Συστήματα θέρμανσης ατμού

Ένα από τα πιο σημαντικά συστήματα υποστήριξης ζωής στο μάλλον εχθρικό κλίμα μας είναι η θέρμανση. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να φτιάξετε ένα σύστημα θέρμανσης. Και ένα από αυτά είναι η θέρμανση με ατμό. Το σύστημα είναι αποτελεσματικό, αλλά χρησιμοποιείται πολύ σπάνια - έχει πάρα πολλά μειονεκτήματα.

Τι είναι και πώς διαφέρει από τα συνηθισμένα συστήματα νερού

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η θέρμανση με ατμό και νερό είναι το ίδιο πράγμα. Αυτή είναι μια λανθασμένη αντίληψη. Η θέρμανση με ατμό έχει επίσης μπαταρίες και σωλήνες, υπάρχει λέβητας. Αλλά δεν είναι το νερό που κινείται μέσω των σωλήνων, αλλά οι υδρατμοί. Απαιτείται εντελώς διαφορετικός λέβητας. Το καθήκον του είναι να εξατμίζει νερό, και όχι μόνο να το θερμαίνει σε μια συγκεκριμένη θερμοκρασία, αντίστοιχα, η ισχύς του είναι πολύ υψηλότερη, καθώς και οι απαιτήσεις αξιοπιστίας.

Αρκετοί λέβητες ατμού

Στοιχεία συστήματος

Με τη θέρμανση με ατμό, οι υδρατμοί μετακινούνται μέσω του αγωγού. Η θερμοκρασία του είναι από 130 ° C έως 200 ° C. Αυτές οι θερμοκρασίες επιβάλλουν ειδικές απαιτήσεις στα στοιχεία του συστήματος. Πρώτον, οι σωλήνες. Αυτοί είναι μόνο μεταλλικοί σωλήνες - χάλυβας ή χαλκός. Επιπλέον, πρέπει να είναι απρόσκοπτα, με χοντρό τοίχωμα.

Απλοποιημένο διάγραμμα θέρμανσης ατμού

Δεύτερον, τα καλοριφέρ. Είναι κατάλληλα μόνο χυτοσίδηρος, κιβώτια ή πτερύγια. Ο χυτοσίδηρος υπό τέτοιες συνθήκες είναι λιγότερο αξιόπιστος - σε θερμαινόμενη κατάσταση μπορεί να εκραγεί από την επαφή με κρύο υγρό. Πιο αξιόπιστα από αυτή την άποψη είναι οι καταχωρητές που κατασκευάζονται από σωλήνες, πηνία ή έναν σωλήνα με νευρώσεις προσαρτημένα σε αυτό - έναν θερμαντήρα τύπου θερμαντήρα. Ο χάλυβας είναι πιο ανεκτικός από το κρύο νερό που εισέρχεται στην καυτή του επιφάνεια.

Διάρκεια ζωής και πεδίο εφαρμογής

Αλλά μην νομίζετε ότι ένα ατσάλινο σύστημα θέρμανσης ατμού θα διαρκέσει πολύ καιρό. Πολύ ζεστός και υγρός ατμός κυκλοφορεί σε αυτό, και αυτές είναι ιδανικές συνθήκες για τη διάβρωση του χάλυβα. Τα στοιχεία του συστήματος αποτυγχάνουν γρήγορα και αποτυγχάνουν. Συνήθως εκρήγνυνται στα πιο τρώγονται σκουριά. Δεδομένου ότι υπάρχει ατμός υπό πίεση στο εσωτερικό με θερμοκρασία πάνω από τους βαθμούς διαγραφής, ο κίνδυνος είναι προφανής.

