Σηπτική δεξαμενή: αρχή λειτουργίας, εγκατάστασης, συντήρησης

Η ατομική αποχέτευση στο σπίτι ή στη χώρα είναι το όνειρο πολλών. Όλοι κουράζονται να χρησιμοποιούν την εξωτερική τουαλέτα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Συνήθως ο περιοριστικός παράγοντας είναι η έλλειψη του απαιτούμενου ποσού. Σε αυτήν την περίπτωση, μπορείτε να φτιάξετε ένα σύστημα επεξεργασίας λυμάτων χρησιμοποιώντας μια σηπτική δεξαμενή. Έχει σχετικά χαμηλή τιμή, η διάρκεια ζωής της είναι περίπου 50 χρόνια.

Αρχή σχεδιασμού και εργασίας

Το Septic Tank μοιάζει με μεγάλο πλαστικό κύβο με ραβδωτή επιφάνεια και λαιμό (ή δύο) που προεξέχει πάνω από την επιφάνεια. Στο εσωτερικό, χωρίζεται σε τρία διαμερίσματα, στα οποία καθαρίζονται τα λύματα.

Το σώμα αυτής της σηπτικής δεξαμενής είναι μονοκόμματο καστ, δεν έχει ραφές. Υπάρχουν ραφές μόνο στη σύνδεση του λαιμού. Αυτή η ραφή είναι συγκολλημένη, πρακτικά μονολιθική - 96%.

Septic Tank: εμφάνιση

Παρόλο που η θήκη είναι πλαστική, σίγουρα δεν είναι εύθραυστη - ένα αξιοπρεπές πάχος τοιχώματος (10 mm) και επιπλέον ακόμη παχύτερα πλευρά (17 mm) προσθέτουν αντοχή. Είναι ενδιαφέρον, κατά την εγκατάσταση μιας σηπτικής δεξαμενής, το Tank δεν απαιτεί πλάκα και αγκύρωση. Ταυτόχρονα, ακόμη και με υψηλό επίπεδο υπόγειων υδάτων, αυτή η εγκατάσταση δεν επιπλέει, αλλά υπόκειται στις απαιτήσεις εγκατάστασης (σχετικά με αυτές λίγο παρακάτω).

Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι η αρθρωτή δομή. Δηλαδή, εάν έχετε ήδη μια τέτοια εγκατάσταση και διαπιστώσετε ότι η ένταση δεν είναι αρκετή για εσάς, απλώς εγκαταστήστε μια άλλη ενότητα δίπλα της, συνδέστε τη με την ήδη λειτουργούσα.

Η αρθρωτή δομή σάς επιτρέπει να αυξάνετε τη χωρητικότητα της σηπτικής δεξαμενής ανά πάσα στιγμή

Αρχή λειτουργίας

Το Septic Tank λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο όπως πολλές άλλες παρόμοιες εγκαταστάσεις. Η διαδικασία καθαρισμού των λυμάτων έχει ως εξής:

• Η αποχέτευση νερού από το σπίτι εισέρχεται στο χώρο υποδοχής. Έχει τον μεγαλύτερο όγκο. Ενώ γεμίζει, τα απόβλητα αποσυντίθενται και ζυμώνουν. Η διαδικασία πραγματοποιείται με τη βοήθεια βακτηρίων που περιέχονται στα ίδια τα απόβλητα και στη δεξαμενή δημιουργούνται καλές συνθήκες για τη ζωή τους. Κατά τη διαδικασία καθαρισμού, στερεά ιζήματα πέφτουν στον πυθμένα, όπου σταδιακά συμπιέζονται. Ελαφρύτερα λιπαρά σωματίδια βρωμιάς ανεβαίνουν προς τα πάνω, σχηματίζοντας ένα φιλμ στην επιφάνεια. Περισσότερο ή λιγότερο καθαρό νερό που βρίσκεται στο μεσαίο τμήμα (ο καθαρισμός σε αυτό το στάδιο είναι περίπου 40%) εισέρχεται στον δεύτερο θάλαμο μέσω της οπής υπερχείλισης.
• Στο δεύτερο διαμέρισμα, η διαδικασία συνεχίζεται. Το αποτέλεσμα είναι ένας επιπλέον καθαρισμός 15-20%.
• Ο τρίτος θάλαμος έχει ένα βιολογικό φίλτρο στην κορυφή. Πραγματοποιεί επιπλέον επεξεργασία λυμάτων έως και 75%. Μέσω της τρύπας υπερχείλισης, το νερό απομακρύνεται από τη σηπτική δεξαμενή για περαιτέρω μετεπεξεργασία (στη στήλη φίλτρου, στα πεδία διήθησης - ανάλογα με τον τύπο του εδάφους και τη στάθμη των υπόγειων υδάτων).
  

