Πώς να γυαλίζετε τα έπιπλα στο σπίτι

Τα γυαλισμένα έπιπλα έχουν μια πολύ «τελετουργική» εμφάνιση. Είναι αρκετά συγκεκριμένο, αλλά αρέσουν σε πολλούς. Η δυσκολία έγκειται στο γεγονός ότι είναι εύκολο να χαλάσει μια γυαλιστερή επιφάνεια, αλλά είναι δύσκολο να αποκατασταθεί η ελκυστικότητά της. Συχνά η μόνη λύση είναι να γυαλίζετε τα έπιπλα.

Τα γυαλισμένα έπιπλα είναι καλά για κλασικούς εσωτερικούς χώρους

Το πιο κοινό πρόβλημα είναι οι γρατσουνιές. Μπορείτε ακόμα να απαλλαγείτε από μικρά με τη βοήθεια βερνικιών με ειδικές ιδιότητες. Βαθιά, με ζημιά στο ίδιο το ξύλο ή το καπλαμά, μπορούν να αφαιρεθούν μόνο με ένα νέο βερνίκι (εάν είναι παλιά έπιπλα της σοβιετικής εποχής, καλυμμένα με λάκα νιτρο). Για να το κάνετε αυτό, πρώτα αφαιρέστε τελείως όλη την παλιά επικάλυψη και μετά εφαρμόστε βερνίκι και αλέστε ολόκληρο το μέρος. Δηλαδή, η στίλβωση επίπλων - νέα ή παλιά - συμβαίνει σύμφωνα με τον ίδιο αλγόριθμο, με τη μόνη διαφορά που πρέπει να αφαιρεθεί το παλιό στρώμα βερνικιού.

Εάν το αντικείμενο είναι νεότερο, πιθανότατα καλύπτεται με ένα παχύ στρώμα βερνικιού. Εάν η γρατσουνιά είναι βαθιά, αλλά δεν έχει φτάσει στο καπλαμά ή το ξύλο, η κατάσταση είναι κάπως πιο απλή. Πρώτον, το γδαρμένο στρώμα ξεφλουδίζεται με γυαλόχαρτο 80 και 120. Στη συνέχεια τρίβεται με ακόμη πιο λεπτά κόκκους. Στη συνέχεια εφαρμόζονται ένα ή δύο στρώματα βερνικιού, αφού στεγνώσει, γυαλίζεται.

Μια άλλη περίπτωση που απαιτείται στίλβωση επίπλων είναι όταν το βερνίκι γίνεται θολό ή κίτρινο. Αυτό συμβαίνει πολύ. Η θεραπεία δεν είναι επίσης εύκολη - πλήρης αφαίρεση του παλιού βερνικιού και εφαρμογή νέου με στίλβωση. Προβλήματα με όλα τα άλλα ίχνη που δεν μπορούν να αφαιρεθούν με συμβατικά μέσα (διαβάστε για την αποκατάσταση γυάλινων, καπλαμάδων, ξύλινων επίπλων εδώ).

Μπορεί να λουστραριστεί μόνο σε οριζόντια επιφάνεια

Ένα άλλο σημείο: η στίλβωση επίπλων γίνεται μόνο και αποκλειστικά σε οριζόντια θέση. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει συχνά να ξεχωρίζετε τα πάντα. Είναι δύσκολο, αλλά δεν υπάρχει άλλη διέξοδος. Μπορείτε να εργαστείτε μόνο σε οριζόντια επιφάνεια.

Προ-άλεση

Η στίλβωση επίπλων είναι μια μακρά διαδικασία και ξεκινά με λείανση. Πρώτον, όλες οι ρωγμές και άλλα ελαττώματα καλύπτονται με στόκος από ξύλο κατάλληλου χρώματος. Αφού στεγνώσει τελείως (η περίοδος αναφέρεται στην ετικέτα), ξεκινά η λείανση.

Το τριβείο είναι καλύτερο για το στίλβωση ξύλου ή καπλαμά. Ζώνη ή δίσκος - θέμα γεύσης και προτίμησης, εξαρτάται επίσης από την πολυπλοκότητα του σχήματος των επίπλων. Θα χρειαστείτε επίσης ένα σετ από χοντρό γυαλόχαρτο (80) έως πολύ λεπτό (1200).

