Πώς να φτιάξετε ένα σιντριβάνι: 6 τύποι

Η διακόσμηση του οικοπέδου είναι το αγαπημένο χόμπι των κατοίκων του καλοκαιριού και των ιδιοκτητών σπιτιού. Όμορφα παρτέρια, παρτέρια και ακόμη και παρτέρια είναι μια πραγματική διακόσμηση. Ωστόσο, τίποτα δεν είναι τόσο ευχάριστο στο μάτι όσο οι δεξαμενές και οι δεξαμενές που περιβάλλονται από όμορφη βλάστηση. Και εάν ένα ρεύμα νερού εκτοξεύεται ακόμα από αυτό, τότε η γωνία μετατρέπεται σε καλύτερο μέρος ανάπαυσης. Εάν εξακολουθείτε να επινοείτε και να κάνετε όχι μόνο ένα σιντριβάνι με τα χέρια σας, αλλά και έναν όμορφο φωτισμό, βάλτε μια κούνια ή παγκάκια κοντά, τα βράδια όλοι οι κάτοικοι θα συγκεντρωθούν σε αυτό το έμπλαστρο.

Συσκευή κρήνης

Για να φτιάξετε ένα σιντριβάνι στη χώρα δεν χρειάζεται πολύ υψηλό κόστος. Φυσικά, όλα εξαρτώνται από το μέγεθος της δεξαμενής και από το πώς το φαντάζεστε. Σύμφωνα με τη μέθοδο κατασκευής, οι βρύσες είναι κλειστού και ανοιχτού τύπου. Πρόκειται για την κυκλική χρήση του νερού. Ο κλειστός τύπος χρησιμοποιεί τον ίδιο όγκο νερού, οδηγώντας το σε κύκλο. Ανοιχτό - νέο συνεχώς. Οι κρήνες κήπων και χωρών κατασκευάζονται κυρίως κλειστού τύπου: η συσκευή τους είναι απλούστερη και πιο οικονομική. Φυσικά, το νερό πρέπει να γεμίζει και να αλλάζει περιοδικά - εξατμίζεται και μολύνεται, αλλά το κόστος δεν είναι πολύ υψηλό.

Κατά την εγκατάσταση ενός συστήματος ανοιχτού τύπου, θα πρέπει να σκεφτείτε ένα σύστημα παροχής νερού, τον έλεγχο της στάθμης του, την αποστράγγιση και την εκκένωση. Φυσικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη δεξαμενή της βρύσης ως δοχείο για θέρμανση νερού πριν το πότισμα και από το μπολ να κάνετε διάταξη στον κήπο, αλλά δεν απαιτείται πότισμα όλο το εικοσιτετράωρο και το σιντριβάνι μπορεί να λειτουργήσει σε αυτήν τη λειτουργία.

Στην απλούστερη έκδοση, για την κατασκευή ενός μικρού μεγέθους κρήνη, απαιτείται κάποιο σφραγισμένο δοχείο και μια υποβρύχια αντλία. Οποιοδήποτε δοχείο μπορεί να προσαρμοστεί - ένα ειδικό πλαστικό για μια λίμνη, ένα βαρέλι, ένα παλιό μπάνιο, μια λεκάνη, ένα κομμένο ελαστικό καλυμμένο με μεμβράνη κ.λπ. Οι αντλίες είναι λίγο πιο περίπλοκες.

Αντλίες βρύσης

Οι αντλίες πηγών πωλούνται ειδικές, με ενσωματωμένα φίλτρα. Για να φτιάξετε ένα σιντριβάνι με τα χέρια σας, ήταν πιο εύκολο, μπορείτε να αγοράσετε τέτοια μοντέλα. Είναι πολύ απλό να δουλέψετε μαζί τους: το έβαλαν σε ένα δοχείο, το ασφαλίστηκαν έτσι ώστε να μην κινείται, το χύνονται με νερό, πραγματοποίησαν τους αρχικούς χειρισμούς (περιγράφονται στις οδηγίες) και το ενεργοποίησαν.

