Πώς να φτιάξετε τον εαυτό σας

Είναι καλύτερα να μεγαλώνετε χοίρους σε ένα ειδικά διαμορφωμένο δωμάτιο και όχι μαζί με άλλα ζώα. Μπορείτε να δημιουργήσετε ένα χοιροστάσιο με τα χέρια σας από οποιοδήποτε φθηνό υλικό στην περιοχή σας. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε τα χαρακτηριστικά, να υπολογίζετε σωστά τα μεγέθη και τις αναλογίες.

Διαστάσεις και διάταξη

Το μέγεθος του χοίρου εξαρτάται από τα ζώα που σκοπεύετε να διατηρήσετε. Η περιοχή που απαιτείται για χοίρους σε διαφορετικές ηλικίες είναι διαφορετική, όπως και ο αριθμός των ζώων που μπορούν να ζήσουν σε ένα στυλό. Για να γίνει ευκολότερη η πλοήγηση, τα δεδομένα καταγράφονται σε πίνακα.

Ζώα	Αριθμός ζώων στο στυλό	Έκταση ανά κεφαλή αναπαραγωγής	Περιοχή ανά κεφαλή όταν διατηρείται για πάχυνση
Κάπροι	1	8 τ.μ. Μ	8 τ.μ. Μ
Οι χοιρομητέρες μονές και κυοφορούν έως και 2 μήνες	4	3 τετραγωνικά Μ	2 τετραγωνικά Μ
Οι χοιρομητέρες είναι 3 μηνών έγκυες	2	6 τετραγωνικά Μ	3,5 τετραγωνικά Μ
Οι χοιρομητέρες είναι έγκυες στον 4ο μήνα	1	6 τετραγωνικά Μ	6 τετραγωνικά Μ
Θηλασμός με χοιρίδια	1	10 τετραγωνικά Μ	7,5 τετραγωνικά Μ
Χοιρίδια έως 5 μήνες	10-12	0,6 τετραγωνικά Μ	0,5 τετραγωνικά Μ
Χοίροι αναπαραγωγής 5-8 μήνες	5-6	1,15 τετραγωνικά Μ
Κάπρος αναπαραγωγής 5-8 μήνες	2-3	1,6 τετραγωνικά Μ
Χοιρίδια πάχυνσης 5-6 μήνες	20		0,7 τετραγωνικά Μ
Χοιρίδια πάχυνσης 6-10 μήνες	15		1,0 τετραγωνικά Μ

Με βάση αυτές τις διαστάσεις, είναι απαραίτητο να σχεδιάσετε ένα χοιρίδιο. Δεν έχει νόημα να φτιάχνουμε πολλά στυλό διαφόρων περιοχών, επομένως βασικά έχουν δύο μεγέθη 3 * 4 m - για χοιρομητέρες με χοιρίδια και διατηρούν το υπόλοιπο ζώο και 4 * 4 μέτρα - στυλό πάχυνσης.

Εάν το πλάτος του κτιρίου το επιτρέπει, οι μηχανές (βάσεις, κοράλλια) τοποθετούνται και στις δύο πλευρές του κεντρικού διαδρόμου. Για βολική συντήρηση, το πλάτος διέλευσης είναι τουλάχιστον 1,5 μέτρα. Το συνολικό πλάτος του χοιριδίου είναι περίπου 10 μέτρα. Το μήκος εξαρτάται από τα προγραμματισμένα ζώα. Ένα παράδειγμα διευθέτησης μηχανών δύο σειρών είναι στην παρακάτω φωτογραφία.

 

Εάν το κτίριο δεν είναι πλατύ, τα κοράλλια είναι κατασκευασμένα από τη μία πλευρά, δεν συνιστάται να καθιστά το πέρασμα ήδη άβολο στην εργασία. Εάν είναι απαραίτητο, είναι καλύτερο να κάνετε τα μηχανήματα λιγότερο βαθιά ή ελαφρώς λιγότερο από το κανονικό μέγεθος.

