Αντιμετωπίζοντας το υπόγειο του σπιτιού με τα χέρια σας

Το υπόγειο του σπιτιού δεν είναι τόσο διακοσμητικό όσο πρακτικό. Σε πολλές περιπτώσεις, χρησιμεύει για τη μείωση της απώλειας θερμότητας (είναι ειδικά μονωμένη), και επίσης αποτρέπει την εξάπλωση της ατμοσφαιρικής και υπόγειας υγρασίας στους τοίχους του σπιτιού. Μεταφέρει επίσης το φορτίο από τους τοίχους στο θεμέλιο - εάν το θεμέλιο είναι λωρίδα ή πλάκα. Επομένως, η πρόσοψη του υπογείου του σπιτιού δεν πρέπει να είναι μόνο όμορφη, αλλά και λειτουργική. Σύμφωνα με αυτήν την εργασία, επιλέγεται επίσης το τελικό υλικό.

Πότε να αρχίσετε να τελειώνετε τη βάση

Είναι καλύτερο να ολοκληρώσετε το πλίνθο αφού τελειώσει τυφλή περιοχή γύρω από το σπίτι... Σε αυτήν την περίπτωση, το υλικό φινιρίσματος θα κρέμεται πάνω από την πίστα. Ως αποτέλεσμα, ακόμη και η πιο λοξή βροχή ή ροές νερού που ρέουν κάτω από τους τοίχους δεν θα είναι σε θέση να περάσουν μεταξύ του τοίχου και της τυφλής περιοχής - το νερό εισέρχεται στην πίστα σε απόσταση αρκετών εκατοστών από τη διασταύρωση. Δηλαδή, μέσω αυτής της άρθρωσης το νερό διεισδύει στο θεμέλιο, φέρνοντας υγρασία και άλλα προβλήματα.

Πρέπει να αρχίσετε να κοιτάτε στο υπόγειο του σπιτιού αφού έχει δημιουργηθεί η περιοχή των τυφλών γύρω από το σπίτι

Ένα ακόμη σημείο. Πολλοί σκέφτονται αν θα μονώσουν το υπόγειο ή όχι. Εάν θέλετε να εξοικονομήσετε χρήματα στη θέρμανση, η απάντηση είναι ότι πρέπει να μονώσετε, καθώς και την περιοχή των τυφλών. Η μονάδα μόνωσης και επένδυσης υπογείου - μία από τις επιλογές - φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία.

Κατά την εγκατάσταση ενός μονωμένου υπογείου, τοποθετούνται πλάκες EPSP για φινίρισμα

Όταν χρησιμοποιείτε το υπόγειο ως οικιστικό, δεν υπάρχουν ερωτήσεις με μόνωση, καθώς η απάντηση είναι σαφής - φυσικά, μονώστε. Αλλά ακόμη και αν δεν έχετε υποδάπεδο, το κόστος θέρμανσης θα μειωθεί πολύ και το δάπεδο σας θα ζεσταθεί πολύ.

Πώς να καπλαμάτε το υπόγειο του σπιτιού

Υπάρχουν πολλά υλικά για την ολοκλήρωση του υπογείου. Οι κύριες απαιτήσεις είναι αντοχή στην υγρασία, αντοχή στον παγετό, αντοχή. Τα ακόλουθα υλικά πληρούν αυτές τις απαιτήσεις:

• Φυσικές πέτρες (λιοντάρι) πριονισμένες σε πλάκες ή πελεκημένες, η λεγόμενη "σχισμένη πέτρα"
  • ψαμμίτης (plastushka);
  • γρανίτης;
  • μάρμαρο;
  • σχιστόλιθος;
  • δολομίτης λίθος;
  • σκατά.
• Μικρό λιθόστρωτο.
• Μεγάλα βότσαλα ποταμού.
• Πλακάκια κλίνκερ (τούβλα κλίνκερ).
• Πλάκες
• Πορσελάνη.
• Φινίρισμα τούβλου.
• Πάνελ προσόψεων, πλαισιώσεις υπογείων, πάνελ PVC (όλα αυτά είναι ονόματα ενός υλικού).
• Γύψος (διακοσμητικό και "κάτω από γούνινο παλτό").
• Καταστρώσεις.