Οι αντλίες βρύσης έρχονται σε διαφορετικές χωρητικότητες και ανεβάζουν το τζετ σε διαφορετικά ύψη. Συχνά, το σετ περιλαμβάνει αντικαταστάσιμα ακροφύσια που αλλάζουν τη φύση του πίδακα. Τροφοδοτούνται από ένα δίκτυο 220 V, υπάρχουν μοντέλα που τροφοδοτούνται από ηλιακούς συλλέκτες. Είναι ερμητικά σφραγισμένα, οπότε δεν θα υπάρξουν προβλήματα σύνδεσης, δεν απαιτούνται μετασχηματιστές κατεβάσματος. Το μόνο πράγμα που δεν θα βλάψει είναι ένα αυτόματο μηχάνημα και ένα RCD στη γραμμή με την οποία θα συνδεθεί η αντλία. Αυτό ισχύει μόνο για κάθε περίπτωση, για τη βελτίωση της ασφάλειας. Η τιμή της μικρότερης και χαμηλότερης ισχύος αντλίας για ένα σιντριβάνι είναι 25-30 $. Τα μοντέλα απόδοσης κοστίζουν αρκετές εκατοντάδες ή περισσότερα.

Οποιαδήποτε υποβρύχια αντλία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το σιντριβάνι. Αλλά σε αυτόν πρέπει να αγοράσετε ή να φτιάξετε φίλτρο (μπορείτε να φτιάξετε έναν αμμώδη) και έναν μετασχηματιστή. Μια ομάδα ασφαλείας από ένα μηχάνημα και ένα RCD στη γραμμή δεν θα είναι περιττή εδώ. Αυτό το κύκλωμα αξίζει να παίξετε εάν έχετε μια παλιά αντλία που δεν χρησιμοποιείται αυτήν τη στιγμή.

Πώς να το κάνετε χωρίς αντλία

Μπορεί να δημιουργηθεί ένα σιντριβάνι χωρίς αντλία; Είναι δυνατό, αλλά ανοιχτό. Για παράδειγμα, φέρτε έναν σωλήνα παροχής νερού σε μια λίμνη - κεντρική ή παροχή νερού από πηγάδι ή πηγάδι... Το νερό που διαφεύγει υπό πίεση θα δώσει ένα πίδακα κάποιου ύψους. Εγκαθιστώντας ένα άκρο στο σωλήνα, μπορούμε να αλλάξουμε το σχήμα του. Αλλά με μια τέτοια κατασκευή, είναι απαραίτητο να καταλάβουμε πού να αποστραγγίσουμε το νερό. Μπορείτε - πίσω στο πηγάδι ή στο ποτάμι, στην περιοχή για άρδευση κ.λπ. Αν και με μια τέτοια οργάνωση, υπάρχει μια αντλία, αλλά αντλεί νερό στο σπίτι και η βρύση είναι μόνο ένα από τα σημεία ροής.

Η δεύτερη επιλογή είναι να τοποθετήσετε κάποιο είδος εμπορευματοκιβωτίου σε ύψος, να τροφοδοτείτε νερό και από εκεί τροφοδοτείται μέσω σωλήνων στη βρύση που βρίσκεται παρακάτω. Για να δημιουργήσετε ένα περισσότερο ή λιγότερο αξιοπρεπές ύψος εκτόξευσης, το δοχείο πρέπει να ανυψωθεί 3 μέτρα ή περισσότερο. Αλλά το ερώτημα παραμένει: πώς να προμηθεύουμε νερό εκεί. Και πάλι με μια αντλία, αλλά δεν βυθίζεται πλέον. Είναι φθηνότερα αλλά απαιτούν φίλτρο. Θα χρειαστείτε επίσης ένα λάκκο στο οποίο είναι εγκατεστημένος ο εξοπλισμός. Συνδέεται στο μπολ της βρύσης με ένα σύστημα σωλήνων.

Διαβάστε πώς να φτιάξετε έναν καταρράκτη εδώ.