Επιπλέον, είναι απαραίτητο να προβλεφθεί η παρουσία μιας βόλτας - ενός εξωτερικού χώρου με ένα κουβούκλιο. Όταν ο καιρός είναι καλός, οι χοίροι περνούν τον περισσότερο χρόνο τους σε εξωτερικούς χώρους. Αυτό έχει καλή επίδραση στο ρυθμό αύξησης της μάζας. Επίσης αυτή τη στιγμή μπορείτε να κλείσετε το υπόστεγο για επισκευές.

Αρκετά καλό σχέδιο του χοιριδίου - με περιφραγμένο περίπατο για καθένα από τα στυλό (δείτε τη φωτογραφία).

Εάν είναι απαραίτητο, μπορείτε να κάνετε το γουρούνι ευρύτερο, με ένα πέρασμα από το πίσω μέρος των στυλών - για εύκολη συντήρηση. Μια παρόμοια επιλογή είναι στις ακόλουθες φωτογραφίες. Η είσοδος στο χοιροστάσιο είναι από τη μία πλευρά, το περπάτημα είναι από την άλλη.

θεμέλιο

Για τα χοιρίδια το κάνουν πιο συχνά λωρίδες... Σπάνια χρησιμοποιούνται άλλοι τύποι βάσεων. Μερικές φορές μπορείτε να δείτε σωρό ή στήλη, συνήθως με γκριλ.

Η ταινία βάσης είναι ρηχή (βάθος 60-70 cm) και, βασικά, μόνο κατά μήκος της περιμέτρου, καθώς ο κοινός χώρος είναι περιφραγμένος μόνο από χαμηλά χωρίσματα - ύψος ενός μέτρου.Εάν δημιουργηθεί ξεχωριστό δωμάτιο, τότε είναι περιφραγμένο με πολύ ελαφρούς τοίχους, πιο συχνά από σανίδες (συνήθως αυτός είναι ένας βοηθητικός χώρος για την αποθήκευση του αποθέματος). Δεν απαιτείται βάση για τέτοια χωρίσματα · αρκεί η υποστήριξη δαπέδου.

Εάν σκοπεύετε να δημιουργήσετε ένα χοιρίδιο με τα χέρια σας, μπορεί να προκύψει το ερώτημα: ρίξτε μια μονολιθική ταινία ή προκατασκευασμένη βάση λωρίδας από έτοιμα τσιμεντόλιθους. Το μονολιθικό θα κοστίσει λιγότερο, αλλά το μπλοκ κατασκευάζεται πιο γρήγορα.

Για την κανονική διατήρηση των χοίρων, οι χώροι πρέπει να είναι στεγνοί. Επομένως, όταν χτίζετε ένα θεμέλιο, μην ξεχνάτε τη στεγανοποίηση. Εξαιρείται η πρόσληψη υγρασίας από το έδαφος. Βρίσκεται ανάμεσα στα θεμέλια και τους τοίχους. Συνιστάται να επικαλύψετε το θεμέλιο με στεγάνωση υγρού (για παράδειγμα ασφαλτική μαστίχα) και να τοποθετήσετε στεγανοποίηση ή άλλο παρόμοιο υλικό πάνω του.

Εάν τα τοιχώματα είναι κατασκευασμένα από αφρώδες σκυρόδεμα άλλου υγροσκοπικού υλικού, συνιστάται να φτιάξετε μια βάση από υλικό που δεν απορροφά υγρασία. Τις περισσότερες φορές, δύο ή τρεις σειρές τούβλων τοποθετούνται στο θεμέλιο, πάνω από τη στεγανοποίηση, στεγανοποιούν ξανά (με επίστρωση) και μόνο τότε συνεχίζουν να διπλώνουν τους τοίχους. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα υψηλά επίπεδα υπόγειων υδάτων.

Τι και πώς να φτιάξετε τοίχους

Οι τοίχοι των χοίρων είναι καλύτερα κατασκευασμένοι από ελαφρύ και ζεστό υλικό. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει όλα τα μπλοκ από ελαφρύ σκυρόδεμα (αφρώδες σκυρόδεμα, διογκωμένο πήλινο σκυρόδεμα, αερισμένο σκυρόδεμα κ.λπ.). Έχουν ένα μειονέκτημα - απορροφούν νερό, επομένως, αμέσως μετά την κατασκευή, τέτοιες κατασκευές πρέπει να επικολληθούν μέσα και έξω. Αλλά η κατασκευή τέτοιων χοιριδίων είναι εύκολη - τα τετράγωνα είναι μεγάλα και ελαφριά, τα κτίρια είναι ζεστά και σχετικά φθηνά.