Μερικά από αυτά κοστίζουν πολύ, μερικά είναι ασήμαντα, αλλά όλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Επιλέγουν το υλικό με βάση τις οικονομικές δυνατότητες και τα υλικά φινιρίσματος που χρησιμοποιήθηκαν στο παρελθόν - ένα αισθητικό στοιχείο παίζει επίσης σημαντικό ρόλο. Θα συζητηθούν οι τεχνολογίες για το φινίρισμα πλίνθων με διαφορετικά υλικά.

Προετοιμασία και μόνωση

Πρώτα απ 'όλα, εάν η υπάρχουσα βάση είναι ανώμαλη, η επιφάνειά της ισοπεδώνεται με γύψο. Το κονίαμα για επίχρισμα του υπογείου χρησιμοποιείται τσιμέντο-άμμος: για 1 μέρος τσιμέντου (Portland τσιμέντο Μ 400), λαμβάνονται 4 μέρη καθαρής άμμου κτιρίου, κατά προτίμηση άμμου ποταμού. Για μεγαλύτερη πλαστικότητα, μπορείτε να προσθέσετε λίγο ασβέστη ή υγρό σαπούνι (50-80 g ανά κάδο διαλύματος). Το διάλυμα πρέπει να είναι μεσαίας πυκνότητας, ώστε να μην σέρνεται από τον τοίχο. Υπάρχει μια άλλη επιλογή - να χρησιμοποιήσετε μια ειδική σύνθεση. Για παράδειγμα, όπως στο βίντεο.

Εάν ακολουθεί η τοποθέτηση πλακιδίων, πέτρας ή άλλου παρόμοιου υλικού, μετά την ισοπέδωση του κονιάματος, γίνονται εγκοπές στην επιφάνειά του με την άκρη μυστρί Εφαρμόζονται ως πλέγμα σε ολόκληρη την επιφάνεια.Αυτές οι ρηχές αυλακώσεις θα παρέχουν την απαραίτητη υποστήριξη για το φινίρισμα.

Εάν η βάση είναι μονωμένη, δεν χρειάζονται εγκοπές. Πλάκες EPS (εξωθημένος αφρός πολυστυρολίου) ή αφρός πολυστυρενίου κολλούνται απευθείας στην επιχρισμένη επιφάνεια. Είναι ελαφρύ και προσκολλώνται καλά στην κόλλα. Η επιφάνειά τους επικαλύπτεται με αραιωμένη κόλλα πλακιδίων και πιέζεται πάνω στον γύψο. Στη συνέχεια, τα υλικά φινιρίσματος προσαρτώνται στην επιφάνεια που προετοιμάζεται με αυτόν τον τρόπο.

Ζωγραφική, γύψος και "γούνινο παλτό"

Κατ 'αρχήν, εάν ο σοβάς είναι καλά ισορροπημένος, αφού στεγνώσει το κονίαμα, η επιφάνεια μπορεί να βαφτεί και θα σταματήσει εκεί. Είναι μια φθηνή αλλά βιώσιμη επιλογή. Εάν το χρώμα τραβήχτηκε από το μέτωπο, το οποίο προορίζεται για χρήση στο δρόμο, το υπόγειο θα φαίνεται καλό για μερικά χρόνια. Στη συνέχεια, θα πρέπει να αφαιρέσετε ξανά το παλιό χρώμα και να βάψετε - για να διατηρήσετε την εμφάνιση.

Ο επόμενος τρόπος είναι να εφαρμόσετε ένα στρώμα διακοσμητικού πάνω από το συνηθισμένο γύψο. Και πάλι, επιλέξτε εκείνα τα σκευάσματα που προορίζονται για εξωτερική χρήση. Μπορούν να χρωματιστούν στο επιθυμητό χρώμα ή να πάρουν χρωματιστά. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι οι σοβάδες είναι συχνά πορώδεις και πρέπει να καθαρίσετε τις πιτσιλιές βρωμιάς που φτάνουν στους τοίχους κατά τη διάρκεια κακών καιρικών συνθηκών και μερικές φορές με απορρυπαντικό.

