και η κορυφογραμμή μπορεί να προστατευτεί με μια μεγάλη λωρίδα από μέταλλο. Αυτό θα βελτιώσει και την αφαίρεση χιονιού και θα προστατεύσει τον σύνδεσμο από διαρροές.

Πολυκαρβονικό θερμοκήπιο DIY: υλικό για το πλαίσιο

Η επιλογή υλικών για το πλαίσιο δεν είναι πολύ μεγάλη. Προφίλ (ορθογώνιοι) σωλήνες, μεταλλική γωνία και ξύλινη ράβδος είναι κατάλληλα. Χρησιμοποιούν επίσης γαλβανισμένα προφίλ γυψοσανίδας.

Ξύλο

Η δοκός χρησιμοποιείται για μικρά θερμοκήπια και ο σχεδιασμός επιλέγεται με μονή κλίση ή στέγη με αέτωμα, καθώς είναι δύσκολο και μακρύ να λυγίσει τόξα από ξύλο. Το τμήμα της ράβδου εξαρτάται από το μέγεθος του θερμοκηπίου και τα φορτία χιονιού / ανέμου στην περιοχή. Το πιο κοινό μέγεθος είναι 50 * 50 mm. Τέτοια στηρίγματα τοποθετούνται στη Μέση Λωρίδα. Για μεγαλύτερη αξιοπιστία, γωνιακοί στύλοι μπορούν να κατασκευαστούν από ξύλο 100 * 100 mm.

Επιπλέον, για να εξοικονομήσετε χρήματα, δεν μπορείτε να αγοράσετε ξυλεία, αλλά να φτιάξετε ένα σύνθετο - από σανίδες. Πάρτε δύο σανίδες πλάτους 50 mm και πάχους 25 mm, τρεις πλάκες πάχους 15 mm. Διπλώστε προς τα πάνω, χτυπήστε και τις δύο πλευρές με καρφιά. Τα προκύπτοντα στηρίγματα είναι ισχυρότερα, καλύτερα φορτία μεταφοράς και υπόκεινται λιγότερο σε στρέψη, καθώς οι ίνες ξύλου κατευθύνονται σε διαφορετικές κατευθύνσεις.

Εάν χτίζετε ένα θερμοκήπιο από πολυανθρακικό με τα χέρια σας σε ένα ξύλινο πλαίσιο, όλες οι σανίδες / ξυλεία πρέπει να αντιμετωπίζονται / εμποτίζονται με αντισηπτικά και αυτά που προορίζονται για το δρόμο. Αντιμετωπίστε τα άκρα που είναι θαμμένα στο έδαφος με ενώσεις για άμεση επαφή με το έδαφος. Χωρίς τέτοια επεξεργασία, το ξύλο, καταρχάς, θα φθαρεί γρήγορα και, δεύτερον, μπορεί να γίνει πηγή φυτικών ασθενειών.

Κατά την ένωση των ορθοστατών στην πλεξούδα (κάτω ράβδος), χρησιμοποιήστε χάλυβα ενισχυμένες γωνίες στήριξης για μεγαλύτερη ακαμψία και αξιοπιστία. Βρίσκονται σε καταστήματα υλικού. Για να αυξηθεί η φέρουσα ικανότητα της οροφής, τοποθετούνται επιπλέον υπέρθυρα.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για στέγες αετωμάτων εδώ, για υπόστεγο - εδώ.

Προφίλ προφίλ και χάλυβα γωνία

Τα περισσότερα από τα πλαίσια θερμοκηπίου από πολυανθρακικό είναι κατασκευασμένα από προφίλ σωλήνων. Αν υπάρχει μηχανή συγκόλλησης, δεξιότητες εργασίας με αυτό, είναι εύκολο να κάνετε τα πάντα μόνοι σας - είναι πιο εύκολο να μαγειρέψετε ένα τετράγωνο ή ορθογώνιο από ό, τι οι στρογγυλοί σωλήνες. Ένα άλλο πλεονέκτημα είναι με τη βοήθεια κάμψη σωλήνα είναι εύκολο να φτιάξετε τόξα μόνοι σας.