  Σχέδιο λειτουργίας σηπτικής δεξαμενής Tank

Όχι μια κακή διέξοδος

Όπως μπορείτε να δείτε, δεν υπάρχουν δυσκολίες. Με τη σωστή εγκατάσταση και λειτουργία, η δεξαμενή σηπτικής δεξαμενής λειτουργεί άψογα - δεν εξαρτάται από την ηλεκτρική ενέργεια, έτσι ώστε να μην φοβάται τις συχνές διακοπές ρεύματος στις αγροτικές περιοχές. Επίσης, η εγκατάσταση ανέχεται ένα ανώμαλο πρόγραμμα χρήσης, το οποίο είναι τυπικό για τις εξοχικές κατοικίες. Σε αυτήν την περίπτωση, η ροή λυμάτων τις καθημερινές είναι συνήθως ελάχιστη ή απουσία και φτάνει το μέγιστο τα σαββατοκύριακα. Αυτό το πρόγραμμα εργασίας δεν επηρεάζει με κανέναν τρόπο το αποτέλεσμα καθαρισμού.

Το μόνο πράγμα που είναι απαραίτητο για τις καλοκαιρινές εξοχικές κατοικίες είναι η διατήρηση του χειμώνα, εάν δεν έχει προγραμματιστεί η διαμονή.Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να αντλήσετε τη λάσπη, να γεμίσετε όλα τα δοχεία με νερό έως τα 2/3, να μονώσετε το πάνω πηγάδι (ρίξτε φύλλωμα, κορυφές κ.λπ.) Σε αυτήν τη φόρμα, μπορείτε να φύγετε για το χειμώνα.

Χαρακτηριστικά λειτουργίας

Όπως κάθε σηπτική δεξαμενή, το Tank αντιδρά άσχημα σε μια μεγάλη ποσότητα ενεργών χημικών ουσιών - μια εφάπαξ πρόσληψη μιας μεγάλης ποσότητας νερού με λευκαντικό ή ένα παρασκεύασμα που περιέχει χλώριο σκοτώνει βακτήρια. Κατά συνέπεια, η ποιότητα του καθαρισμού επιδεινώνεται, μπορεί να εμφανιστεί οσμή (κατά τη διάρκεια της κανονικής λειτουργίας, απουσιάζει). Η διέξοδος είναι να περιμένουμε τα βακτήρια να πολλαπλασιαστούν ή να τα προσθέσουν βίαια (βακτήρια για σηπτικές δεξαμενές διατίθενται στο εμπόριο).

Ένα άλλο από τα χαρακτηριστικά που πρέπει να ληφθούν υπόψη δεν είναι να απορρίπτονται απόβλητα που δεν αποσυντίθενται από βακτήρια στον αποχέτευση. Κατά κανόνα, αυτό είναι απόβλητο που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια επισκευών. Όχι μόνο μπορούν φράξτε την αποχέτευση και πρέπει να την καθαρίσετε, έτσι αυτά τα σωματίδια αυξάνουν επίσης σημαντικά την ποσότητα λάσπης και θα πρέπει να καθαρίζετε τη σηπτική δεξαμενή πιο συχνά.