Τύποι διακοσμητικών σοβά για φινίρισμα του υπογείου: όμορφο και σχετικά φθηνό

Μέχρι τώρα, σε ορισμένες περιοχές, η μέθοδος φινιρίσματος του υπογείου "με γούνα" είναι δημοφιλής. Αυτό συμβαίνει όταν το διάλυμα εφαρμόζεται όχι σε ομοιόμορφο στρώμα, αλλά σε μικρά θραύσματα. Προηγουμένως, το έκαναν με μια σκούπα από κλαδιά. Το βύθισαν σε ένα υγρό διάλυμα, χτύπησαν το ραβδί με τη λαβή έτσι ώστε το σπρέι να πετάει στον τοίχο. Έτσι έφτιαξαν ένα «γούνινο παλτό» - φινίρισμα με σκισμένη επιφάνεια. Σήμερα υπάρχουν ειδικές γυψοσανίδες που τροφοδοτούνται από συμπιεστή. Με τη βοήθειά τους, ένα τέτοιο φινίρισμα είναι ευκολότερο να γίνει.

Η διακόσμηση του υπογείου ενός σπιτιού χρησιμοποιώντας υλικά με τη μορφή πλακών ή πλακιδίων είναι τεχνολογικά πιο δύσκολη. Για να αποφύγετε την πτώση, πρέπει να γνωρίζετε μερικές λεπτές αποχρώσεις.

Διαβάστε πώς να φτιάξετε ένα σπίτι εδώ.

Πώς να διορθώσετε κεραμικά πορσελάνης ή πλακίδια κλίνκερ

Εάν βαριά υλικά, όπως κεραμικά πορσελάνης ή τούβλα κλίνκερ, απλώς φυτευτούν σε κόλλα, σε επιχρισμένη επιφάνεια με αυλακώσεις, μπορεί να προσκολληθούν κανονικά. Και μπορούν ακόμη και να σταθούν για λίγο. Ακόμα και για αρκετά χρόνια. Αλλά τότε θα αρχίσουν να πέφτουν μαζί με τη λύση. Ειδικά σε μέρη όπου δεν υπάρχουν αυλακώσεις ή έχουν ανεπαρκές βάθος. Για να βελτιωθεί η πρόσφυση, μπορεί να εφαρμοστεί ένα στρώμα εμποτισμού για να βελτιωθεί η πρόσφυση (προσκόλληση), αλλά αυτό δεν αποτελεί εγγύηση, ειδικά εάν το υλικό είναι βαρύ.

Η ίδια εικόνα θα είναι εάν τα υλικά κολληθούν απευθείας στη μόνωση. Η επιφάνεια είναι λεία, εύκολα κολλημένη. Αλλά μετά από λίγο, το τελείωμα θα πέσει. Ταχύτερη από μια επιχρισμένη επιφάνεια. Το βίντεο αφορά αυτό.

Για να αποφευχθεί αυτό, είναι απαραίτητο να στερεώσετε ένα μεταλλικό δίχτυ βαφής, κατά προτίμηση γαλβανισμένο. Είναι στερεωμένο με πείρους, τοποθετώντας ένα κομμάτι γαλβανισμένου χάλυβα στο πείρο-νύχι, το μέγεθος του οποίου είναι μεγαλύτερο από το μέγεθος του κελιού. Στερεώθηκε στην κορυφή, κάτω και κλιμακώθηκε στη μέση. Αποδεικνύεται μια αξιόπιστη βάση για υλικό οποιουδήποτε βάρους.