Φωτισμός κρήνης

Σε αυτόν τον τομέα, τα πράγματα έχουν γίνει ευκολότερα με την εμφάνιση των LED. Τροφοδοτούνται από 12V ή 24V, κάτι που είναι πολύ πιο ασφαλές από ένα κανονικό δίκτυο. Υπάρχουν ακόμη και ηλιακοί λαμπτήρες.

Ο οπίσθιος φωτισμός μπορεί να γίνει με αδιάβροχο Λωρίδες LED ή τους ίδιους προβολείς και λαμπτήρες. Για να τα τροφοδοτήσετε, χρειάζεστε έναν προσαρμογέα που μετατρέπει την τάση των 220 V σε 12 ή 24 V, αλλά συνήθως πωλούνται στον ίδιο χώρο όπου βρίσκονται τα LED, επομένως δεν πρέπει να προκύψουν προβλήματα. Η εγκατάσταση είναι απλή: οι προβολείς διαθέτουν βραχίονες στήριξης, η ταινία μπορεί να "τραβηχτεί" από ένα συρραπτικό, μόνο οι βραχίονες πρέπει να βρεθούν περισσότερα μεγέθη ταινίας: δεν είναι απαραίτητο να το τρυπήσετε ώστε να μην σπάσει η στεγανότητα.

Σιντριβάνια διαφορετικών διαμορφώσεων και φωτογραφίες του σχεδιασμού τους

Ίσως γνωρίζετε ότι το κύριο συστατικό ενός σιντριβανιού είναι το μπολ του. Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η ίδια λίμνη, αλλά με πρόσθετο εξοπλισμό - μια αντλία. Μια λίμνη μπορεί να κατασκευαστεί με τουλάχιστον δώδεκα διαφορετικούς τρόπους, και μερικοί από αυτούς περιγράφονται σε ξεχωριστό άρθρο, γιατί δεν θα περιγράψουμε πώς να φτιάξουμε ένα μπολ για την πισίνα. Ας δώσουμε τη μέγιστη προσοχή στην οργάνωση των σιντριβανιών και της διακόσμησής τους.

Μικρή κρήνη

Η συσκευή απαιτεί δοχείο και αντλία. Μια διακόσμηση τοποθετείται στο σωλήνα που προέρχεται από την αντλία. Αυτές μπορεί να είναι πέτρινες πλάκες, στις οποίες είναι απαραίτητο να τρυπήσετε και να ξεβιδώσετε, με διάμετρο ελαφρώς μεγαλύτερη από τη διάμετρο του σωλήνα. Αυτά τα πιάτα είναι κολλημένα το ένα πάνω από το άλλο σαν παιδική πυραμίδα.

Για να αποφευχθεί η υπερχείλιση νερού, είναι απαραίτητο να προβλεφθεί ένα σύστημα αποχέτευσης - ακριβώς κάτω από το μέγιστο επίπεδο, κόψτε έναν σωλήνα στο δοχείο, το δεύτερο άκρο του οποίου πρέπει να μεταφερθεί στον αποχετευτικό, το σύστημα αποχέτευσης ή στον κήπο. Μπορείτε να το κάνετε διαφορετικά: τακτοποιήστε μια συλλογή νερού γύρω από το μπολ - φτιάξτε μια αυλάκι από σκυρόδεμα ή σκάψτε σε μια πλαστική. Το νερό που συλλέγεται πρέπει επίσης να αφαιρεθεί κάπου. Συνήθως, σε κλειστά συστήματα, το πρόβλημα δεν είναι υπερχείλιση, αλλά η έλλειψη νερού - εξατμίζεται, αλλά μπορείτε να το παίξετε με ασφάλεια.

DIY κρήνη: έκθεση φωτογραφίας 1

Και τώρα μια έκθεση φωτογραφίας για το πώς δημιουργήθηκε ένα μίνι σιντριβάνι σύμφωνα με αυτό το σχέδιο. Αποδείχθηκε ενδιαφέρον.

