Αυτο-κατασκευασμένη κυψέλη

Τόσο οι αρχάριοι όσο και οι έμπειροι μελισσοκόμοι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι είναι καλύτερο να φτιάξετε μια κυψέλη με τα χέρια τους. Είστε σίγουροι για την ποιότητα του δικού σας προϊόντος, εάν πρέπει να το αναπτύξετε, μπορείτε γρήγορα να φτιάξετε τα μέρη που λείπουν. Θα συζητήσετε πώς να φτιάξετε κυψέλες μόνοι σας.

Δημοφιλή σχέδια κυψελών

Πριν δημιουργήσετε μια κυψέλη με τα χέρια σας, πρέπει να επιλέξετε το σχέδιό της. Βασικά, οι αρχάριοι μελισσοκόμοι χρησιμοποιούν δύο τύπους κυψελών:

• Dadanovsky σε 12 καρέ. Έχει κάθετο σχεδιασμό και είναι ενσωματωμένο. Εάν είναι απαραίτητο, τοποθετείται στην κορυφή μια άλλη τυποποιημένη θήκη ή ένα περιοδικό (μια πρόσθετη θήκη το ήμισυ του ύψους της κύριας, στην οποία είναι εγκατεστημένα τα μισά πλαίσια).
• Ξαπλώστρα - 20 καρέ ή περισσότερα. Διαφέρει σε μέγεθος - έχει μεγαλύτερο πλάτος από το βάθος. Ο αριθμός των καρέ που χρησιμοποιεί η οικογένεια μελισσών ρυθμίζεται με την αναδιάταξη του διαμερίσματος.

Και τα δύο αυτά σχέδια χρησιμοποιούν τυπικά πλαίσια 470 * 300mm, τα οποία είναι ευρέως διαδεδομένα. Αυτοί οι δύο τύποι είναι οι πιο συνηθισμένοι στους αρχάριους (και έμπειρους) μελισσοκόμους. Μερικές φορές χρησιμοποιούνται κυψέλες "Ruta", αλλά έχουν πλαίσια διαφορετικής μορφής - 470 * 230 mm και δεν είναι τόσο εύκολο να τα βρεις. Επίσης, είναι πιο δύσκολο να δουλέψεις με τους Roots παρά με τον Dadanovsky ή τις ξαπλώστρες, απαιτείται περισσότερη εμπειρία στη μελισσοκομία. Επομένως, διαλέξτε από δύο επιλογές - Dadanovsky ή ξαπλώστρα. Ποιο είναι συγκεκριμένο - είναι καλύτερα να ρωτήσετε τους μελισσοκόμους της περιοχής σας.

Σχέδια κυψέλης

Δεδομένου ότι χρησιμοποιούνται τυπικά πλαίσια στην κυψέλη Dadanov και στην ξαπλώστρα, διαφέρουν μόνο στο πλάτος: το ένα πρέπει να χωράει 12 κομμάτια πλαισίων, στο άλλο - 20 ή 24 τεμάχια. Οι υπόλοιπες παράμετροι παραμένουν οι ίδιες.

Πλευρικά και εμπρός (πίσω και μπροστινά) τοιχώματα της κυψέλης

Διάγραμμα συναρμολόγησης θήκης

Μεταβλητές παράμετροι για κυψέλες με διαφορετικό αριθμό καρέ εμφανίζονται στον πίνακα. Αντικαταστήστε τα στο σχέδιο και λάβετε την επιλογή που χρειάζεστε.

Τι πρέπει να γνωρίζετε προτού αρχίσετε να φτιάχνετε τη δική σας κυψέλη

Ακόμη και πριν αρχίσετε να φτιάχνετε τις δικές σας κυψέλες, πρέπει να γνωρίζετε τις απαιτήσεις για υλικά και τεχνολογία για την κατασκευή αποδεικτικών στοιχείων για τις μέλισσες. Πολλοι απο αυτους. Ας ξεκινήσουμε με τις υλικές απαιτήσεις.

Από τι είναι φτιαγμένα

Το πιο κοινό υλικό είναι το ξύλο. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μη πορώδες κωνοφόρο ξύλο (έλατο, έλατο, αρωματισμένο πεύκο), και χαλαρά φυλλοβόλα είδη - λεύκες, linden κ.λπ. Μην χρησιμοποιείτε πυκνό ξύλο - η κυψέλη θα είναι βαριά και κρύα.

Οι απαιτήσεις για ξύλο είναι σκληρές. Πρέπει να είναι στεγνό - όχι περισσότερο από 16% υγρασία, χωρίς κόμπους να πέφτουν, σάπιο, σκουληκότρυπες, ερυθρότητα. Ο μπλε αποχρωματισμός είναι αποδεκτός (δεν επηρεάζει τους δείκτες ποιότητας). Εάν υπάρχουν κόμβοι, μπορούν να αφαιρεθούν, να σφραγιστούν με πώματα του ίδιου είδους ξύλου και στόκος. Μην χρησιμοποιείτε ξύλο με άλλα ελαττώματα.