Η κόλλα εφαρμόζεται στο πλίνθο και στα πλακάκια. Στο πλακίδιο, αφαιρέστε με μια οδοντωτή σπάτουλα, τοποθετήστε τη στη θέση της, αγγίζοντας τη λαβή της σπάτουλας, τοποθετήστε τη στη θέση της, ισοπεδώνοντας το επίπεδο. Η απόσταση μεταξύ των πλακιδίων διατηρείται χρησιμοποιώντας σταυρούς, μόνο το πάχος τους λαμβάνεται σημαντικά 3-5 mm.

Σε γενικές γραμμές, η τεχνολογία τοποθέτησης είναι παρόμοια με αυτήν τοποθέτηση πλακιδίων... Η μόνη διαφορά είναι ότι η κόλλα πρέπει να είναι ειδική για εξωτερική χρήση. Η δεύτερη διαφορά: τα υλικά φινιρίσματος για το υπόγειο αρχίζουν να τοποθετούνται από κάτω: είναι βαριά και χρειάζονται υποστήριξη. Στηρίζετε στην κάτω σειρά στην περιοχή των τυφλών, σε αυτήν - τη δεύτερη, κ.λπ.

Διακόσμηση του υπογείου του σπιτιού με φυσική πέτρα (κέλυφος, γρανίτης, δολομίτης, σχιστόλιθος)

Ανεξάρτητα από το πόσο ελκυστικές είναι οι τεχνητές λαμπερές επιφάνειες, η τραχιά πέτρα για κάποιο λόγο προκαλεί μεγάλη συμπάθεια.Όμως, η τοποθέτηση θεμελίων από ερείπια είναι δύσκολη και δεν μπορούν όλοι να το κάνουν τόσο καλά ώστε ένα σπίτι να μπορεί να σταθεί. Αλλά για να ολοκληρώσετε το τελικό μονολιθικό ή προκατασκευασμένο ίδρυμα Οποιοσδήποτε μπορεί να χρησιμοποιήσει φυσική πέτρα με τα χέρια του, ειδικά αν τουλάχιστον μέρος της οικοδομικής εργασίας γίνεται προσωπικά.

Είναι σαφές ότι κανείς δεν θα διορθώσει ολόκληρες πέτρες: το φινίρισμα θα είναι πολύ βαρύ και πολύ ογκώδες. Επομένως, εφηύραν μια πέτρα για πλάκα ή τεμαχισμό. Ανάλογα με την τεχνολογία, επιτυγχάνεται είτε μια επίπεδη "σημαία" - με σχεδόν επίπεδες επιφάνειες, είτε μια "σχισμένη πέτρα" με ανώμαλο πρόσωπο. Μερικές φορές αυτά τα υλικά κόβονται σε πανομοιότυπα ορθογώνια, μερικές φορές αφήνονται με τη μορφή ανώμαλων πλακών, αλλά σε κάθε περίπτωση, αυτή είναι μια φυσική πέτρα και η διακόσμηση του υπογείου του σπιτιού από αυτό αποδεικνύεται όμορφη και αδιάβροχη.

Υπάρχει αυτό το υλικό κατασκευασμένο από ακριβές πέτρες, για παράδειγμα - μάρμαρο, υπάρχει φθηνότερο - σχιστόλιθος, δολομίτης, σαγκνίτης, λεμεσίτης, γρανίτης κ.λπ. Φαίνονται πολύ εντυπωσιακά. Ειδικά αν πρόκειται για μια σκισμένη πέτρα, αν και μερικές φορές η ταπετσαρία δεν φαίνεται χειρότερη.

Μέρος της προσφοράς φυσικής πέτρας σε ειδικό κατάστημα

Η προετοιμασία της επιφάνειας θα είναι ακριβώς η ίδια: είναι καλύτερο να γεμίσετε ένα δίχτυ βαφής στη σοβάτιστη βάση, και πάνω της, να τοποθετήσετε τις πέτρινες πλάκες στην κόλλα. Εάν είναι ομοιόμορφα - μια φυσική πέτρα με επεξεργασμένα άκρα - η τεχνολογία τοποθέτησης θα επαναλάβει μία προς μία που περιγράφεται παραπάνω.