Για να φτιάξετε αυτό το σιντριβάνι χρειάζεστε:

• τετράγωνο πλαστικό γλάστρα χωρίς τρύπες.
• μικρή αντλία για το σιντριβάνι.
• πλαστικός σωλήνας μήκους 0,7 m, διαμέτρου έτσι ώστε να ταιριάζει στην έξοδο της αντλίας.
• σακούλα με διακοσμητικά βότσαλα.
• τρία τούβλα
• κόκκινο γρανίτη πριονισμένο σε πλάκες.

Από το εργαλείο - μια μηχανή διάτρησης για τη διάτρηση οπών σε γρανίτη με διάμετρο ελαφρώς μεγαλύτερη από τη διάμετρο του σωλήνα.

Βάζουμε ένα μπολ στην προετοιμασμένη τρύπα, βάζουμε τούβλα σε αυτό, πιο κοντά στις άκρες. Είναι απαραίτητα για τη σταθερότητα της δομής και για τη μείωση της ποσότητας των βότσαλων. Χρησιμεύουν επίσης ως στήριγμα για μια πέτρινη κατασκευή.Βάζουμε μια αντλία με σωλήνα ανάμεσα στα εγκατεστημένα τούβλα, ρίχνουμε νερό και ελέγχουμε πώς λειτουργεί.

Οι τρύπες προ-τρυπήθηκαν στις πλάκες στο εργαστήριο. Πρέπει να βρίσκονται περίπου στο κέντρο έτσι ώστε οι πέτρες να μην ανατρέψουν τη δομή με το βάρος τους.

Η πρώτη πλάκα στηρίζεται στα ψέματα τούβλα, τα υπόλοιπα είναι κολλημένα έτσι ώστε το κέντρο βάρους να μην μετατοπίζεται. Έχοντας τοποθετήσει το πρώτο, γεμίζουμε τον υπόλοιπο χώρο με βότσαλα. Αφού τοποθετηθεί το τελευταίο κομμάτι, γίνεται ένα σημάδι στο σωλήνα. Η τελευταία πέτρα αφαιρείται, ο σωλήνας κόβεται ακριβώς κάτω από το σημάδι και μετά το τελευταίο θραύσμα επιστρέφεται στη θέση του. Όταν το νερό είναι ενεργοποιημένο, φαίνεται ότι τρέχει ακριβώς έξω από την πέτρα. Πολύ ασυνήθιστο και απλό.

Έκθεση φωτογραφίας 2

Η επόμενη έκδοση ενός μικρού σιντριβανιού κατασκευάζεται σύμφωνα με την ίδια αρχή, χρησιμοποιείται μόνο ένας εύκαμπτος σωλήνας αντί για σωλήνα, και αντί για μια πέτρα χρησιμοποιείται ένα ξύλο. Το αποτέλεσμα είναι υπέροχο.

Όλα είναι τόσο ξεκάθαρα που δεν χρειάζονται σχόλια. Διαφέρει από τον προηγούμενο σχεδιασμό μόνο παρουσία πλέγματος. Αυτό γίνεται για να αυξηθεί ο όγκος του νερού: το κάρτερ είναι μικρό.

Μέχρι να δείτε, είναι δύσκολο να φανταστείτε πόσο εύκολο είναι να φτιάξετε πράγματα με εκπληκτική ομορφιά. Όσον αφορά τους σωλήνες, είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε σωλήνες πολυαιθυλενίου - κάμπτονται καλά και δεν φοβούνται την υπεριώδη ακτινοβολία.

Πώς να φτιάξετε ένα σιντριβάνι από ένα ελαστικό, δείτε την αναφορά βίντεο.