Μπλοκ διάγραμμα λέβητα για θέρμανση με ατμό

Ως εκ τούτου, η θέρμανση με ατμό αναγνωρίζεται ως επικίνδυνη και απαγορεύεται η θέρμανση δημόσιων χώρων και πολυκατοικιών. Χρησιμοποιείται επίσης σε ορισμένες ιδιωτικές κατοικίες ή για θέρμανση βιομηχανικών χώρων. Στην παραγωγή, είναι πολύ οικονομικό εάν ο ατμός είναι παράγωγο της τεχνολογικής διαδικασίας. Σε ιδιωτικές κατοικίες, η θέρμανση με ατμό χρησιμοποιείται κυρίως σε εποχιακές κατοικίες - σε καλοκαιρινές εξοχικές κατοικίες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι συνήθως ανέχεται την κατάψυξη - υπάρχει λίγο νερό στο σύστημα και δεν μπορεί να βλάψει, καθώς και λόγω της οικονομίας του στο στάδιο της συσκευής (σε σύγκριση με τα συστήματα νερού) και της υψηλής ταχύτητας θέρμανσης των χώρων.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Η θέρμανση με ατμό δεν είναι η πιο δημοφιλής, αλλά έχει και θετικά και αρνητικά σημεία. Επιπλέον, τα πλεονεκτήματα είναι αρκετά σημαντικά:

• Υψηλή απόδοση θέρμανσης. Το γεγονός είναι ότι ο ατμός στο σύστημα δεν θερμαίνει απλά καλοριφέρ και σωλήνες σε μια συγκεκριμένη θερμοκρασία. Λόγω της μεγάλης διαφοράς θερμοκρασίας, συμπυκνώνεται. Και κατά τη συμπύκνωση, 1 λίτρο ατμού εκπέμπει 2300 kJ θερμότητας. Ενώ όταν η ίδια ποσότητα νερού ψύχεται στους 50 ° C, απελευθερώνεται μόνο 100 kJ. Επομένως, απαιτείται πολύ μικρός αριθμός θερμαντικών σωμάτων για τη θέρμανση ενός δωματίου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αρκετοί σωλήνες είναι αρκετοί.
• Δεδομένου ότι η θέρμανση με ατμό είναι ένα μικρό σύστημα, έχει χαμηλή αδράνεια. Το δωμάτιο αρχίζει να θερμαίνεται κυριολεκτικά λίγα λεπτά μετά την εκκίνηση του λέβητα.
  

  Ο ατμός στα καλοριφέρ συμπυκνώνεται, ρέει προς τα κάτω και στη συνέχεια εκκενώνεται μέσω ειδικού αγωγού

Τα μειονεκτήματα των συστημάτων θέρμανσης ατμού είναι ακόμη πιο εντυπωσιακά:

• Η υψηλή θερμοκρασία ατμού οδηγεί σε θέρμανση όλων των στοιχείων συστήματος στους 100 ° C και άνω. Αυτό οδηγεί στις ακόλουθες συνέπειες:
  • πολύ ενεργή κυκλοφορία του αέρα στο δωμάτιο, η οποία είναι δυσάρεστη και, μερικές φορές, επιβλαβής (σε περίπτωση αλλεργίας στη σκόνη).
  • ο αέρας στο δωμάτιο στεγνώνει.
  • Τα καυτά στοιχεία του συστήματος είναι τραυματικά και πρέπει να είναι κλειστά, καθώς και σωλήνες.
  • Δεν ανέχονται συνήθως όλα τα δομικά υλικά παρατεταμένη θέρμανση σε τέτοιες θερμοκρασίες, επομένως η επιλογή των υλικών φινιρίσματος είναι πολύ περιορισμένη (στην πραγματικότητα, είναι μόνο τσιμεντοκονίαμα που ακολουθείται από βαφή με ανθεκτικά στη θερμότητα χρώματα).
• Η απλή θέρμανση με ατμό έχει πολύ περιορισμένες επιλογές για τη ρύθμιση της μεταφοράς θερμότητας. Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να αλλάξετε τη θερμοκρασία - να φτιάξετε πολλά παράλληλα κλαδιά και να τα ενεργοποιήσετε όπως απαιτείται. Ο δεύτερος τρόπος είναι να απενεργοποιήσετε τον λέβητα όταν υπερθερμανθεί και να τον ενεργοποιήσετε μετά την ψύξη του δωματίου. Αυτή η διαδικασία ελέγχεται με αυτοματοποίηση, αλλά αυτή η μέθοδος απέχει πολύ από την πιο άνετη, καθώς παρατηρούνται σταθερές διακυμάνσεις θερμοκρασίας.
• Το σύστημα είναι θορυβώδες. Ο ατμός κάνει πολύ θόρυβο κατά τη μετακίνηση. Στα καταστήματα παραγωγής, αυτό δεν επηρεάζει πραγματικά, αλλά σε μια ιδιωτική κατοικία μπορεί να είναι πρόβλημα.