Το τμήμα εξαρτάται και πάλι από το μέγεθος και τις φυσικές συνθήκες. Τις περισσότερες φορές κατασκευάζονται από ορθογώνιο σωλήνα 20 * 40 mm. Υπάρχουν όμως και επιλογές. Για αυτό το υλικό, μια τέτοια παράμετρος όπως το πάχος τοιχώματος είναι επίσης σημαντική. Είναι επιθυμητό το μέταλλο να είναι 2-3 mm. Ένα τέτοιο πλαίσιο αντέχει σημαντικά φορτία.

Μια χαλύβδινη γωνία είναι επίσης μια καλή επιλογή, αλλά η κάμψη είναι μια δύσκολη δουλειά, επομένως τα θερμοκήπια συναρμολογούνται με τη μορφή ενός σπιτιού - με αέτωμα ή μονόχρωμες στέγες. Οι διαστάσεις των ραφιών είναι 20-30 mm, το πάχος του μετάλλου είναι από 2 mm.

Γαλβανισμένα προφίλ

Ένα πολυκαρβονικό θερμοκήπιο που κάνει μόνοι σας με ένα πλαίσιο κατασκευασμένο από προφίλ είναι η πιο αναξιόπιστη επιλογή. Είναι καλό σε περιοχές με λίγο χιονισμένο χειμώνα, ακόμη και χωρίς δυνατούς ανέμους. Το πλεονέκτημα αυτής της επιλογής είναι ότι δεν απαιτείται συγκόλληση. Και το μείον δεν είναι η μεγαλύτερη ικανότητα ρουλεμάν.

Η τεχνολογία χρησιμοποιείται ως στάνταρ - τόσο για την κατασκευή τοίχων όσο και για χωρίσματα από γυψοσανίδες. Η μόνη διαφορά είναι ότι το πλαίσιο είναι επενδυμένο στη μία πλευρά και προσαρτάται πολυανθρακικό. Συνιστάται να κάνετε διπλά ράφια - συναρμολόγηση δύο προφίλ ρουλεμάν, αναπτύσσοντας τα "πλάτη με πλάτη" και στρίβοντάς τα με βίδες. Για μεγαλύτερη ακαμψία του σκελετού, φτιάξτε λοξοτμήσεις, συνδέοντας γειτονικά ράφια με κεκλιμένα άλματα. Συνιστάται να κάνετε τη στέγη να είναι στραμμένη και όχι στρογγυλεμένη · για την ενίσχυση των δοκών.

θεμέλιο

Εάν αναρωτιέστε εάν χρειάζεστε ή όχι ένα θεμέλιο πολυκαρβονικού θερμοκηπίου, υπάρχει μόνο μία απάντηση - τη χρειάζεστε. Και αξιόπιστο. Πετούν πολύ καλά. Ως εκ τούτου, η βάση πρέπει να «αγκυρώνει» το κτίριο καλά.

Για κανονική λειτουργία, είναι καλύτερα να βάλετε ένα θερμοκήπιο από πολυανθρακικό σε ένα θεμέλιο

Τύπος ζώνης

Αυτό το ίδρυμα είναι για κτίρια που έχουν προγραμματιστεί για περισσότερο από ένα έτος. Η πιο ακριβή, αλλά και η πιο εμπεριστατωμένη επιλογή. Εάν σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε το θερμοκήπιο όλο το χρόνο, το θεμέλιο γίνεται βαθύτερο - σε βάθος ακριβώς κάτω από το πάγωμα του εδάφους. Για εποχιακή χρήση, το σκυρόδεμα ή απλά από ένα μπαρ είναι κατάλληλο.

Το σκυρόδεμα είναι ένα από τα πιο κοινά

Σκυρόδεμα (σκυρόδεμα-ξυλεία)

Τις περισσότερες φορές κάνουν μια έκδοση από σκυρόδεμα. Είναι βέλτιστο όσον αφορά το κόστος, την πολυπλοκότητα και τη διάρκεια. Η εργασία εκτελείται ως εξής:

• Σκάβουν μια τάφρο ανάλογα με το μέγεθος του θερμοκηπίου. Το πλάτος του είναι περίπου 20 cm, το βάθος εξαρτάται από τον τύπο του εδάφους.
  • Σε ανυψωμένα εδάφη (πηλός, αργαλειός, μαύρο χώμα), σκάβεται μια τάφρος έως βάθος 50-60 εκ. Οι άκρες της τάφρου ενισχύονται με ξυλότυπου - σφυρήλατες σανίδες από σανίδες, κόντρα πλακέ, OSB. Στον ισοπεδωμένο πυθμένα χύνεται 15 εκατοστά μεγάλης και μικρής θρυμματισμένης πέτρας. Το ίδιο στρώμα άμμου χύνεται στην κορυφή, ισοπεδώνεται και συμπιέζεται. Αυτό το μαξιλάρι θα αντισταθμίσει τις κινήσεις του εδάφους κατά την ανύψωση του παγετού.
  • Το βάθος της βάσης σε εδάφη που δεν είναι επιρρεπή σε υψόμετρο είναι 25-30 εκ. Ο πυθμένας της σκαμμένης τάφρου καθαρίζεται από πέτρες, ρίζες και άλλα αντικείμενα, ισοπεδώνεται και συμπιέζεται.
    

    Η σήμανση πραγματοποιείται ως εξής

• Ένα πυκνό πετρέλαιο ή τσόχα στεγάζεται απλώνεται στον προετοιμασμένο πυθμένα. Αυτό είναι απαραίτητο ώστε η υγρασία από το διάλυμα να μην απορροφάται στο έδαφος. Είναι επίσης επιθυμητό να καλύψετε τις πλευρές, αλλά υπάρχουν πάνελ ξυλότυπου που λύνουν εν μέρει αυτό το πρόβλημα. Χωρίς αυτό το στρώμα, το σκυρόδεμα δεν θα κερδίσει δύναμη και θα καταρρεύσει.
• Το διάλυμα χύνεται στην προκύπτουσα τάφρο. Οι αναλογίες έχουν ως εξής: για 1 μέρος τσιμέντου (M 400), πάρτε 3 μέρη άμμου και 5 μέρη αδρανούς. Συγκεντρωτικό - κατά προτίμηση λεπτή και μεσαία θρυμματισμένη πέτρα. Δεν αξίζει να χρησιμοποιήσετε διογκωμένο πηλό - απορροφά υγρασία και μπορεί να προκαλέσει υψηλή υγρασία.
• Η επιφάνεια είναι ισοπεδωμένη "κάτω από το επίπεδο". Μπορείτε να το εξομαλύνετε με ένα ξύλινο μπλοκ.
  

  Κατασκευή μπετόν από τούβλα

• Στο θεμέλιο, στις γωνίες και με απόσταση 1 μέτρου, τοποθετούνται ενσωματωμένα ένθετα - καρφιά ή κομμάτια οπλισμού με διάμετρο τουλάχιστον 12 mm. Τα στηρίγματα τοποθετούνται εάν θα είναι απαραίτητο να συνδέσετε μια δέσμη σε αυτά, ενίσχυση - εάν τοποθετηθεί ένα τούβλο. Βγαίνουν πάνω από το επίπεδο του θεμελίου τουλάχιστον 15 cm.
• Το χυμένο θεμέλιο καλύπτεται με ένα φιλμ, έχει διάρκεια τουλάχιστον μία εβδομάδα (σε θερμοκρασίες κάτω των 17 ° C, πρέπει να περάσουν δύο εβδομάδες). Εάν ο καιρός είναι ζεστός, ποτίζεται δύο φορές την ημέρα. Για να διατηρήσετε την υγρασία σε αυτήν την περίπτωση, είναι καλύτερα να το καλύψετε με ένα χοντρό πανί (λινάτσα) κάτω από το φιλμ.
• Εάν η κάτω ταινία είναι ξυλεία, η στεγανοποίηση ξεδιπλώνεται πάνω από τη βάση του σκυροδέματος. Είναι δυνατό - υλικό στέγης σε δύο στρώσεις, αλλά τώρα καταστρέφεται γρήγορα, οπότε είναι καλύτερα να πάρετε το "Hydroizol" ή κάτι παρόμοιο. Μπορείτε να λερώσετε το σκυρόδεμα με μαστίχα ασφάλτου μερικές φορές. Το αποτέλεσμα θα είναι πιο αξιόπιστο.
• Ένας αριθμός προσαρμογών:
  • Εάν είναι 100 * 100 bar, εμποτίζεται με μια ένωση για άμεση επαφή με το έδαφος. Τρυπούν τρύπες για τους εγκατεστημένους πείρους, τους βάζουν, σφίγγουν τους πείρους με μπουλόνια. Για να μην κολλήσουν τα μπουλόνια, οι εσοχές γίνονται χρησιμοποιώντας ένα τρυπάνι κατάλληλου μεγέθους.
    