Εσωτερική ή επιτραπέζια

Τα μίνι σιντριβάνια κατασκευάζονται σύμφωνα με την ίδια αρχή, μόνο οι αντλίες χρησιμοποιούν πολύ χαμηλής ισχύος. Κατάλληλο ακόμη και για ενυδρεία, αλλά χωρίς αερισμό. Δουλεύουν ακόμη και σχεδόν αθόρυβα. Θα φτιάξουμε ιαπωνικό σιντριβάνι. Εκτός από την αντλία, θα χρειαστείτε ένα μικρό κεραμικό δοχείο για αυτό. Στην περίπτωσή μας, είναι οβάλ κατασκευασμένο από ψημένο πηλό. Ένα κομμάτι μπαμπού - μήκους περίπου 70 εκατοστών (αγοράστηκε σε ανθοπωλείο, πωλείται ως στήριγμα για την αναρρίχηση των φυτών), ένα μάτσο ζωντανό μπαμπού και μερικά μικρά βότσαλα. Από όλα αυτά, μια τέτοια ομορφιά αποκτάται.

Πρώτα απ 'όλα, κόψαμε ένα κομμάτι μπαμπού σε κομμάτια διαφορετικών μηκών. Είναι κοίλο στο εσωτερικό - αυτοί είναι φυσικοί σωλήνες, οι οποίοι, επιπλέον, δεν σαπίζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η μία από τις πλευρές θα πρέπει να έχει μια λοξή τομή, η άλλη πρέπει να είναι ευθεία. Είδαμε έτσι ώστε το μακρύτερο κομμάτι κοντά στο ίσιο άκρο να έχει "άρθρωση". Η κάτω τομή είναι περίπου 5 mm κάτω από αυτό το πάχος. Υπάρχει απλώς ένα διάφραγμα στο εσωτερικό, με τη βοήθεια του θα είναι εύκολο να ωθήσετε αυτό το τμήμα στην έξοδο της αντλίας. Είναι δύσκολο να κοπεί, αλλά ήταν δυνατό να κοπεί ένας λεπτός κορμός με μια μεταλλική λεπίδα.

Βάζουμε μια μικρή αντλία στο δοχείο, βάζουμε στο μακρύτερο κομμάτι μπαμπού - το μήκος του είναι περίπου 35 cm. Από την άλλη πλευρά, βάζουμε ένα μάτσο ζωντανό μπαμπού, γεμίζουμε το κενό μεταξύ τους με βότσαλα.

Συνδέστε τα υπόλοιπα κομμάτια ξηρού μπαμπού στον "σωλήνα" μας. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σχοινί κάνναβης. Αυτό είναι όλο, φτιάξαμε ένα μίνι σιντριβάνι με τα χέρια μας. Απομένει να γεμίσετε νερό και να ενεργοποιήσετε την αντλία.

Άλλα μοντέλα μπορούν να κατασκευαστούν σύμφωνα με την ίδια αρχή. Τώρα καταλαβαίνετε πώς θα είναι εύκολο να αλλάξετε το σχέδιο. Αρκετές φωτογραφίες για έμπνευση.

Ένας άλλος τύπος, πιο παραδοσιακός και οικείος σε εμάς, χρησιμοποιεί σχεδόν την ίδια ιδέα και τα ίδια εργαλεία. Η διαφορά είναι στη διακόσμηση. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα μεγάλο κεραμικό ή ακόμη και πλαστικό δοχείο. Είναι σημαντικό μόνο να είναι χωρίς τρύπες αποστράγγισης. Περαιτέρω - θέμα τεχνολογίας: διαιρέστε το με ένα πλαστικό διαμέρισμα σε δύο ή τρεις ζώνες, ρίξτε περισσότερο χώμα σε ένα και φυτέψτε ένα από τα φυτά που αγαπούν την υγρασία.

Το δεύτερο μέρος θα είναι η δεξαμενή. Μόνο με την οργάνωση της κυκλοφορίας απαιτείται διήθηση πολλαπλών σταδίων: το νερό λαμβάνεται πολύ μολυσμένο.Επομένως, ένα προς ένα, εισάγονται ποτήρια υλικών φιλτραρίσματος με διαφορετικά κελιά - πρώτα, ένα συρμάτινο ή πλαστικό πλέγμα, μετά ένα ύφασμα με διαφορετικό κελί, και μια μικρή αντλία μέσα σε αυτήν τη δομή.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας όχι μόνο η σύνθεση μιας τέτοιας επιτραπέζιας κρήνης, αλλά και μια αντλία. Πως? Δες το βίντεο.