Όπως μπορείτε να δείτε, η θέρμανση με ατμό δεν είναι η καλύτερη επιλογή, αν και είναι αρκετά φθηνή για τον εξοπλισμό.

Τύποι συστημάτων θέρμανσης ατμού

Σύμφωνα με τη μέθοδο της συσκευής, διακρίνεται η θέρμανση με ατμό δύο τύπων: με κλειστό και ανοιχτό σύστημα. Σε ένα κλειστό σύστημα, το συμπύκνωμα ρέει σε έναν ειδικό σωλήνα εισαγωγής, ο οποίος οδηγείται στην αντίστοιχη είσοδο της γάτας. Τοποθετείται με μια μικρή κλίση, έτσι ώστε το συμπύκνωμα να ρέει μέσω του συστήματος μέσω του βάρους.

Ανοιχτά και κλειστά συστήματα θέρμανσης ατμού

Σε ανοιχτό σύστημα, το συμπύκνωμα συλλέγεται σε ειδικό δοχείο. Όταν γεμίσει, τροφοδοτείται στο λέβητα με αντλία. Εκτός από τη διαφορετική κατασκευή του συστήματος, χρησιμοποιούνται και διάφοροι ατμολέβητες - δεν μπορούν όλοι να λειτουργήσουν σε κλειστά συστήματα.

Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν συστήματα θέρμανσης ατμού με πιέσεις κοντά στην ατμοσφαιρική ή ακόμη χαμηλότερη. Τέτοια συστήματα ονομάζονται συστήματα ατμού κενού. Γιατί είναι τόσο ελκυστική αυτή η ρύθμιση; Το γεγονός ότι σε χαμηλή πίεση το σημείο βρασμού του νερού μειώνεται και το σύστημα έχει μια πιο αποδεκτή θερμοκρασία. Αλλά η δυσκολία στην εξασφάλιση στεγανότητας - ο αέρας απορροφά συνεχώς μέσω των συνδέσεων - οδήγησε στο γεγονός ότι αυτά τα σχήματα πρακτικά δεν συμβαίνουν.

Η θέρμανση ατμού με χαμηλή πίεση είναι πιο συνηθισμένη. Οι υπάρχοντες λέβητες ατμού για οικιακή χρήση μπορούν να δημιουργήσουν πίεση που δεν υπερβαίνει τα 6 atm (με πίεση μεγαλύτερη από 7 atm, η χρήση εξοπλισμού απαιτεί άδεια).

Τύποι καλωδίωσης

Από τον τύπο καλωδίωσης, η θέρμανση με ατμό είναι:

• Με την άνω καλωδίωση (η γραμμή ατμού βρίσκεται κάτω από την οροφή, οι σωλήνες κατεβαίνουν από αυτό στα καλοριφέρ, μια γραμμή συμπυκνωμάτων τοποθετείται παρακάτω). Αυτό το σχήμα είναι το πιο εύκολο στην εφαρμογή, καθώς ο καυτός ατμός κινείται μέσω ορισμένων σωλήνων, ψυχρού συμπυκνώματος μέσω άλλων, το σύστημα είναι σταθερό.
  