Σε ακραίες περιπτώσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας γωνιακός μύλος με ειδικό εξάρτημα (δίσκος και Velcro). Ωστόσο, όταν δουλεύετε με αυτό, είναι δύσκολο να επιτύχετε ένα πραγματικά καλό αποτέλεσμα - δεν απαιτείται κινητικότητα της πλατφόρμας λείανσης, επομένως το αποτέλεσμα μιας τέτοιας στίλβωσης ξύλου δεν θα είναι υψηλότερο από το μέσο όρο.

Τι χρειάζεστε για βερνίκωμα επίπλων

Αρχίζουμε να αλέθουμε με κόκκους 80. Συνεργαζόμαστε προσεκτικά, αφαιρώντας μόνο μεγάλες παρατυπίες. Στη συνέχεια επαναλαμβάνουμε την επεξεργασία με γυαλόχαρτο στους 120, στη συνέχεια 180 και 240. Κατά τη διάρκεια της εργασίας, είναι απαραίτητο να αφαιρείτε περιοδικά τη σκόνη και να ελέγχετε την επιφάνεια για ανωμαλίες και άλλα ελαττώματα. μερικές φορές ορίζονται καλύτερα με άγγιγμα.

Στη συνέχεια παίρνουμε νερό και γυαλόχαρτο με κόκκους 320. Βρέξτε την επιφάνεια για τρίψιμο και γυαλόχαρτο. Αλέθουμε τα πάντα ξανά, αλλά με νερό. Σε αυτό το στάδιο, θα πρέπει να έχετε ένα καλό αποτέλεσμα - όλα πρέπει να είναι ομαλά. Αν όλα μας ταιριάζουν, προχωράμε, αν όχι, το αλέθουμε για λίγο.

Αλφαβητάρι

Είναι απαραίτητο να ασταρώσετε τις ξύλινες και τις καπλαμάδες ώστε το βερνίκι να είναι πιο ομαλό. Κατά τη λείανση, ανοίξαμε τους περισσότερους πόρους, απελευθερώσαμε μερικές από τις ίνες. Εάν τα καλύψετε αμέσως με βερνίκι, δεν θα απορροφηθεί ομοιόμορφα, γεγονός που θα προκαλέσει λεκέ στην επιφάνεια. Το αστάρι θα καλύψει τους περισσότερους πόρους έτσι ώστε το βερνίκι να παραμείνει επίπεδο.

Τα έπιπλα από καπλαμά μπορούν να γίνουν με δύο τρόπους. Το πρώτο είναι γρήγορο, αλλά συνοδεύεται από έντονη μυρωδιά. Είναι απαραίτητο να πάρετε βερνίκι νιτρο ή βερνίκι πολυουρεθάνης, να το αραιώσετε κατά 10-20% (ανάλογα με την αρχική πυκνότητα), να καλύψετε την επιφάνεια.

Ένα αστάρι είναι απαραίτητο για να κάνει το βερνίκι πιο ομαλό

Η δεύτερη μέθοδος προετοιμασίας είναι μακρά, αλλά σωστή και σχεδόν άοσμη. Παίρνουμε εποξειδική κόλλα, ένα μαλακό πανί. Καλύτερα - flanel, κατά προτίμηση λευκό, έτσι ώστε να μην ξεθωριάζει και να μην αλλάζει το χρώμα των επίπλων. Με αυτό το στυλεό τρίβουμε την εποξική στο καπλαμά.

Ενώ όλα στεγνώνουν, η σκόνη θα κολλήσει σίγουρα στην επιφάνεια. Πρέπει να αφαιρεθεί. Και πάλι, αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους: ξύσιμο και λείανση. Εάν με ξύσιμο, παίρνουμε μια κοφτερή λεπίδα (είναι δυνατόν από ένα μαχαίρι ταπετσαρίας) και καθαρίζουμε όλα τα περιττά με αυτό. Για να αποφύγετε την καταστροφή του καπλαμά, μετακινήστε τη λεπίδα κατά μήκος του κόκκου. Όλα είναι γνωστά με λείανση: γυαλόχαρτο με κόκκους 320 και νερό. Η προετοιμασμένη επιφάνεια καθαρίζεται από σκόνη, πλένεται με νερό, ξηραίνεται. Μόλις στεγνώσει, το βερνίκι μπορεί να εφαρμοστεί.