Κρήνη με βότσαλα

Ένα πολύ ενδιαφέρον σχέδιο στα σιντριβάνια με βότσαλα. Το μπολ τους είναι μεταμφιεσμένο, έτσι μοιάζει με ξηρό σιντριβάνι, χωρίς μπολ. Στην πραγματικότητα, υπάρχει ένα μπολ, αλλά είναι διακοσμημένο με βότσαλα, τα οποία είναι τοποθετημένα σε ένα δίχτυ που καλύπτει τη δεξαμενή.

Ένα δοχείο είναι εγκατεστημένο στο σκάψιμο λάκκο. Ο όγκος και οι διαστάσεις του πρέπει να είναι αρκετά αξιοπρεπείς: για να συλλέξετε όλες τις πιτσιλιές ή τουλάχιστον τις περισσότερες από αυτές. Μια αντλία τοποθετείται στο δοχείο και η κορυφή καλύπτεται με μεταλλικό ή πλαστικό πλέγμα με λεπτό πλέγμα. Χρησιμεύει για την προστασία από την είσοδο μεγάλων ρύπων στο νερό και ένα παχύ συρματόπλεγμα μπορεί να τοποθετηθεί πάνω από αυτό το λεπτό πλέγμα. Αυτό συμβαίνει εάν χρησιμοποιείτε βότσαλα. Εάν πρόκειται να τοποθετήσετε πέτρινες πλάκες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σανίδες ή μπάρες.

Με βότσαλα, είναι πιθανότατα καλύτερο να κάνουμε το αντίθετο: πρώτα, τοποθετήστε ένα πλέγμα με ένα μεγάλο κελί ως βάση και πάνω σε αυτό - με ένα μικρό. Επομένως, δεν χρειάζεται να υποφέρετε με την επιλογή μεγάλων βοτσαλών και τα συντρίμμια δεν θα μπουν στο νερό.

Εάν συμπεριλάβετε τη φαντασία, μπορείτε να βρείτε πολύ ενδιαφέρουσες συνθέσεις σε αυτή τη βάση. Για παράδειγμα, μία από τις επιλογές με ένα ποτιστήρι κήπων. Εάν σας διακοσμημένος κήπος στο κλασικό στιλ, το πότισμα δεν μπορεί να χωρέσει καλά, αλλά σε εξοχικό στιλ - πολύ ομοιόμορφο.

Όπως μπορείτε να δείτε, το νερό συλλέγεται στο ίδιο δοχείο, κρυμμένο κάτω από τα βότσαλα, και από εκεί αντλείται σε ένα ποτιστήρι με μια μικρή αντλία.

Κοντά στον τοίχο

Αυτή είναι μια κλασική εκδοχή - μια μικρή ή μεγάλη ροή νερού τρέχει από τον τοίχο και ρέει στο μπολ. Όπως ίσως έχετε μαντέψει, υπάρχει μια αντλία στο μπολ που τροφοδοτεί νερό μέσω ενός σωλήνα στην έξοδο νερού. Είναι απλό αν ξέρετε πώς. Αφορά μόνο την εφαρμογή και τη διακόσμηση.

Για να επιπλέει η αντλία, βιδώνεται σε κάποιο είδος βαριάς πλάκας. Τουλάχιστον για το πεζοδρόμιο, αν το μέγεθος ταιριάζει μόνο. Η θήκη έχει συνήθως αντίστοιχες οπές για τοποθέτηση, αλλά κατά την επιλογή, θα πρέπει να δώσετε προσοχή σε αυτό.

Εάν σκοπεύετε να κάνετε κάτι παρόμοιο σε τοίχο ενός σπιτιού ή ενός φράκτη, φροντίστε να στεγανοποιήσετε. Ακόμα κι αν το νερό δεν ρέει κάτω από τον τοίχο, θα πέσουν πιτσιλιές πάνω του και θα αυξηθεί η υγρασία. Τουλάχιστον, είναι απαραίτητο να το αλείψετε με υδρόφοβη ένωση αρκετές φορές. Προσπαθήστε να βρείτε ένα που δεν αλλάζει πολύ το χρώμα της επιφάνειας.