Μέθοδοι οργάνωσης πρόσθετης θεραπείας

Στην έξοδο της δεξαμενής σηπτικής δεξαμενής, οι αποχετεύσεις καθαρίζονται 75-80%. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, δεν θα μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε χωρίς επιπλέον θεραπεία. Υπάρχουν πολλές επιλογές εδώ, και από πολλές απόψεις εξαρτώνται από τον τύπο του εδάφους (την ικανότητά τους να αποστραγγίζουν το νερό) και το επίπεδο των υπόγειων υδάτων.

Κανονική απορροφητικότητα και μέση έως χαμηλή GWL

Υπάρχει ένας τυπικός τρόπος αποχέτευσης νερού, που αναπτύχθηκε από την ίδια εταιρεία - την εγκατάσταση ενός διηθητή. Ένας διηθητής είναι ένα δοχείο ειδικού σχήματος, στο κάτω μέρος του οποίου υπάρχουν πολλές οπές μέσω των οποίων ρέει υπό συνθήκες καθαρού νερού. Αυτή η συσκευή είναι εγκατεστημένη σε ένα μεγάλο θρυμματισμένο πέτρινο μαξιλάρι - το ελάχιστο πάχος της είναι 40 cm (αυτό συμβαίνει με την κανονική ικανότητα του εδάφους να αποστραγγίζει νερό, εάν το έδαφος είναι άργιλος ή αργίλιο, το στρώμα αυξάνεται). Κατάλοιπα ρύπανσης παραμένουν στα ερείπια και το καθαρό νερό εισέρχεται στο έδαφος.

Σχέδιο εγκατάστασης σηπτικής δεξαμενής Δεξαμενή με διαστάσεις σε εδάφη με κανονική απορροφητικότητα και χαμηλή GWL

Η δεύτερη επιλογή για μετεπεξεργασία λυμάτων μετά τη δεξαμενή σηπτικής δεξαμενής είναι μια στήλη διήθησης. Αυτοί είναι διάφοροι δακτύλιοι από σκυρόδεμα (2-4 τεμ.) Διαμέτρου μετρητή, σκάβονται στο έδαφος κοντά στη μονάδα επεξεργασίας λυμάτων. Αρχικά, σκάβεται ένα λάκκο θεμελίωσης κάτω από αυτήν τη στήλη, χύνεται ένα θρυμματισμένο πέτρινο μαξιλάρι στο κάτω μέρος, στη συνέχεια τοποθετούνται δακτύλιοι, σφραγίζονται οι αρμοί τους, μετά το οποίο γεμίζεται το κενό μεταξύ των τοιχωμάτων του φρεατίου και του λάκκου θεμελίωσης. Ο κάτω δακτύλιος μπορεί να έχει διάτρητα τοιχώματα. Μέσω αυτών των οπών ή μέσω του πυθμένα που λείπει, το νερό απορροφάται στο έδαφος, όπου καθαρίζεται πλήρως.