Εάν η πέτρα έχει ακανόνιστες άκρες, το τελείωμα του υπογείου του σπιτιού γίνεται πιο δύσκολο: είναι απαραίτητο να επιλέξετε πλάκες τέτοιου σχήματος, ώστε οι ραφές να μην είναι πολύ μεγάλες. Όταν χρησιμοποιείτε αυτήν την επιλογή για μια πέτρα φινιρίσματος, θα χρειαστεί ένας μύλος με πέτρινο δίσκο: πιθανότατα, θα πρέπει να αρχειοθετήσετε τις πλάκες των κάτω και άνω σειρών. Θα χρειαστεί επίσης διόρθωση κατά τη διαμόρφωση των γωνιών. Δείτε το βίντεο για ένα παράδειγμα τέτοιας τεχνολογίας.

Υπάρχει ένας δεύτερος τρόπος. Η επιχρισμένη επιφάνεια της βάσης επικαλύπτεται πρώτα με μια ένωση για τη βελτίωση της πρόσφυσης (προσκόλληση), και στη συνέχεια τοποθετούνται θραύσματα του τελειώματος πάνω στην κόλλα. Είναι στερεωμένα σε μια δεδομένη θέση χρησιμοποιώντας μοσχεύματα της ίδιας πέτρας ή κομμάτια υλικών του απαιτούμενου μεγέθους. Οι ραφές παραμένουν ανεκπλήρωτες. Αφού η κόλλα "αρπάξει", οι ραφές γεμίζουν με ένα λεπτό διάλυμα από μια σύριγγα κατασκευής, τρίβοντας και εμετό, όπως απαιτείται.

Σε κάθε περίπτωση, η κόλλα που φτάνει στο φινίρισμα πρέπει να αφαιρεθεί εγκαίρως. Θα είναι πολύ δύσκολο να το κάνετε αυτό με ένα κατεψυγμένο και η κόλλα μοιάζει πολύ ελκυστική.

Μερικές φορές, για πιο καθαρό μοτίβο, οι ραφές ανάμεσα στις πέτρινες πλάκες είναι βαμμένες με σκούρο χρώμα. Στη συνέχεια, η επιφάνεια καλύπτεται με προστατευτικό εμποτισμό. Δίνει στην πέτρα μια ελαφριά γυαλάδα και επίσης αυξάνει συχνά την απωθητικότητα του νερού.

Για ένα παράδειγμα που αντιμετωπίζετε ένα υπόγειο με φυσική πέτρα χρησιμοποιώντας τη δεύτερη τεχνολογία, δείτε το παρακάτω βίντεο.

Σχετικά με την επένδυση του σπιτιού με παρακαλώ γράφεται εδώ.

Αντιμετωπίζοντας ένα λίθο ή ένα μικρό λιθόστρωτο

Δεν χρειάζεται να αγοράσετε λίθο ή λιθόστρωτο. Μπορεί να συλλεχθεί σε ποτάμι ή σε παραλία με βότσαλα στη θάλασσα. Οι κυλιόμενες πέτρες επιλέγονται πιο επίπεδες - οι στρογγυλές είναι πιο δύσκολο να "τοποθετηθούν". Η διαδικασία και όλες οι άλλες λεπτές αποχρώσεις είναι σχεδόν οι ίδιες όπως στην περίπτωση του φινιρίσματος φυσικής πέτρας. Η μόνη διαφορά είναι ότι αυτές οι πέτρες πρέπει να πλυθούν σε νερό με απορρυπαντικό πριν από τη χρήση. Πρώτον, το νερό στα υδάτινα σώματα μας μπορεί να έχει λάδια και πρέπει να αφαιρεθούν και, δεύτερον, μπορεί να είναι σε πηλό ή φύκια, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν πτώση του τελειώματος.

Για να κάνετε τα πάντα να φαίνονται οργανικά, μπορείτε να σχεδιάσετε μια «εικόνα» της επένδυσης με τα λιθόστρωτα στο μονοπάτι δίπλα στο μέρος όπου θα καλύψετε το υπόγειο. Έχουν διαφορετικές αποχρώσεις και οι τυχαίοι συνδυασμοί τους δεν είναι πάντα ελκυστικοί. Έχοντας σχεδιάσει τα πάντα δίπλα-δίπλα, θα έχετε μια ιδέα για το τι θα συμβεί ως αποτέλεσμα.