Υπάρχει ένα ακόμη υλικό που ταιριάζει σε αυτήν την κατηγορία, αλλά δεν χρησιμοποιείται ακόμη πολύ - αρμπολίτης... Είναι φτιαγμένο από ένα μείγμα σε σχήμα ξύλου και τσιμέντου με νερό. Διατηρεί ζεστό καλά, ανθεκτικό και δυνατό, μπορεί να κατασκευαστεί ανεξάρτητα.

Σε ορισμένες περιοχές, χτίζονται κοχύλια-πέτρες. Ένα εξαιρετικό φυσικό δομικό υλικό, είναι κρίμα που δεν είναι διαθέσιμο παντού. Το τούβλο χρησιμοποιείται πολύ σπάνια. Πρώτον, είναι ακριβό, και δεύτερον, είναι κρύο και οι τοίχοι σίγουρα χρειάζονται μόνωση.

Συχνά χτίζουν χοιρίδια από ξυλεία και ακόμη και κοιμισμένους. Αποδεικνύονται ότι είναι αρκετά ζεστά, αρκετά ελαφριά. Προκειμένου να μην φυσήξουν από τις ρωγμές, στεγανοποιούνται σαν ένα κανονικό ξύλινο σπίτι, και έξω από αυτά είναι επενδυμένα με φύλλο υλικού (ανθεκτικό στην υγρασία κόντρα πλακέ, OSB) και βαμμένα στην κορυφή. Γενικά, ένα δέντρο δεν θεωρείται το καλύτερο υλικό για ένα χοιρίδιο - οι χοίροι μπορούν να το ροκανίσουν τέλεια, αλλά αν δεν υπάρχει τίποτα να προσκολληθεί, η επιφάνεια είναι ομοιόμορφη, τότε οι τοίχοι θα είναι ανέπαφοι.

Ύψος τοίχου

Ο χοίρος πρέπει να είναι ζεστός το χειμώνα, δροσερός το καλοκαίρι και καλός αερισμός για να παρέχει καθαρό αέρα και φυσιολογική υγρασία. Από αυτήν την άποψη, δεν πρέπει να γίνονται πολύ χαμηλές οροφές - με μικρούς όγκους, συχνά θα πρέπει να αερίζετε, κάτι που θα αναιρεί τα οφέλη θέρμανσης. Πολύ ψηλοί τοίχοι - υψηλό κόστος θέρμανσης, το οποίο επίσης δεν είναι καλό. Η καλύτερη επιλογή είναι ένα ανώτατο όριο 2,3-2,5 μ.

Μερικές φορές κάνουν την οροφή κεκλιμένη, χωρίς σοφίτα. Εξακολουθεί να μην χρησιμοποιείται καθόλου με κανέναν τρόπο, καθώς υπάρχει υψηλή υγρασία. Σε αυτήν την περίπτωση, οι τοίχοι είναι χαμηλοί - 1,7-1,9 m, και στο κέντρο, η οροφή ανυψώνεται στα 2,5-2,8 m. Αυτό καθιστά δυνατή την ελαχιστοποίηση του κόστους των τοίχων, αλλά αυξάνει το κόστος της στέγης.

Εσωτερική διακόσμηση

Οι τοίχοι στο εσωτερικό του χοιριδίου είναι καλύτερα σοβάτιστοι, μετά ασβεστωμένοι ή βαμμένοι.Το ασβέστιο είναι απολύμανση και καλή εμφάνιση, αλλά αρκεί ο τοίχος να μην είναι πιτσιλισμένος. Τότε η θέα δεν είναι η πιο ελκυστική - μέχρι το επόμενο ασβέστη. Για να αποφευχθεί η προσκόλληση βρωμιάς στους τοίχους, επικαλύπτονται με ρητίνη αραιωμένη σε βενζίνη. Το ύψος μιας τέτοιας επεξεργασίας είναι περίπου 1 μέτρο. Από έναν τέτοιο τοίχο, πετάει βρωμιά. Φαίνεται λίγο θλιβερό, αλλά εύκολο να καθαριστεί.