Μετεπεξεργασία χρησιμοποιώντας ένα πηγάδι διήθησης

Ποιο είναι καλύτερο - μια στήλη ή ένας διηθητής

Αν συγκρίνουμε αυτά τα δύο συστήματα, τότε η εγκατάσταση διηθημάτων είναι πιο φιλική προς το περιβάλλον και πρακτικά είναι πιο βολική. Το γεγονός είναι ότι μετά από κάποιο χρονικό διάστημα τα ερείπια θα συσσωρευτούν με τα απομεινάρια της ρύπανσης, το νερό θα σταματήσει να φεύγει. Για να αποκατασταθεί η αποτελεσματικότητα μετά τη θεραπεία, η θρυμματισμένη πέτρα πρέπει να αντικατασταθεί. Όπως προκύπτει από τη σχεδίαση, είναι πιο εύκολο να το κάνετε αυτό εάν οι διεισδυτές είναι εγκατεστημένοι σε ζεύγος με το σηπτικό δοχείο. Το δεύτερο πλεονέκτημά τους είναι μια μεγάλη περιοχή από την οποία φεύγει το νερό. Ένας διηθητής έχει μια περιοχή επαφής με το έδαφος - 21 πλαίσια, σε ένα πηγάδι - μόνο έναν κύκλο με διάμετρο 1 μέτρου, εάν οι δακτύλιοι είναι συνηθισμένοι, ή περίπου 4 τετράγωνα, εάν τα τοιχώματα του τελευταίου δακτυλίου είναι διάτρητα.

Πεδίο φιλτραρίσματος

Η τρίτη επιλογή είναι η συσκευή του πεδίου φιλτραρίσματος.Αυτό συμβαίνει όταν αφαιρεθεί ένα εύφορο στρώμα γης σε μια συγκεκριμένη περιοχή, μέρος του εδάφους αντικαθίσταται με άμμο και ερείπια (τουλάχιστον 30 cm το καθένα), πλαστικοί σωλήνες τοποθετούνται πάνω από αυτό το μαξιλάρι, στα τοιχώματα των οποίων τρύπες ανοίγουν. Οι τοποθετημένοι σωλήνες καλύπτονται με θρυμματισμένη πέτρα, πάνω στο έδαφος.

Πρόσθετη επιλογή επεξεργασίας σε κανονικά απορροφητικά εδάφη με χαμηλό GWL

Γκαζόν γρασίδι φυτεύεται σε αυτόν τον ιστότοπο ή ένας κήπος λουλουδιών είναι φτιαγμένος σε αυτό το μέρος. Δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτήν την περιοχή για κήπο ή λαχανόκηπο. Τα μειονεκτήματα αυτής της μεθόδου μετεπεξεργασίας των λυμάτων - απαιτείται μια μεγάλη περιοχή, μεγάλος όγκος άμμου και χαλικιού, τα οποία θα πρέπει να αλλάξουν μετά από λίγο (θα αιωρήσει επίσης).

Η επιλογή του καλύτερου σηπτικού δοχείου για εξοχικές κατοικίες και καλοκαιρινές κατοικίες περιγράφεται εδώ.

Περιοδική αύξηση της στάθμης των υπόγειων υδάτων σε κανονικά εδάφη

Πολλά σπίτια βρίσκονται σε περιοχές όπου τα υπόγεια ύδατα αυξάνονται περιοδικά - κατά την τήξη του χιονιού ή τις παρατεταμένες φθινοπωρινές βροχές. Ταυτόχρονα, το έδαφος στο χώρο αφαιρεί συνήθως το νερό (άμμος, αμμώδης αργαλειός κ.λπ.), υπό κανονικές συνθήκες, το νερό φεύγει γρήγορα και μόνο περιοδικά η ποσότητα του είναι τόσο μεγάλη που μπορεί ήδη να σταθεί μισό μέτρο κάτω από το επίπεδο του εδάφους.

Με μια περιοδικά αυξανόμενη GWL, εγκαθίσταται ένα πηγάδι αποθήκευσης

Σε αυτήν την περίπτωση, τοποθετείται ένα πηγάδι αποθήκευσης μεταξύ της σηπτικής δεξαμενής και της μονάδας μετεπεξεργασίας, στην οποία σχεδόν καθαρισμένο νερό μπορεί να διατηρηθεί για κάποιο χρονικό διάστημα έως ότου εξαφανιστούν τα υπόγεια ύδατα. Τότε το νερό θα μπορεί να "διαλύεται" από μόνο του. Σε αυτήν την περίπτωση, οι μέθοδοι μετεπεξεργασίας λυμάτων είναι παρόμοιες με αυτές που περιγράφονται παραπάνω.