Παρακολουθήστε το βίντεο σχετικά με τα χαρακτηριστικά του τελειώματος του υπογείου με λιθόστρωτο.

Τρόπος εγκατάστασης πλαστικών πλακών (PVC)

Αυτός ο τύπος φινιρίσματος ονομάζεται διαφορετικά: υπόγειο ή πρόσοψη πάνελ, υπόγειο.Έχουν ποικίλη εμφάνιση: για διαφορετικούς τύπους λίθων, πλακιδίων, τούβλων.

Για να εγκαταστήσετε πάνελ PVC στο πλίνθο, πρέπει να συναρμολογήσετε το πλαίσιο. Είναι κατασκευασμένο από ξύλινη ράβδο 50 * 50 mm. Δεδομένου ότι το φινίρισμα θα είναι σε εξωτερικούς χώρους, το ξύλο πρέπει να προστατεύεται με εμποτισμούς που εμποδίζουν τη φθορά και προστατεύουν από τα παράσιτα.

Η ακολουθία των ενεργειών έχει ως εξής:

• Με τη βοήθεια ενός επιπέδου (στάθμης λέιζερ ή υδροηλεκτρικού), το απαιτούμενο ύψος φινιρίσματος σημειώνεται σε όλες τις γωνίες του σπιτιού.
• Σε αυτά τα μέρη, καρφιά καρφώνονται (βίδες βιδώνονται), ένας δείκτης (κορδόνι) τραβιέται μεταξύ τους, που σηματοδοτεί το ύψος του φινιρίσματος πλίνθου.
• Μια ξυλεία καρφώνεται κατά μήκος αυτού του κορδονιού σε όλη την περίμετρο του σπιτιού. Το άνω άκρο του πρέπει να κατευθύνεται ακριβώς κατά μήκος της γραμμής.
• Εάν το ύψος ενός πάνελ δεν είναι αρκετό, θα χρειαστεί να φτιάξετε μια άλλη σειρά ξυλείας, στην οποία θα ενωθούν δύο φύλλα και θα χρειαστείτε επίσης το ίδιο λουράκι κάτω από το κάτω άκρο του πάνελ.
  

  Ένα άλλο υλικό φινιρίσματος για το υπόγειο είναι τα πάνελ PVC, τα οποία ονομάζονται επίσης "υπόγεια"

• Μετά από περίπου 50-60 cm, κοντές εγκάρσιες ράβδους συσκευάζονται - δεν θα επιτρέψουν την κάμψη των πάνελ PVC.
• Η εγκατάσταση ξεκινά από μία από τις γωνίες. Υπάρχουν ειδικά στοιχεία για τη διακόσμηση της γωνίας. Είναι στερεωμένα στο κιβώτιο με ξύλινες βίδες.
• Τα άκρα των φύλλων των πλαστικών πάνελ πρόσοψης είναι άνιση - με προεξοχές. Η άκρη του πρώτου από τη γωνία πρέπει να κοπεί ακριβώς. Αυτό μπορεί να γίνει με ένα παζλ ή ένα μύλο, ένα πριόνι χειρός με μια μεταλλική λεπίδα (λιγότερα δόντια, έχετε μια πιο ομαλή άκρη).
• Το κομμένο άκρο εισάγεται στο γωνιακό κομμάτι. Στο επάνω και κάτω μέρος κάθε πίνακα υπάρχουν διατρήσεις για συνδετήρες. Σε αυτές είναι στερεωμένες οι βίδες. Μόνο δεν χρειάζεται να σφίγγονται στο τέλος: απαιτείται αντίστροφη αντίδραση για θερμική αλλαγή μεγέθους. Επομένως, η διάτρηση είναι κατασκευασμένη από επιμήκη μορφή και είναι καλύτερα να εγκαταστήσετε τη βίδα αυτόματης τοποθέτησης στη μέση: όταν αλλάξει το μέγεθος, το πλαίσιο θα κινείται ελεύθερα και δεν θα σκάσει.
• Το επόμενο στοιχείο συνδέεται με μια ειδική κλειδαριά και είναι σταθερό με τον ίδιο τρόπο.