Το στυλ σχεδιασμού μπορεί να είναι διαφορετικό. Μια επίπεδη επιφάνεια δημιουργείται στο πάνω μπολ, από το οποίο ρέει νερό κάτω από έναν τοίχο. Το αποτέλεσμα είναι πολύ ενδιαφέρον. Είναι σημαντικό η επιφάνεια από την οποία πέφτει το νερό να είναι καθρέφτη και απολύτως οριζόντια.

Καταρράκτης κρήνης

Τα ιριδίζοντα αεροσκάφη φαίνονται πολύ ενδιαφέροντα. Οι πηγές αυτού του τύπου ονομάζονται καταρράκτες ή καταρράκτες. Με αυτήν την οργάνωση, χύνεται νερό από το ένα μπολ στο άλλο. Στην περίπτωση μιας κρήνης χώρας ή κήπου, μπορείτε να βρείτε ενδιαφέροντα σχήματα. Για παράδειγμα, ένα σιντριβάνι από κουβάδες, δοχεία ποτίσματος, τσαγιέρες και ακόμη και παλιά καροτσάκια κήπου.

Η αρχή της οργάνωσης ενός τέτοιου καταρράκτη είναι απλή: πολλά αγγεία ή μπολ, στερεωμένα το ένα πάνω στο άλλο έτσι ώστε ένα ρεύμα νερού να πέφτει το ένα στο άλλο. Παρακάτω είναι η πιο ογκώδης δεξαμενή και η οποία είναι η αντλία. Παρέχει νερό μέσω ενός σωλήνα στο ανώτατο δοχείο.

Πώς να φτιάξετε ένα μπολ για ένα σιντριβάνι

Εάν χρειάζεστε ένα κλασικό σχήμα - ένα στρογγυλό, τετράγωνο ή οβάλ κύπελλο, από το οποίο αναβλύζει ένα ρεύμα νερού, ο ευκολότερος τρόπος είναι να βρείτε ένα κατάλληλο πλαστικό δοχείο. Είναι διαφορετικών σχημάτων και όγκων - από δεκάδες λίτρα έως αρκετούς τόνους. Είναι κυρίως μαύρο και μπλε χρώμα. Παρόλο που φαίνεται ότι για τους σκοπούς μας είναι καλύτερο να πάρουμε το μπλε χρώμα, λάβετε υπόψη ότι σε αυτό το πλαίσιο, η ρύπανση είναι πιο ορατή. Για να αποτρέψετε το σιντριβάνι σας να μοιάζει με βάλτο, θα πρέπει να καθαρίζετε συχνά ένα τέτοιο μπολ. Από αυτήν την άποψη, είναι πιο πρακτικό να παίρνετε μαύρο - το νερό μοιάζει ίδιο και πρέπει να πλένετε λιγότερο συχνά.

Η επιλεγμένη δεξαμενή μπορεί είτε να θάβεται στο ίδιο επίπεδο είτε να αφεθεί με μια πλευρά. Τις περισσότερες φορές, οι πλευρές είναι διακοσμημένες με πέτρα ή βότσαλο. Ανάλογα με αυτό, επιλέγεται το βάθος του λάκκου. Είναι σκαμμένο σε μέγεθος ελαφρώς μεγαλύτερο από το μπολ.

Μπορείτε να διαβάσετε για το πώς και τι μπορείτε να διακοσμήσετε τον ιστότοπο εδώ.