Υψηλός πίνακας υπόγειων υδάτων

Στην πραγματικότητα, το σχήμα είναι το ίδιο - με ένα ενδιάμεσο πηγάδι μεταξύ των σηπτικών δεξαμενών Tank και των συσκευών μετά τη θεραπεία, αλλά με μια απτή διαφορά:

1. Μια βαλβίδα ελέγχου είναι εγκατεστημένη στο σωλήνα μεταξύ του πηγαδιού και του σηπτικού δοχείου. Απαιτείται έτσι ώστε όταν το πηγάδι ξεχειλίζει, το νερό δεν πηγαίνει προς την αντίθετη κατεύθυνση - στη σηπτική δεξαμενή.
2. Είναι επιτακτική η χρήση αντλίας για την άντληση λυμάτων εάν υπάρχει απειλή υπερπλήρωσης του συστήματος. Μπορούν να μεταφερθούν στις ίδιες εγκαταστάσεις διήθησης.
3. Υπάρχει μόνο ένας τρόπος μετεπεξεργασίας των λυμάτων - πεδία μαζικής διήθησης. Η θρυμματισμένη πέτρα χύνεται πάνω από το επίπεδο του εδάφους, σχηματίζοντας μια περιοχή για την επεξεργασία λυμάτων. Το καθαρισμένο νερό μπαίνει σταδιακά στο έδαφος. Αυτά τα περιθώρια μπορούν να κατασκευαστούν με διεισδυτές ή με χρήση πλαστικών σωλήνων αποχέτευσης με οπές.
   

   Με σταθερά υψηλά επίπεδα υπόγειων υδάτων

Τι άλλο μπορεί να ειπωθεί σχετικά με αυτήν την περίπτωση - τα πεδία φιλτραρίσματος έχουν μεγάλη έκταση. Ολόκληρος ο όγκος του νερού πρέπει κάπως να φύγει. Εάν υπάρχει υδρορροή κοντά, μετά τη θεραπεία, το νερό μπορεί να κατευθυνθεί εκεί.

Σε γενικές γραμμές, η καλύτερη λύση για υδροφόρο ορίζοντα είναι μια μονάδα αερισμού όπως Τοπς, π.χ.

Εδάφη με κακή αγωγιμότητα νερού

Η πιο δύσκολη περίπτωση. Εδώ, υπάρχει ουσιαστικά μια επιλογή - να φτιάξετε μια πλατφόρμα φιλτραρίσματος και από αυτήν να αφαιρέσετε το επεξεργασμένο νερό στην υδρορροή. Δυσκολία στη συσκευή της τάφρου φιλτραρίσματος - απαιτείται μεγάλος όγκος θρυμματισμένης πέτρας, καθώς και σύστημα συλλογής καθαρού νερού.

Με χαμηλή απορροφητικότητα των εδαφών

Η επιλογή μιας σηπτικής δεξαμενής για το σπίτι περιγράφεται εδώ.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Το κύριο πλεονέκτημα της σηπτικής δεξαμενής Tank είναι η ενεργειακή του ανεξαρτησία, η οποία είναι αναμφίβολα ένα πλεονέκτημα στις αγροτικές περιοχές ή στη χώρα. Το δεύτερο ευχάριστο σημείο είναι οι σχετικά χαμηλές τιμές για εγκαταστάσεις. Σε σύγκριση με το κόστος των δακτυλίων από σκυρόδεμα για ένα σπιτικό σηπτικό δοχείο, αποδεικνύεται ότι δεν είναι τόσο φθηνό, αλλά αν λάβετε υπόψη τη διαφορά στην παράδοση, την ταχύτητα εγκατάστασης, η διαφορά δεν φαίνεται τόσο σημαντική. Ένα άλλο πλεονέκτημα σε σύγκριση με σηπτικές δεξαμενές από δακτυλίους σκυροδέματος - τη στεγανότητα του κύτους, καθώς και το γεγονός ότι, εάν εγκατασταθεί σωστά, η δεξαμενή δεν φοβάται την ανύψωση ή τις μικρές κινήσεις του εδάφους.