Σήμερα οι κυψέλες κατασκευάζονται επίσης από κόντρα πλακέ, καλύτερα - σημύδα. Σε αυτήν την περίπτωση, οι τοίχοι είναι διπλοί με ένα παρέμβυσμα μεταξύ των στρωμάτων μόνωσης - αφρού. Σε τέτοιες κυψέλες είναι ζεστό το χειμώνα και όχι ζεστό το καλοκαίρι. Το μειονέκτημά τους είναι ότι οι τοίχοι είναι αεροστεγείς, η υγρασία δεν βγαίνει μέσω αυτών. Επομένως, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο σύστημα εξαερισμού της κυψέλης (κάντε μια επιπλέον είσοδο στην κορυφή και, εάν είναι απαραίτητο, ανοίξτε το για εξαερισμό).

Μερικές φορές οι κυψέλες συλλέγονται από αφρό πολυστερίνης, αφρό πολυουρεθάνης και διογκωμένο πολυστυρένιο. Η πιο επιτυχημένη επιλογή είναι η διογκωμένη πολυστερίνη. Ακόμα και κάποιο είδος συνδετήρα μπορεί να εγκατασταθεί σε αυτό, ούτε οι μέλισσες ούτε άλλα έντομα το καταπίνουν. Τα υπόλοιπα δύο υλικά συλλέγονται σε κόλλα, και οι μέλισσες τα ακονίζουν, και τα μυρμήγκια και άλλοι γείτονες που είναι ανεπιθύμητοι για τις μέλισσες μπορούν να καθίσουν.

Απαιτήσεις επεξεργασίας και συναρμολόγησης

Κατά τη συναρμολόγηση μιας κυψέλης με τα χέρια σας, πρέπει να διατηρείτε αυστηρά τις εσωτερικές διαστάσεις του αμαξώματος και των επεκτάσεων. Τότε η αύξηση του όγκου δεν θα προκαλέσει δυσκολίες. Τμήματα της κυψέλης - κύτους, προεκτάσεις, καταστήματα, οροφές - πρέπει να συνδέονται με κλειδαριά και τα εξαρτήματα ασφάλισης πρέπει επίσης να ταιριάζουν. Αυτό είναι απαραίτητο για μια αξιόπιστη σύνδεση χωρίς κενά και ρεύματα, τα οποία οι μέλισσες δεν τους αρέσουν πολύ. Επομένως, οι μέγιστες ανοχές κατεργασίας είναι 1-2 mm.

Υπάρχουν επίσης απαιτήσεις για την ποιότητα της επεξεργασίας υλικών. Τα περισσότερα από αυτά σχετίζονται με ξύλο, αλλά μπορούν επίσης να εφαρμοστούν και σε άλλα υλικά:

• Οι σανίδες και οι ράβδοι πρέπει να είναι λείες, χωρίς γρέζια, γρατζουνιές και μάρκες.
• Τα υλικά κοπής πρέπει να είναι αυστηρά υπό γωνία 90 °, αποφεύγοντας αποκλίσεις.
• Τα σώματα κυψελών πρέπει να χτυπηθούν από συμπαγείς σανίδες πάχους 40-45 mm ή χρησιμοποιώντας σύνδεση γλωττίδας και αυλακιού, κολλημένα για αξιοπιστία.
• Για να συνδυάσετε λεπτομερώς τα μέρη της κυψέλης, επιλέξτε ένα τέταρτο - για μια αξιόπιστη σύνδεση χωρίς κενό.
• Στους μπροστινούς και πίσω τοίχους της κυψέλης, γίνονται πτυχώσεις - για την ανάρτηση των κουφωμάτων. Το βάθος της περιστροφής πρέπει να είναι τέτοιο ώστε να υπάρχει απόσταση τουλάχιστον 8-10 mm από το άνω άκρο της ταινίας έως το κάλυμμα ή την επέκταση. Εάν η απόσταση είναι μικρότερη, τα πλαίσια μπορούν να κολλήσουν στο κάλυμμα, γεγονός που δημιουργεί προβλήματα κατά τη συντήρηση.
• Εάν τα τοιχώματα είναι κατασκευασμένα σε δύο στρώσεις (με ανεπαρκές πάχος των σανίδων), τα εξωτερικά συνδέονται σε ένα τέταρτο, διασφαλίζοντας ότι οι ραφές στα στρώματα δεν συμπίπτουν. Είναι καλύτερα να συνδέσετε τα εσωτερικά μέρη και το κάτω μέρος σε μια γλώσσα ή αυλάκωση.