    Τούβλο σε σκυρόδεμα

  • Εάν η βάση είναι από μπετόν, τοποθετούνται μία ή δύο σειρές τούβλων. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε κοίλο, καθώς η μάζα είναι μικρή. Η τοιχοποιία πραγματοποιείται έτσι ώστε οι υποθήκες να πέφτουν στη ραφή μεταξύ των τούβλων.
• Στη συνέχεια έρχεται η συναρμολόγηση του πλαισίου.

Υπάρχουν επιλογές για αυτόν τον τύπο ιδρύματος. Μπορεί να εγκατασταθεί στην προετοιμασμένη τάφρο θεμελιώδεις πλάκες από σκυρόδεμα μικρά μεγέθη, γεμίστε το κενό μεταξύ τους με μια λύση. Πρέπει να εγκατασταθούν έτσι ώστε το άκρο τους να είναι κάτω από το επίπεδο του εδάφους. Ένα στρώμα σκυροδέματος χύνεται στην κορυφή, ισοπεδώνεται. Οι ενσωματώσεις στερεώνονται στις ραφές.

Τα κενά μπουκάλια μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως οικοδομικό υλικό. Τοποθετούνται σε σειρές, χύνονται με σκυρόδεμα. Αποδεικνύεται μια πολύ οικονομική και ζεστή βάση. Η φέρουσα ικανότητα του είναι αρκετά αρκετή για ένα πιο σοβαρό κτίριο.

Ίδρυμα ξυλείας θερμοκηπίου από πολυανθρακικό

Αυτή η επιλογή είναι κατάλληλη ως προσωρινή λύση - μπορεί να διαρκέσει δύο έως τρία χρόνια. Εξαρτάται από την υγρασία της περιοχής, την ποιότητα του ξύλου και την επεξεργασία. Μια δοκός χρησιμοποιείται με ένα μεγάλο τμήμα - 100 * 100 ή περισσότερα (μπορεί να γίνει σύνθετο, από πολλές σανίδες). Επεξεργάζεται με ενώσεις για ξύλο σε επαφή με το έδαφος. Η σειρά εργασίας έχει ως εξής:

• Σημειώνουν τον ιστότοπο, σκάβουν τάφρο. Οι διαστάσεις του πρέπει να είναι 7-10 cm βαθύτερες και ευρύτερες από τη χρησιμοποιημένη ξυλεία.
• Το κάτω μέρος και τα τοιχώματα είναι καλυμμένα με κυλιόμενο στεγανοποιητικό υλικό (είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείτε το "Gidroizol", θα διαρκέσει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα)
• Βάζουν το επεξεργασμένο ξύλο, το συνδέουν στις γωνίες.
  

  Είναι εύκολο να φτιάξετε μια βάση για ένα λουτρό για ένα θερμοκήπιο από πολυανθρακικό, αλλά δεν θα διαρκέσει πολύ

• Η στεγανοποίηση τυλίγεται γύρω από την ξυλεία.
• Με τη βοήθεια των γωνιών που οδηγούνται και από τις δύο πλευρές, η ξυλεία στερεώνεται στη θέση της.
• Ο ελεύθερος χώρος που απομένει μεταξύ της στεγανοποίησης και των τοιχωμάτων της τάφρου καλύπτεται με θρυμματισμένη πέτρα εάν το έδαφος ανυψώνεται και η γη αφαιρείται νωρίτερα, εάν όχι. Το έδαφος είναι καλά συμπιεσμένο.
• Περαιτέρω, μια ράβδος ιμάντας είναι προσαρτημένη σε αυτήν τη ράβδο. Ανάμεσά τους αξίζει να τοποθετήσετε ένα άλλο στρώμα στεγανοποίησης.

Αυτή η επιλογή είναι κατάλληλη μόνο για ξηρές περιοχές με χαμηλά επίπεδα υπόγειων υδάτων. Σε αυτήν την περίπτωση, μπορεί κανείς να ελπίζει ότι το ίδρυμα θα ζήσει τουλάχιστον για αρκετά χρόνια.

Σωρός-γκριλ

Ένας άλλος τύπος θεμελίωσης που δεν θα προστατεύει από τον παγετό. Αλλά είναι αξιόπιστο και θα εξυπηρετήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Πλήρης μια περιγραφή της τεχνολογίας για την κατασκευή ενός ιδρύματος στοίβας-σχάρας που διαβάζεται εδώ, και θα δώσουμε μια σύντομη λίστα έργων.