Τα μειονεκτήματα είναι κοινά σε όλες τις σηπτικές δεξαμενές. Πρόκειται για σχετικά χαμηλό βαθμό επεξεργασίας λυμάτων - περίπου 75% και την ανάγκη οργάνωσης πρόσθετης επεξεργασίας, η οποία συχνά διπλασιάζει το κόστος ολόκληρου του συστήματος.

Βήμα προς βήμα εγκατάσταση σηπτικής δεξαμενής Tank

Εγκατάσταση σηπτικής δεξαμενής Η δεξαμενή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί δύσκολη.Το κύριο πράγμα είναι να σκάψουμε ένα λάκκο για μια σηπτική δεξαμενή και συσκευές μετεπεξεργασίας, καθώς και χαρακώματα για σωλήνες που συνδέουν όλα αυτά και το σπίτι σε ένα σύστημα.

Το βάθος της εγκατάστασης της σηπτικής δεξαμενής Η δεξαμενή καθορίζεται από το βάθος της κατάψυξης. Εάν δεν είναι μεγαλύτερη από 1,50-1,70 cm, η σηπτική δεξαμενή θεωρείται στάνταρ. Εάν το έδαφος παγώσει κατά 2 μέτρα ή περισσότερο, χρησιμοποιείται ένας επιπλέον λαιμός, αντίστοιχα, αυξάνεται το βάθος εγκατάστασης.

Το λάκκο σκάβεται τόσο βαθιά που μόνο το καπάκι + 3-5 cm στο στρώμα άμμου παραμένει πάνω από το έδαφος για να ισοπεδώσει τον πυθμένα. Οι διαστάσεις του λάκκου πρέπει να είναι 25 cm ή περισσότερο μεγαλύτερες από τις διαστάσεις της σηπτικής δεξαμενής.

Σχέδιο με τις διαστάσεις της δεξαμενής εγκατάστασης σηπτικής δεξαμενής

Εγκατάσταση σηπτικής δεξαμενής Δεξαμενή με φωτογραφία

Περαιτέρω - βήμα προς βήμα:

Προετοιμασία και

Σκάψιμο ενός λάκκου. Αυτό μπορεί να γίνει χειροκίνητα ή χρησιμοποιώντας μια τεχνική. Ισοσταθμίζουμε τον πυθμένα, γεμίζουμε την άμμο με ένα στρώμα 3-5 cm, συμπαγές, ισοπεδώνουμε.

Ισοσταθμίστε το κάτω μέρος του λάκκου με άμμο

• Κατεβάζουμε το σώμα. Είναι βολικό να το κάνετε αυτό σε σχοινιά, περνώντας τα μεταξύ των πλευρών.
• Ελέγχουμε εάν η σηπτική δεξαμενή έχει γίνει ομοιόμορφη (επίπεδο κτιρίου τοποθετημένο στα καπάκια του λαιμού).

Συνδέουμε τον αγωγό αποστράγγισης από το σπίτι στον αγωγό εισόδου, ο οποίος βρίσκεται στην πάνω επιφάνεια της θήκης. Τοποθετούμε επίσης το σωλήνα σε εργοστάσια μετεπεξεργασίας ή σε ένα ενδιάμεσο πηγάδι (ανάλογα με το επιλεγμένο σχήμα). Είναι καλύτερα να χρησιμοποιείτε σωλήνες πολυαιθυλενίου για εργασίες εξωτερικού χώρου (κόκκινο). Μπορούν να αντέξουν τις αρνητικές θερμοκρασίες και συνήθως μεταφέρουν φορτία.