Διαρθρωτικά στοιχεία και τα χαρακτηριστικά τους

Τις περισσότερες φορές, η κυψέλη έχει δομοστοιχειωτή δομή - αποτελείται από πολλά αποσπώμενα μέρη. Αυτό είναι βολικό καθώς σας επιτρέπει να αυξήσετε την ένταση ανάλογα με τις ανάγκες. Κάθε ένα από αυτά τα μέρη κατασκευάζεται ξεχωριστά και η ακρίβεια κατασκευής πρέπει να είναι υψηλή - όλα τα ανταλλακτικά πρέπει να είναι εναλλάξιμα.

Dadanovsky κυψέλη δύο κτιρίων, τοποθετημένα το ένα πάνω στο άλλο

Στέγαση

Αυτό είναι το κεντρικό τμήμα της κυψέλης, η οποία συνήθως περιέχει τη φωλιά των μελισσών. Με τον αριθμό των κυψελών, οι κυψέλες μπορεί να είναι μονές, διπλές ή πολλαπλές (3 ή περισσότερες). Το σώμα καθοδηγείται καθώς μεγαλώνει η οικογένεια.

Κυψέλη για 12 καρέ

Στέγη

Η οροφή της κυψέλης μπορεί να είναι στραμμένη (κεκλιμένη πίσω) ή αέτωμα. Στην περίπτωση του μετώπου, πρέπει να είναι με προεξοχές - προεξέχουν πέρα ​​από τις γεωμετρικές διαστάσεις της κυψέλης και να προστατεύουν τους τοίχους από τις επιπτώσεις του κακού καιρού.

Δομές οροφής για κυψέλες

Η οροφή αποτελείται από μια πλάκα οροφής - ένα επίπεδο σώμα για τοποθέτηση μόνωσης ή τροφοδοτών για τη σίτιση των μελισσών - και τις πραγματικές σανίδες οροφής, καρφωμένες στην πλάκα οροφής με καρφιά ή βιδωμένες με βίδες με αυτοκόλλητο. Το ύψος του ταμπόν εξαρτάται από το πάχος της μόνωσης και αυτή η τιμή εξαρτάται από την περιοχή. Συνήθως το ύψος της επένδυσης οροφής είναι 80-140 mm. Οι οπές εξαερισμού γίνονται συχνά στην κάτω οροφή για την απομάκρυνση του υγρού αέρα από την κυψέλη.

Κατασκευή επένδυσης

Κατά την κατασκευή μιας στέγης, οι σανίδες στοιβάζονται είτε σε δύο στρώσεις με επικαλυπτόμενες ραφές, είτε από παχύτερες σανίδες σε ένα στρώμα, αλλά οι ραφές είναι αναγκαστικά κλειστές με λεπτές λωρίδες. Πάνω από την ξύλινη οροφή της κυψέλης, μπορείτε να τοποθετήσετε σίδερο στέγης, τσόχα στέγης ή υλικό στέγης.

Όταν φτιάχνετε μια οροφή, προσέξτε το γεγονός ότι "κάθεται" σφιχτά, χωρίς ρωγμές. Για να σφραγίσετε τον σύνδεσμο γύρω από την περίμετρο του σώματος, μπορείτε να γεμίσετε μια λωρίδα από τσόχα ή να καρφώσετε έναν πλίνθο έξω από το σώμα για να επικαλύψετε την άρθρωση.

Κάτω μέρος

Το κάτω μέρος της κυψέλης μπορεί να καρφωθεί στο σώμα (κωφός) ή μπορεί να τραβηχτεί προς τα έξω ή να επεκταθεί, δηλαδή, μπορεί να αποσπάται. Ο διαχωρισμένος πυθμένας διευκολύνει τη συντήρηση των κυψελών - σας επιτρέπει να καθαρίσετε το κάτω μέρος χωρίς να αποσυναρμολογήσετε ολόκληρη την κυψέλη. Δομικά, το κάτω μέρος είναι:

• κρύο - από έναν ενιαίο πίνακα
• ζεστό - από δύο στρώσεις με μονωτική υποστήριξη.

Επίσης, το κάτω μέρος είναι διπλής όψης - με προεξοχές διαφορετικών υψών και στις δύο πλευρές, γεγονός που σας επιτρέπει να ρυθμίσετε την εσωτερική ένταση. Το χτυπούν σφιχτά, χωρίς κενά, συνδέουν τις σανίδες σε ένα τέταρτο ή σε μια αυλάκωση με επιπλέον κόλληση της άρθρωσης με ανθεκτική στην υγρασία κόλλα ξύλου. Οι ρωγμές πρέπει να επισκευαστούν προσεκτικά (με στόκο σε ξύλο), αφού χύνονται κεριά ψίχουλα σε αυτά, και στη συνέχεια ξεκινά ένας σκώρος κεριού. Επομένως, κατά καιρούς προτιμούν να αντικαθιστούν το κάτω μέρος, κάνοντας ένα νέο.

Βίντεο σχετικά με την κατασκευή κυψελών από διαφορετικά υλικά