• Σημειώνουν την περίμετρο του θερμοκηπίου, σκάβουν μια τάφρο πλάτους 20 εκατοστών και περίπου το ίδιο βάθος.
• Στις γωνίες, τρύπες ανοίγονται με διάμετρο 30-40 cm και βάθος κάτω από τα βάθη της κατάψυξης του εδάφους (χρήση Μπόερ). Στη συνέχεια ανοίγονται οι ίδιες τρύπες κατά μήκος της περιμέτρου. Η απόσταση μεταξύ τους πρέπει να είναι κάπου 2-2,5 μέτρα.
• Η άμμος χύνεται στις τρύπες - σε έναν κάδο, περίπου, και στη συνέχεια τοποθετείται υλικό στέγης κυλινδρικό.
• Είναι εξοπλισμένα με τρεις ράβδους οπλισμού με διάμετρο 10-12 mm, συνδεδεμένες σε μία μόνο δομή. Οι ράβδοι πρέπει να κολλήσουν πάνω από το έδαφος - μια πλεξούδα θα προσκολληθεί σε αυτές αργότερα.
• Το σκυρόδεμα χύνεται στις οπές (1 μέρος τσιμέντου M 400, 3 μέρη άμμου, 5 μέρη θρυμματισμένης πέτρας). Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι δεν υπάρχουν κενά.
• Στο κάτω μέρος της τάφρου χύνεται ένα στρώμα άμμου πάχους 5-5 cm, ισοπεδώνεται και χτυπά.
  

  Pile-grillage foundation - μια αξιόπιστη επιλογή για ένα θερμοκήπιο από πολυανθρακικό με τα χέρια σας

• Στεγανοποιείται (υλικό στέγης, Gidroizol) σε αυτό.
• Ο ξυλότυπος συναρμολογείται στις πλευρές, σταθεροποιείται. Μπορεί να είναι πάνω από το επίπεδο του εδάφους. Εάν το έδαφος δεν ρέει ελεύθερα, μπορείτε να το κάνετε χωρίς ξυλότυπο καλύπτοντας τους τοίχους με στεγανοποίηση. Αλλά σε αυτήν την περίπτωση, το ίδρυμα θα είναι επίπεδο με το έδαφος, και θα είναι επίσης άνιση.
• Σκυρόδεμα της ίδιας σύνθεσης χύνεται στον ξυλότυπο όπως και για τους στύλους. Η επιφάνεια είναι ισοπεδωμένη, καλυμμένη με μεμβράνη, το σκυρόδεμα περιμένει τη σκηνή.

Στη συνέχεια, μπορείτε να διορθώσετε την πλεξούδα, ή μπορείτε να χτίσετε μερικές σειρές τούβλων και μόνο μετά να εγκαταστήσετε το πλαίσιο. Μετά από αυτό, μπορούμε να πούμε ότι το θερμοκήπιο από πολυανθρακικό άλας είναι σχεδόν έτοιμο. Απομένει να στερεωθεί το πολυανθρακικό.

Ποιο πολυανθρακικό να επιλέξετε

Πόσο διαρκεί ένα πολυανθρακικό θερμοκήπιο, που αγοράστηκε ή κατασκευάστηκε με τα χέρια σας, θα διαρκέσει, πόσο καλά "λειτουργεί" εξαρτάται από τις παραμέτρους και την ποιότητα του πολυανθρακικού. Η επιλογή του πρέπει να ληφθεί υπεύθυνα - το ποσό είναι σημαντικό.

Ένα τέτοιο θερμοκήπιο από πολυανθρακικό είναι το πιο εύκολο να κάνετε με τα χέρια σας. Αλλά αυτή είναι μια εποχιακή επιλογή

Τύποι πολυανθρακικών

Υπάρχουν τρεις τύποι αυτού του υλικού:

• Μονολιθικός. Μοιάζει με γυαλί, αλλά μεταδίδει φως καλύτερα, είναι δύο έως τέσσερις φορές ελαφρύτερο, αρκετές φορές (100-200) ισχυρότερο. Πάχος - από 0,75 mm έως 40 mm. Το μειονέκτημα είναι η υψηλή τιμή. Αυτό το υλικό χρησιμοποιείται εάν υπάρχει κίνδυνος ζημιάς - συχνά εμφανίζεται χαλάζι, το θερμοκήπιο βρίσκεται έτσι ώστε να μπορούν να πέσουν παγάκια, να χυθεί χιόνι. Υπάρχει ένα μονολιθικό πολυανθρακικό πολλαπλών στρωμάτων. Μπορεί να υπάρχουν έως και 3-5 φύλλα, μπορούν να έχουν διαφορετικές ιδιότητες. Για παράδειγμα, για θερμοκήπια, χρησιμοποιείται συνήθως ένα διπλό στρώμα - το πρώτο στρώμα είναι πολύ ανθεκτικό, το δεύτερο δεν εκπέμπει υπεριώδες φως.
  

  Τα μονολιθικά και τα προφίλ είναι καλά για εποχιακά θερμοκήπια

• Κυματοειδές (προφίλ). Εμφανίστηκε σχετικά πρόσφατα. Σχηματίζεται από ένα μονολιθικό φύλλο, στο οποίο σχηματίζεται ένα ανάγλυφο. Υπάρχουν τύποι παρόμοιοι με αυλακωτό χαρτόνι, σχιστόλιθο Το πάχος αυτού του τύπου πολυανθρακικού είναι 0,8-1,2 mm. Με τόσο μικρό πάχος, αντέχει σε χαλάκια με διάμετρο έως 20 mm, κάμπτεται καλά και ανέχεται κανονικά τους παγετούς έως τους -50 ° C.
  

  Κυψελοειδές (κηρήθρα) κατάλληλο για θερμοκήπια όλο το χρόνο

• Κυψελοειδές (κυψελοειδές, δομημένο). Αποτελείται από δύο (ή περισσότερα) γέφυρα πολυανθρακικών φύλλων. Το σχήμα, το μέγεθος, το πάχος των γεφυρών - όλα αυτά επηρεάζουν την ποιότητα και την απόδοση. Το πάχος του κυτταρικού πολυανθρακικού είναι 4, 6, 8, 10, 16, 20, 24 και 32 mm. Για θερμοκήπια, είναι προτιμότερο να μην παίρνετε λεπτότερο από 10 mm, πολλαπλά στρώματα.

Τι είδους πολυανθρακικό είναι καλύτερο να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή θερμοκηπίου; Εξαρτάται από τον τρόπο λειτουργίας του θερμοκηπίου. Εάν θερμαίνεται, χρειάζεστε ένα κινητό τηλέφωνο. Εάν αυτή είναι μια επιλογή αποκλειστικά για τη ζεστή περίοδο, το κυματοειδές (ή μονολιθικό) είναι πιο κατάλληλο. Το μονολιθικό επίσης δεν είναι κακό, αλλά κυματοειδές έχει μεγάλη ακαμψία. Για θερμοκήπια, τα οποία σχεδιάζονται να χρησιμοποιηθούν από τις αρχές της άνοιξης ή καθ 'όλη τη διάρκεια του χειμώνα, εγκαθίσταται κυτταρικό πολυανθρακικό. Λόγω της δομής του, έχει περισσότερο από% έναντι των υψηλών χαρακτηριστικών θερμομόνωσης - διατηρεί τη θερμότητα καλύτερα, αν και μεταδίδει το φως χειρότερα (86% έναντι 95%).

Επιλογή κυτταρικού πολυανθρακικού

Δεν είναι δύσκολο να επιλέξετε κυματοειδές ή μονολιθικό - καθοδηγούμαστε από τα δηλωμένα χαρακτηριστικά. Είναι σημαντικό μόνο να υπάρχει προστασία από την υπεριώδη ακτινοβολία. Δεν υπάρχουν άλλες παγίδες. Αλλά με ένα κινητό τηλέφωνο υπάρχουν πολλές αποχρώσεις. Δώστε προσοχή στα ακόλουθα:

• Το πάχος των εξωτερικών στρωμάτων και ο αριθμός τους. Τα φύλλα πρέπει να έχουν το ίδιο πάχος χωρίς χαλάρωση ή λεπτότερα σημεία.
• Η θέση των αλτών και το πάχος τους.
  

  Αυτοί οι τύποι κυτταρικού πολυανθρακικού μπορεί να είναι

• Η παρουσία ενός στρώματος που προστατεύει από την υπεριώδη ακτινοβολία.