Στην πραγματικότητα, ενδέχεται να μην απαιτείται περαιτέρω στίλβωση των επίπλων. Ήδη σε αυτό το στάδιο, το προϊόν φαίνεται αξιοπρεπές.

Εφαρμογή βερνικιού

Αμέσως για το ποια βερνίκια είναι καλύτερα να χρησιμοποιηθούν. Τα καλύτερα είναι αλκυδ (σειρά Tikkurila Unika-super), πολυουρεθάνη και νερό-πολυμερές (καλό - Σουηδικό Bask).

Αν και άοσμο, ένα βερνίκι με βάση το νερό δεν είναι η καλύτερη επιλογή για μια πρώτη εμπειρία βερνικιού. Είναι ουσιαστικά ένα εναιώρημα με βάση το νερό. Αλλά δεν είναι σχεδόν τόσο αβλαβές όσο πιστεύεται συνήθως. Βερνίκια με βάση το νερό περιέχουν πολύ επιβλαβείς διαλύτες, αν και σε μικρές ποσότητες. Μόνο η συνήθης ακετόνη και άλλοι δεν μπορούν να διατηρήσουν μια τέτοια σύνθεση σε σταθερή κατάσταση. Πρέπει να χρησιμοποιηθούν τόσο πιο κρύοι διαλύτες.

Αυτό παρεμπιπτόντως, αλλά ο λόγος είναι ουσιαστικά διαφορετικός - δυσκολίες επεξεργασίας. Κατά την εφαρμογή βερνικιού, απορροφάται νερό στις ίνες του ξύλου, αυξάνονται. Ως αποτέλεσμα, μετά την πρώτη επεξεργασία, η επιφάνεια είναι μακριά από ομοιόμορφη, αλλά πολύ τραχιά. Αυτό το φαινόμενο είναι ιδιαίτερα έντονο στα προϊόντα πεύκου. Έτσι, αφού στεγνώσει το πρώτο στρώμα βερνικιού με βάση το νερό, παίρνουμε έναν γωνιακό μύλο ή έναν μύλο, συνδέουμε ένα γυαλόχαρτο 320 κόκκων σε αυτό και το αλέθουμε για απαλότητα. Εάν είστε τυχεροί, το επόμενο στρώμα θα είναι επίπεδο και το σωρό δεν θα ανέβει ξανά, εάν όχι, θα πρέπει να επαναλάβετε τη λειτουργία ξανά. Η κατάσταση δεν είναι θανατηφόρα, φυσικά, αλλά δυσάρεστη. Αυτό δεν συμβαίνει με άλλα βερνίκια.

Πώς να εφαρμόσετε βερνίκι

Τώρα λίγο για τις μεθόδους εφαρμογής βερνικιού. Οι επαγγελματίες πιστεύουν ότι το καλύτερο είναι ο ψεκασμός με πιστόλι ψεκασμού. Μπορεί να είναι έτσι, αλλά δεν έχουν όλοι οι τεχνίτες στο σπίτι μια τέτοια συσκευή και πρέπει να είστε σε θέση να εργαστείτε με ένα πιστόλι ψεκασμού. Από τις μη αυτόματες μεθόδους εφαρμογής, μια δημοφιλής μέθοδος εφαρμόζεται με ένα κομμάτι αφρού από καουτσούκ (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα νέο σφουγγάρι κουζίνας) ή με ένα πανί (μαλακό, λευκό, χωρίς χνούδι ύφασμα). Για να αποφασίσετε, πρέπει να δοκιμάσετε τι είναι πιο βολικό για εσάς, πώς αποδεικνύεται πιο ομαλό (αν όχι καθόλου).

Ο επόμενος τρόπος είναι με έναν μικρό κύλινδρο αφρού. Κατάλληλο εάν η επιφάνεια είναι βερνικωμένη με απλό σχήμα χωρίς μικρές λεπτομέρειες (για παράδειγμα, φύλλα πόρτας).

Το βούρτσισμα με βούρτσισμα είναι η πιο μη δημοφιλής μέθοδος

Η χρήση πινέλου για βερνίκωμα επίπλων είναι, παραδόξως, στην τελευταία θέση. Το γεγονός είναι ότι είναι δύσκολο να εφαρμοστεί ομοιόμορφα ένα στρώμα βερνικιού με αυτόν τον τρόπο. Χρειάζεστε μια καλή βούρτσα με μαλακές, παχιές, φυσικές τρίχες, οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κολλήσουν.