Η συναρμολόγηση είναι απλή. Μόνο μετά τη διόρθωση, θα είναι απαραίτητο να φουσκώσει από πάνω: το κιβώτιο και τα πάνελ έχουν αρκετά αξιοπρεπή όγκο και ένα κενό παραμένει στην κορυφή. Μπορείτε να το κλείσετε με σίδερο οροφής, όπως σε αυτό το βίντεο. Δείτε αμέσως την τεχνολογία φινιρίσματος της βάσης με πλαστικά πάνελ.

Ομοίως, η βάση μπορεί να τελειώσει με κυματοειδές χαρτόνι. Υπάρχει μόνο μία παρατήρηση: συνιστάται η τοποθέτηση μόνωσης στα κενά μεταξύ του κιβωτίου. Θα είναι πολύ πιο ζεστό στο σπίτι.

Τελειώνοντας το υπόγειο της βάσης του σωρού

Οπως ξέρεις, θεμέλιο σωρών δεν υπάρχει βάση. Αλλά αν δεν μπλοκάρετε το χώρο, υπάρχουν ρεύματα κάτω από το σπίτι, το πάτωμα θα είναι πάντα κρύο και κάθε ζωντανό πλάσμα θέλει να εγκατασταθεί κάτω από το σπίτι. Επομένως, η βάση, αν και διακοσμητική, είναι απαραίτητη. Μπορεί να γίνει με δύο τρόπους.

1. Σκαμμένη τάφρος κατά μήκος της περιμέτρου μεταξύ των στηριγμάτων, αφαιρώντας το εύφορο στρώμα της γης και βάθος 10 εκατοστών στο έδαφος, ο πυθμένας της τάφρου είναι γεμάτος, τοποθετείται στρωμνή με χαλίκι και πάλι συμπιέζεται αν είναι δυνατόν. Στη συνέχεια τοποθετούνται 2-3 ράβδοι διαμήκους οπλισμού (10-12 mm) και όλα χύνονται με σκυρόδεμα. Μετά από 10-14 ημέρες, ένας τοίχος τοποθετείται σε μισό τούβλο σε μια βάση από σκυρόδεμα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τούβλα φινιρίσματος αμέσως ή να τα διπλώσετε από χρησιμοποιημένα και στη συνέχεια να τα τελειώσετε με οποιονδήποτε από τους τρόπους που περιγράφονται παραπάνω.
2. Αυτή η μέθοδος είναι κατάλληλη για το τελείωμα του υπογείου με πάνελ προσόψεων (υπόγειο να πλαισιώσουν) ή κυματοειδές χαρτόνι. Ένα σκελετό από εμποτισμένο ξύλο είναι προσαρτημένο στους σωρούς. Η υπόλοιπη διαδικασία φινιρίσματος δεν διαφέρει από το πρότυπο. Είναι αυτό το γεγονός ότι αυτή η επιλογή είναι πολύ επιθυμητή για τη μόνωση.
   

   Ο ευκολότερος τρόπος για να ολοκληρώσετε το θεμέλιο στοίβας είναι να συνδέσετε ένα είδος υλικού φινιρίσματος πλακών στο πλαίσιο

Υπάρχει μια λεπτότητα εάν το σπίτι είναι εγκατεστημένο σε βίδες ή πασσάλες TISE... Τέτοια θεμέλια τοποθετούνται συχνά σε εδάφη με υψηλή ανύψωση. Έτσι, όταν το έδαφος ανυψώνεται, το φινίρισμα δεν καταρρέει, δεν φέρεται σε κάποια απόσταση από το έδαφος. Για να μην σέρνονται τα ζώα στο κενό, στερεώνεται ένα μεταλλικό πλέγμα στο κάτω μέρος.