Μια άλλη επιλογή είναι να κτυπήσετε ολόκληρο το μηχάνημα με σανίδες γύρω από την περίμετρο, όπως στην επόμενη φωτογραφία. Είναι εύκολο να καθαριστεί και τα ζώα δεν κλίνουν στον κρύο τοίχο το χειμώνα.

Οροφή και οροφή

Είναι πιο κερδοφόρο να φτιάχνετε τις στέγες του χοιροειδούς μονόπλευρου - λιγότερο κόστος. Με μεγάλο πλάτος του κτιρίου, κατασκευάζονται στέγες αετωμάτων, καθώς με έκταση άνω των 8 μέτρων, το κόστος εγκατάστασης στέγης αετωμάτων είναι σχεδόν το ίδιο με αυτό ενός αετώματος.

Ανεξάρτητα από τον τύπο της οροφής, η σοφίτα σπάνια γίνεται. Εάν το κάνουν, δεν το χρησιμοποιούν. Η οροφή είναι μονωμένη, ως συνήθως, με ορυκτό μαλλί. Από την πλευρά του δωματίου, γεμίζεται μια μεμβράνη φραγής ατμών, από την πλευρά του υλικού κατασκευής σκεπής, καλύπτονται με ένα αδιάβροχο φιλμ διαπερατό από ατμούς.

Υλικό στέγης - οποιοδήποτε, το πιο προσιτό στην περιοχή. Συνήθως είναι σχιστόλιθος, μαλακή οροφή ήκαταστρώματα... Η οροφή είναι στρωμένη από το εσωτερικό με σανίδα, πλαστικό ή κόντρα πλακέ, OSB.

Γουρουνάκι

Το πιο δύσκολο και αμφιλεγόμενο ερώτημα είναι πώς να φτιάξετε ένα δάπεδο σε ένα χοιρίδιο. Οι απόψεις είναι διαφορετικές. Ακολουθούν οι πιο κοινές μέθοδοι με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους:

• Ξύλινο δάπεδο. Είναι κατασκευασμένα από κοχλιωτές σανίδες πάχους 50 mm, καρφωμένα κοντά ή με πολύ μικρό κενό. Πλεονεκτήματα - το δάπεδο είναι αντιολισθητικό, ζεστό. Μειονεκτήματα - απορροφά ούρα και οσμές, διογκώνεται από υψηλή υγρασία, καταρρέει γρήγορα. Η απολύμανση είναι δυνατή, αλλά δύσκολο να γίνει, ο καθαρισμός δεν είναι ο ευκολότερος.
  

  Τα δάπεδα από σκληρό ξύλο είναι καλά, αλλά όχι τα καλύτερα.

• Δάπεδα από μπετόν. Με υψηλή ποιότητα σκυροδέματος, η επιφάνεια είναι λεία, σχεδόν δεν απορροφά νερό και οσμές, είναι εύκολο να καθαριστεί, διαρκεί πολύ καιρό, δεν φοβάται υψηλή υγρασία. Το μειονέκτημα είναι ότι το σκυρόδεμα είναι κρύο, αλλά υπάρχουν πολλές επιλογές για την εξάλειψη αυτού του μειονεκτήματος:
  • Για το χειμώνα, στο πάτωμα ρίχνονται ασπίδες που καταρρέουν από σανίδες.
  • Κάνουν ένα θερμαινόμενο δάπεδο - θερμαίνεται από θέρμανση νερού ή ηλεκτρικά καλώδια.
  • Κατά την κατασκευή ενός δαπέδου από σκυρόδεμα, κατασκευάζεται πολλαπλών στρώσεων, με θερμομονωτικά στρώματα.
• Πεζοδρόμιο ασφάλτου. Αντιολισθητικό, αρκετά ζεστό και αξιόπιστο, αλλά πορώδες, είναι δύσκολο να πλυθεί, σωματίδια παραμένουν στους πόρους, είναι προβληματικό να τα πλένετε ακόμη και με "karcher". Με την πάροδο του χρόνου, τα οξέα και τα αλκάλια διαβρώνουν την επιφάνεια, καθιστώντας την κολλώδη.
• Χωμάτινο πάτωμα. Από τα πλεονεκτήματα - μόνο φθηνότητα. Όλα τα άλλα είναι σταθερές ελλείψεις: κρύο, απορροφά ούρα, αναμιγνύεται με κοπριά, δύσκολο να καθαριστεί, η μυρωδιά διαρκεί συνεχώς. Ένα άλλο μειονέκτημα είναι ότι οι χοίροι λατρεύουν να σκάβουν το έδαφος και μπορεί να σκάβουν κάτω από τον τοίχο και να ξεφεύγουν. Μπορείτε μόνο να φανταστείτε πώς όλα μπορούν να τελειώσουν. Έτσι, το χωμάτινο δάπεδο στο χοιρίδιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο ως προσωρινή επιλογή. Λάβετε υπόψη ότι κατά την εγκατάσταση διαφορετικού δαπέδου, θα πρέπει να αφαιρεθεί ένα αξιοπρεπές στρώμα εδάφους, διαφορετικά το κεχριμπάρι θα είναι άφθαρτο.
  