Όταν επιτευχθεί το απαιτούμενο βάθος, αφαιρέστε όλες τις πέτρες, τις ρίζες, το ξύλο από ξύλο, ισιώστε τον πυθμένα, το κριάρι, προσθέστε άμμο, σε ένα στρώμα περίπου 10 εκ. Είναι καλά ισοπεδωμένο και χυθεί έτσι ώστε να γίνει πυκνότερο. Ένα μπολ τοποθετείται στην προετοιμασμένη βάση, γεμάτη με νερό. Η άμμος ή το χώμα χύνεται στο κενό μεταξύ των τοιχωμάτων του μπολ και του λάκκου. Τρίψτε εάν το χώμα είναι αργιλώδες και το έδαφος εάν στραγγίζει κανονικά. Έχοντας γεμίσει ένα μικρό στρώμα, συμπιέζεται - προσεκτικά, με ένα έκτο ή κατάστρωμα, που πέφτει στο γεμάτο κενό. Αλλά ανεξάρτητα από το πόσο καλά συμπιέζετε, να είστε προετοιμασμένοι για το γεγονός ότι σε μερικές εβδομάδες, θα πρέπει να προσθέσετε περισσότερα: το έδαφος θα καθίσει μερικά εκατοστά.

Μπορείτε να το κάνετε χωρίς πλαστικό μπολ. Υπάρχουν δύο άλλες επιλογές: φτιάξτε τη δεξαμενή από επί τόπου σκυρόδεμα. Σε αυτήν την περίπτωση, μπορείτε να φτιάξετε ένα σιντριβάνι με πλευρές. Η διαδικασία είναι μακρά και δαπανηρή και πρέπει να ανησυχείτε για στεγανοποίηση.

Η φθηνότερη επιλογή είναι να σκάψετε ένα λάκκο και να το καλύψετε με αλουμινόχαρτο. Κατ 'αρχήν, οποιοδήποτε πολυαιθυλένιο υψηλής πυκνότητας είναι κατάλληλο, αλλά θα διαρκέσει ένα χρόνο, ίσως δύο. Τότε αρχίζει να αφήνει νερό. Πιο αξιόπιστα από αυτή την άποψη είναι οι ειδικές ταινίες για πισίνες, αλλά κοστίζουν πολλά χρήματα, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για χρόνια. Η τεχνολογία κατασκευής ενός τέτοιου μπολ για ένα σιντριβάνι καταγράφεται στη φωτογραφία.

Το πρώτο στάδιο είναι το σκάψιμο ενός λάκκου και η ισοπέδωση των τοίχων. Αφού επιτευχθεί το απαιτούμενο σχήμα και διαστάσεις, οι οριζόντιες πλατφόρμες ισοπεδώνονται και καλύπτονται με στρώμα άμμου. Θα προστατεύσει την ταινία από πιθανές ζημιές.

Βάζουμε την ταινία στο τελικό θεμέλιο λάκκο. Στο εσωτερικό, πρέπει να βρίσκεται ελεύθερα χωρίς ένταση. Οι άκρες του είναι καλυμμένες με χώμα, πιεσμένες από πέτρες. Για να αποφευχθεί η βλάστηση των ριζών των φυτών μέσω της μεμβράνης, δεν συνιστάται να εξαπλωθεί κάτω γεωυφάσματα... Είναι ένα μη υφασμένο ύφασμα που είναι εξαιρετικά ανθεκτικό στα δάκρυ. Χρησιμοποιείται κατά την τοποθέτηση δρόμων έτσι ώστε το έδαφος να μην συνθλίβεται και τα δέντρα να μην βλαστάνουν. Έτσι μπορεί να προστατεύσει εύκολα τη βρύση.

Ογκόλιθοι είναι τοποθετημένοι στην προβαλλόμενη ταινία. Εάν το λάκκο θεμελίωσης έχει πατηθεί, οι πέτρες πρέπει να βρίσκονται σε κάθε βήμα. Όταν το μπολ είναι σχεδόν πλήρες, η αντλία τίθεται σε λειτουργία. Το μπολ γεμίζει με νερό και πραγματοποιείται έλεγχος - και το μπολ δοκιμάζεται για στεγανότητα και απόδοση της αντλίας.

Στην πραγματικότητα, όλα, εάν παρέχεται ηλεκτρική ενέργεια, μπορείτε να ξεκινήσετε τη βρύση.

Ιδέες σχεδιασμού φωτογραφιών