Τεχνολογία

Ανεξάρτητα από την επιλεγμένη μέθοδο εφαρμογής βερνικιού, τα στρώματά του πρέπει να είναι λεπτά, ομοιόμορφου πάχους. Σε ένα πινέλο / σφουγγάρι / ρολό / μπατονέτα παίρνουμε λίγο προϊόν, τρίβουμε το στην επιφάνεια όσο το δυνατόν πιο προσεκτικά. Το βυθίζουμε στο βερνίκι την επόμενη φορά μόνο αφού το «εργαλείο» δεν αφήνει πλέον ίχνη. Με αυτόν τον τρόπο, καλύπτουμε ολόκληρη την επιφάνεια, αφήνουμε να στεγνώσουν.

Μπορεί να απαιτούνται πολλές στρώσεις βερνικιού

Το εφαρμοζόμενο στρώμα βερνικιού δεν στεγνώνει εντελώς, αλλά ο χρόνος που αναγράφεται στη συσκευασία του βερνικιού στη στήλη "καρφί" ή "εφαρμογή του επόμενου στρώματος".Κατά μέσο όρο, για τα υδρόβια βερνίκια είναι 1 ώρα, για αλκυδικά βερνίκια - 5 ώρες. Το επόμενο στρώμα εφαρμόζεται με τον ίδιο τρόπο. Ο συνολικός αριθμός στρωμάτων είναι συνήθως από 5 έως 9, ανάλογα με την ποιότητα του καπλαμά και την προκαταρκτική λείανση. Όταν η επιφάνεια είναι τελείως επίπεδη, το βερνίκι στεγνώνει έως ότου στεγνώσει εντελώς - 2-3 ημέρες. Στη συνέχεια ξεκινά ξανά η λείανση.

Βερνίκι λείανσης

Η διαδικασία είναι η ίδια με την προετοιμασία, μόνο χρησιμοποιούμε τα δέρματα με λεπτόκοκκους - ξεκινώντας από 400. Η λείανση πρέπει να γίνει με νερό - βρέξτε την επιφάνεια και γυαλόχαρτο. Μετά την ολοκλήρωση της επεξεργασίας, επισυνάπτουμε γυαλόχαρτο με 600 grit, στη συνέχεια με 1000 και 1200.

Λείανση βερνικιού

Αυτό το στάδιο είναι το τελευταίο πριν από το άμεσο στίλβωση. Μετά από αυτήν την επεξεργασία, η επιφάνεια πρέπει να είναι απολύτως επίπεδη, ομοιογενής, χωρίς ελαττώματα.

Γυάλισμα επίπλων

Το τελικό στάδιο τελειώνει με στιλβωτική πάστα. Για αυτό χρειάζεστε μια στιλβωτική πάστα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έπιπλα, αλλά πιο συχνά χρησιμοποιούν αυτοκίνητα. Όποιος δεν περιέχει κερί είναι κατάλληλος (για παράδειγμα, "Anti-Cyrapin"). Ένα καλό αποτέλεσμα δίνεται από εκείνους στους οποίους υπάρχει τουλάχιστον ένα μικρό ποσοστό του Teflon. Εξαλείφουν επίσης μικρές γρατσουνιές και παρατυπίες.

Η στίλβωση επίπλων μετά το βερνίκι διαρκεί λιγότερο χρόνο από άλλα. Για αυτό το στάδιο, θα χρειαστείτε φυσική τσόχα - τρίβουν την πάστα πάνω από την επιφάνεια μαζί της. Προκειμένου να μην λειτουργήσει με το χέρι, ένας αισθητός κύκλος που κόβεται στο μέγεθος προσαρτάται σε ένα μύλο velcro ή γωνιακό μύλο. Εφαρμόζεται πάστα στην γυαλισμένη επιφάνεια, ο μύλος ενεργοποιείται με τη μέγιστη ταχύτητα και τα έπιπλα φέρονται στον επιθυμητό βαθμό λάμψης. Με καλή προετοιμασία, μπορείτε να πάρετε μια επιφάνεια καθρέφτη.