Βάζουμε το εξάρτημα στον σωλήνα εισόδου, συνδέουμε το σωλήνα που προέρχεται από το σπίτι σε αυτό

Συμπλήρωση

Για να μην υπάρχουν προβλήματα με τη σηπτική δεξαμενή, και μετά το χειμώνα δεν εμφανίζεται στην επιφάνεια, πρέπει να είναι σωστά «αγκυροβολημένο». Για αυτό, χύνεται νερό στο εγκατεστημένο περίβλημα. Επεκτείνει τους τοίχους στο επίπεδο εργασίας. Σταδιακά, το έδαφος χύνεται, χτυπά.

• Όταν το επίπεδο της δεξαμενής αυξάνεται κατά περίπου 20 cm, αρχίζουμε να γεμίζουμε το κενό μεταξύ των τοιχωμάτων του λάκκου και του σώματος της σηπτικής δεξαμενής. Για συμπλήρωση, χρησιμοποιούμε μείγμα άμμου-τσιμέντου: για 1 μέρος τσιμέντου παίρνουμε 5 μέρη άμμου. Είναι απαραίτητο να κοιμηθείτε γύρω από την περίμετρο, χειροκίνητα, χωρίς τη χρήση εξοπλισμού. Έχοντας καλύψει 20 cm, το στρώμα συμπιέζεται με χειροκίνητο σφυρί, προσέχοντας να μην προκαλέσει ζημιά στο σώμα. Κατά τη συμπλήρωση, η στάθμη του νερού στη σηπτική δεξαμενή πρέπει να είναι 20-30 cm πάνω από το στρώμα άμμου. Αυτό εγγυάται τη σωστή θέση των τοίχων κατά τη λειτουργία.
  

  Κοιμόμαστε με μείγμα άμμου-τσιμέντου

• Αφού γεμίσετε τα τοιχώματα στο πάνω μέρος του σώματος, προσθέστε περίπου 15 cm του μείγματος, ισοπεδώνεται και συμπιέζεται.
• Τοποθετήστε ένα στρώμα μόνωσης. Η καλύτερη επιλογή είναι ο εξωθημένος αφρός πολυστυρολίου (EPS), μπορείτε ακόμα να χρησιμοποιήσετε ισοφολόλη. Η χρήση αφρού είναι ανεπιθύμητη - μπορεί να εξομαλυνθεί από τα φορτία του εδάφους και να σταματήσει να λειτουργεί. Είναι απολύτως αδύνατο να χρησιμοποιήσετε ορυκτό μαλλί - είναι υγροσκοπικό και μετά από λίγο θα καταρρεύσει απλώς στη σκόνη. Το στρώμα μόνωσης εξαρτάται από την περιοχή και τον τύπο του υλικού που χρησιμοποιείται. Για παράδειγμα, το EPS για την Κεντρική Ρωσία απαιτεί 5 cm, για τις βόρειες περιοχές - 10 cm.
  

  Εγκατεστημένο EPS

• Πάνω από τη μόνωση συμπληρώνουμε το "φυσικό" χώμα. Ύψος συμπλήρωσης - ξεπλύνετε με το έδαφος.

Είναι όλα. Η σηπτική δεξαμενή είναι εγκατεστημένη. Υπάρχουν μερικά ακόμη σημεία σχετικά με τη δημιουργία ενός συστήματος αποχέτευσης. Είναι λογικό να μονώσουμε το σωλήνα αποχέτευσης που προέρχεται από το σπίτι. Σε περιοχές με όχι πολύ κρύους χειμώνες, αρκεί να τοποθετήσετε το EPSP στην κορυφή (πρέπει να καλύπτει τον σωλήνα και να προεξέχει 7-10 cm κατά μήκος των άκρων). Μπορεί απλώς να καλυφθεί με χώμα.