  Κύκλωμα θέρμανσης ατμού με κορυφαία καλωδίωση

• Με καλωδίωση στο κάτω μέρος. Η γραμμή ατμού βρίσκεται στο επίπεδο του δαπέδου. Αυτό το σχήμα δεν είναι η καλύτερη επιλογή, καθώς ο καυτός ατμός κινείται προς τα πάνω μέσω ενός σωλήνα, το συμπύκνωμα κινείται προς τα κάτω, γεγονός που συχνά οδηγεί σε σφυρί νερού και αποσυμπίεση του συστήματος.
• Με ενδιάμεση καλωδίωση. Η γραμμή ατμού τοποθετείται ακριβώς πάνω από τα καλοριφέρ - περίπου στο επίπεδο των περβάζων. Το σύστημα έχει όλα τα πλεονεκτήματα της εναέριας δρομολόγησης, εκτός από το ότι οι καυτοί αγωγοί είναι προσβάσιμοι και υπάρχει υψηλός κίνδυνος εγκαυμάτων.

Κατά την τοποθέτηση, η γραμμή ατμού κατασκευάζεται με ελαφρά κλίση (1-2%) προς την κατεύθυνση της κίνησης ατμού και τη γραμμή συμπυκνώματος - προς την κίνηση της συμπύκνωσης.

Επιλογή λέβητα

Οι λέβητες ατμού μπορούν να λειτουργούν σε όλους τους τύπους καυσίμων - αέριο, υγρά και στερεά καύσιμα. Εκτός από την επιλογή καυσίμου, είναι απαραίτητο να επιλέξετε σωστά την ισχύ του λέβητα ατμού. Προσδιορίζεται ανάλογα με την περιοχή που πρέπει να θερμανθεί:

• έως 200 m2 - 25 kW;
• από 200 m2 έως 300 m2 - 30 kW.
• από 300 m2 έως 600 m2 - 35-60 kW.

Σε γενικές γραμμές, η μέθοδος υπολογισμού είναι τυπική - 1 kW ισχύος λαμβάνεται για 10 τετραγωνικά μέτρα. Αυτός ο κανόνας ισχύει για κατοικίες με ύψος οροφής 2,5-2,7 μ. Ακολουθεί η επιλογή ενός συγκεκριμένου μοντέλου. Κατά την αγορά, αναζητήστε πιστοποιητικό ποιότητας - ο εξοπλισμός είναι επικίνδυνος και πρέπει να δοκιμαστεί.

Τι σωλήνες να χρησιμοποιήσετε

Μόνο μέταλλα μπορούν να ανεχθούν τις θερμοκρασίες στη θέρμανση με ατμό. Η φθηνότερη επιλογή είναι ο χάλυβας. Αλλά απαιτείται συγκόλληση για τη σύνδεσή τους. Είναι επίσης δυνατό να χρησιμοποιήσετε συνδέσεις με σπείρωμα. Αυτή η επιλογή είναι προϋπολογιστική, αλλά βραχύβια: ο χάλυβας διαβρώνει γρήγορα σε ένα υγρό περιβάλλον.

Τουλάχιστον οι χαλκοσωλήνες δεν διαβρώνουν

Οι γαλβανισμένοι και ανοξείδωτοι σωλήνες είναι πιο ανθεκτικοί, αλλά η τιμή τους δεν είναι καθόλου μέτρια. Όμως η σύνδεση είναι σπειροειδής. Μια άλλη επιλογή είναι οι χαλκοσωλήνες. Μπορούν να κολληθούν μόνο, είναι ακριβά, αλλά δεν σκουριάζουν. Λόγω της υψηλότερης θερμικής αγωγιμότητας, μεταφέρουν θερμότητα ακόμη πιο αποτελεσματικά. Έτσι, ένα τέτοιο σύστημα θέρμανσης θα ήταν εξαιρετικά αποδοτικό, αλλά και πολύ ζεστό.