  Με μεγάλη ποσότητα απορριμμάτων, τα χοιρίδια μπορούν επίσης να διατηρηθούν σε χωμάτινο πάτωμα

• Τούβλο, γεμάτο με σκυρόδεμα. Τα τούβλα ψαροκόκκαλου τοποθετούνται στο συμπιεσμένο έδαφος, σφιχτά το ένα στο άλλο. Τα κενά μεταξύ τους χύνονται με σκυρόδεμα. Ένα τέτοιο δάπεδο είναι θερμότερο από το μπετόν, αλλά έχει όλα τα πλεονεκτήματά του. Το μόνο μειονέκτημα είναι η μάλλον υψηλή τιμή (εκτός αν χρησιμοποιείτε μεταχειρισμένο τούβλο).

Κατά την οικοδόμηση ενός χοίρου με τα χέρια του, κάθε ιδιοκτήτης επιλέγει συνήθως από αυτές τις επιλογές αυτήν που φαίνεται προτιμότερη από αυτόν.

Συσκευή δαπέδου με σχιστόλιθο

Λίγα λόγια για εκτροπή ούρων και απόρριψη κοπριάς. Παρά την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι οι χοίροι είναι ακάθαρτοι, συνηθίζουν γρήγορα να αφοδεύουν σε ένα μέρος (υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά όχι συχνά). Ως εκ τούτου, πολλοί άνθρωποι προτιμούν να φτιάχνουν διπλά δάπεδα - στο κάτω μέρος κάνουν κάτι σαν γούρνα σκυροδέματος με κλίση προς την τάφρο, και στην κορυφή βάζουν δάπεδα με σχιστόλιθο.Οι κουλοχέρηδες ενδέχεται να μην είναι σε ολόκληρη την περιοχή, αλλά μόνο σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Εκεί πηγαίνουν οι «αξιοπρεπείς» χοίροι για αφόδευση.

Τα δάπεδα από σκυρόδεμα είναι από σκυρόδεμα, μέταλλο και πλαστικό. Το πλαστικό και το μέταλλο χρησιμοποιούνται για μικρούς χοίρους - η επιφάνεια του δαπέδου είναι λίγο ραβδωτή και τραχιά, τα κενά είναι πολύ μικρά.

Τα δάπεδα από σκυρόδεμα παράγονται σε σειρά. Έχουν μικρά μεγέθη οπών και μεγάλες γέφυρες. Αυτό γίνεται για να ελαχιστοποιηθεί ο τραυματισμός. Γενικά, ο σχεδιασμός του δαπέδου με σχιστόλιθο διευκολύνει πολύ το έργο, είναι ευκολότερο να διατηρηθεί η καθαριότητα στο χοιροστάσιο.

Προκειμένου να εξοικονομήσετε χρήματα, ένα δάπεδο με σχιστόλιθο κατασκευάζεται μερικές φορές από χοντρές σανίδες. Αλλά αυτή δεν είναι καλή ιδέα - οι χοίροι μπορούν να πιάσουν τις ρωγμές και να βγάλουν τις σανίδες.