Είναι επιθυμητή η μόνωση του αγωγού. Τότε μπορείτε να είστε σίγουροι ότι δεν θα παγώσει το χειμώνα

Στις βόρειες περιοχές, μόνο η μόνωση του σωλήνα ενδέχεται να μην είναι αρκετή. Εκτός από αυτό, οι σωλήνες θερμαίνονται με καλώδια θέρμανσης για σωλήνες νερού και αποχέτευσης. Για να είναι υψηλότερη η απόδοση θέρμανσης, δεν τοποθετείται έξω, αλλά μέσα στο σωλήνα. Μόνο το περίβλημα πρέπει να είναι ανθεκτικό σε επιθετικά μέσα.

Εγκατάσταση διηθητή

Ένα από τα στοιχεία ενός μεμονωμένου συστήματος αποχέτευσης που χρησιμοποιεί μια σηπτική δεξαμενή είναι ένας διηθητής. Πρόκειται για μια συσκευή μετά την επεξεργασία των λυμάτων που αφήνουν μια σηπτική δεξαμενή. Είναι ένα πλαστικό δοχείο κατασκευασμένο με τη μορφή τραπεζοειδούς, στους τοίχους και στον πυθμένα του οποίου υπάρχουν πολλές οπές τύπου υποδοχής.

Τι είναι ο διηθητής και πώς λειτουργεί

Σχετικά μικρό σε μέγεθος - 1800 * 800 * 400 mm, χωρά έως και 400 λίτρα υγρού. Είναι τοποθετημένο σε θρυμματισμένο πέτρινο μαξιλάρι με ύψος 40 εκ. Ένα τέτοιο ύψος θρυμματισμένης πέτρας στρώματος είναι απαραίτητο σε εδάφη με φυσιολογική ικανότητα αποστράγγισης νερού, σε επίπεδα επίπεδα εδάφη μπορεί να είναι 70 εκ.

Τι να κάνω

Ο απαιτούμενος αριθμός διηθητών εξαρτάται από το μέγεθος της εκκένωσης salvo, καθώς και από τα χαρακτηριστικά του εδάφους. Με την ίδια ισχύ της εγκατάστασης, σε αμμώδη εδάφη, καλά στραγγιζόμενα εδάφη, απαιτούνται λιγότερα πρόσθετα στοιχεία καθαρισμού από ό, τι σε εδάφη με μέση ή χαμηλή ικανότητα αποστράγγισης.

Διάγραμμα εγκατάστασης ενός διηθητή για σηπτική δεξαμενή Δεξαμενή

Η διαδικασία εγκατάστασης ενός διηθητή για τελική επεξεργασία λυμάτων έχει ως εξής:

• Σκάψιμο λάκκου, το οποίο είναι 500 mm μεγαλύτερο από το διηθητή.
• Ευθυγραμμίζουμε τον πυθμένα και τους τοίχους γεωυφάσματα... Απαιτείται ώστε η θρυμματισμένη πέτρα να μην αναμιγνύεται με το χώμα.
• Συμπληρώνουμε και ισοπεδώνουμε το στρώμα των μπάζων.
  

  Θρυμματισμένη πέτρα

• Βάζουμε το σώμα του διηθητή.
• Το συνδέουμε στην έξοδο της σηπτικής δεξαμενής.
• Εγκαθιστούμε τον σωλήνα εξαερισμού.
  

  Βάζουμε τις γάστρες στο λάκκο

• Γεμίζουμε με άμμο έτσι ώστε να καλύπτει το σώμα από πάνω κατά 15 cm.
• Τοποθετούμε ένα στρώμα μόνωσης (μπορεί να είναι το ίδιο με το σώμα της δεξαμενής σηπτικής δεξαμενής).
• Κοιμόμαστε με χώμα.

Κατά την εγκατάσταση του διηθητή, δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε ένα μείγμα άμμου και τσιμέντου, καθώς το σώμα βρίσκεται σε ένα θρυμματισμένο πέτρινο μαξιλάρι, το οποίο αντισταθμίζει με επιτυχία όλες τις κινήσεις.