Ο ευκολότερος τρόπος για να ελέγξετε την ποιότητα του κυτταρικού πολυανθρακικού είναι να το πιέζετε ανάμεσα στα δάχτυλά σας. Εάν δεν προχωρήσει, ακόμα κι αν κάνετε σημαντικές προσπάθειες, μπορείτε να το κάνετε. Εάν είναι εύκολο να συμπιεστεί, αναζητήστε άλλο.

Χαρακτηριστικά εγκατάστασης

Σύμφωνα με την τεχνολογία, το πολυανθρακικό τοποθετείται χρησιμοποιώντας προφίλ εκκίνησης και σύνδεσης. Πρώτα, τα προφίλ εγκαθίστανται στο πλαίσιο, εισάγεται ένα φύλλο κυτταρικού πολυανθρακικού, το οποίο στερεώνεται σε βίδες αυτοεπιτροπής με ειδικές ροδέλες, οι οποίες ταυτόχρονα προστατεύουν το σημείο σύνδεσης από διαρροές. Τα προφίλ, εκτός από το κράτημα των φύλλων στη θέση τους, προστατεύουν επίσης τα τμήματα από τη σκόνη και τη βρωμιά που εισέρχονται στο κάτω μέρος. Το σύστημα φαίνεται τακτοποιημένο, λειτουργεί καλά, αλλά όλα τα στοιχεία κοστίζουν αξιοπρεπή χρήματα.

Αυτό είναι το σωστό σύστημα συναρμολόγησης

Η αισθητική για ένα θερμοκήπιο δεν είναι η πιο απαραίτητη ιδιότητα, επομένως, αν θέλετε να εξοικονομήσετε χρήματα, προτιμούν να το διορθώσουν με απλό τρόπο, χωρίς προφίλ και πλυντήρια. Δείτε πώς το κάνουν:

• Τα άκρα κάθε φύλλου καλύπτονται με σιλικόνη. Πρέπει να είναι κλειστά, διαφορετικά η συμπύκνωση θα συσσωρευτεί στο εσωτερικό, όπου η μούχλα και οι μύκητες θα αναπτυχθούν με την πάροδο του χρόνου, το πολυανθρακικό θα χάσει τη διαφάνεια του. Επομένως, είναι απαραίτητο να κλείσετε προσεκτικά τις άκρες, χωρίς να αφήνει χώρο για αέρα και υγρασία.
• Τα φύλλα τοποθετούνται με επικάλυψη αρκετών εκατοστών, πιέζονται στην κορυφή με μια ταινία από κασσίτερο. Οι συνδετήρες εγκαθίστανται στο "επικάλυψη", μέσω της λαμαρίνας.
  

  Έτσι στερεώνεται λανθασμένα, αλλά φθηνά. Μπορούν να προστεθούν ταινίες κασσίτερου για πρόσθετη ασφάλεια

• Κάτω από τα καλύμματα των βιδών, μπορείτε να τοποθετήσετε συνηθισμένα πλατιά ροδέλες.
• Το στρώμα προστασίας UV πρέπει να βλέπει προς τα έξω κατά την εγκατάσταση. Είναι σημαντικό. Διαφορετικά δεν λειτουργεί.

Αυτό αφορά άμεσα τον καθορισμό του κυτταρικού πολυανθρακικού άλατος. Υπάρχει ένα ακόμη σημείο που έγινε σαφές κατά τη λειτουργία θερμοκηπίων πολυανθρακικών. Το πολυανθρακικό δεν πρέπει να τοποθετείται κοντά στο έδαφος. Είναι επιθυμητό να ξεκινά τουλάχιστον μισό μέτρο από την επιφάνεια. Γιατί; Διότι, πρώτον, εξακολουθεί να λερωθεί και σχεδόν κανένα φως δεν περνάει από αυτό, οπότε δεν επηρεάζει τον συνολικό φωτισμό. Δεύτερον, αρχίζει να χειροτερεύει - να μαυρίζει για να απολέπιση. Δεν είναι σαφές τι προκαλεί αυτήν την αντίδραση, αλλά είναι συνηθισμένο. Έτσι, όταν αναπτύσσετε μια διάταξη πολυκαρβονικού θερμοκηπίου με τα χέρια σας, προβλέψτε τοίχους μισού μέτρου από άλλο υλικό - τούβλα, δομικά στοιχεία. ΟΧΙ σημαντικο.