Πώς να φτιάξετε ένα στερεό

Για να διευκολυνθεί ο καθαρισμός του συνεχούς δαπέδου, δημιουργείται μια τάφρος κατά μήκος των μηχανών και οι κλίσεις του δαπέδου προς αυτήν την τάφρο (2-5%). Το χαντάκι είναι συνήθως τοποθετημένο από τούβλα και σοβάτισμα. Στη συνέχεια πηγαίνει στη δεξαμενή αποθήκευσης, για μια κανονική εκροή πρέπει επίσης να έχει κλίση.

Οι συλλεγόμενες μάζες είτε μεταφέρονται με ειδικά οχήματα είτε αντλούνται σε λάκκους για σήψη και ζύμωση - για λιπάσματα. Παρεμπιπτόντως, το κάτω μέρος του εγκοπίου πιλάφι είναι κατασκευασμένο σύμφωνα με το ίδιο σχήμα, μόνο η τάφρος βρίσκεται κάτω από το πάνω κατάστρωμα και όχι στο πέρασμα.

Μονωμένο δάπεδο από μπετόν

Ό, τι λένε, αλλά το πιο πρακτικό, σχετικά φθηνό και αξιόπιστο δάπεδο για ένα χοιροστάσιο είναι σκυρόδεμα. Στην πραγματικότητα, έχει δύο σοβαρά ελαττώματα. Ένα πράγμα έχει ήδη ειπωθεί - το χειμώνα είναι κρύο. Δεύτερον, χρειάζεται μια μεγάλη χρονική περίοδο για την τελική σκλήρυνσή της (28 ημέρες από τη στιγμή της έκχυσης). Εάν γεμίσετε το πάτωμα ενώ τα ζώα ζουν στο καλοκαιρινό περίβλημα, δεν υπάρχει ιδιαίτερη βιασύνη και μπορείτε να καταπολεμήσετε το κρύο. Για παράδειγμα, κάντε το μονωμένο.

Για τη διευθέτηση του μονωμένου δαπέδου από σκυρόδεμα στο χοιροστάσιο, το χώμα αφαιρείται σε βάθος 40 εκ. Ο πυθμένας του λάκκου είναι ισοπεδωμένος και συμπιεσμένος. Περίπου 10 εκατοστά θρυμματισμένης πέτρας χύνονται, είναι επίσης σφραγισμένα καλά (είναι καλύτερα να ρίχνουμε και να σφίγγουμε χωριστά δύο στρώματα των 5 cm το καθένα - δεν θα υπάρχουν ρωγμές) 5 εκατοστά άμμου χύνονται πάνω στη συμπιεσμένη θρυμματισμένη πέτρα, χτυπημένη έτσι ώστε να μην παραμένει ίχνος από το πόδι. Στην κορυφή, τοποθετήστε στεγανοποίηση (μπορείτε να έχετε μια πυκνή πλαστική μεμβράνη), ρίξτε μόνωση - διογκωμένο πηλό ή γυαλί αφρού. Ο διογκωμένος πηλός είναι φθηνότερος, αλλά το αφρώδες γυαλί σε κόκκους είναι καλύτερο (είναι 3 φορές πιο ζεστό και δεν απορροφά υγρασία, κάτι που είναι πολύ σημαντικό). Η μόνωση είναι κολλημένη, αλλά όχι τόσο σοβαρά όσο ένα μαξιλάρι από μπάζα και άμμο. Ρίχνουμε σκυρόδεμα βαθμού Β 20 (για 1 μέρος τσιμέντου, λαμβάνονται 2 μέρη άμμου και 4 μέρη θρυμματισμένης πέτρας). Το ελάχιστο πάχος στρώσης είναι 3 cm · κατά τη διάρκεια της έκχυσης, η απαιτούμενη κλίση σχηματίζεται προς την τάφρο.

Εάν το κάνετε αυτό, το πάτωμα δεν θα είναι τόσο κρύο, θα πρέπει να θερμάνετε λιγότερο.

Τακτικός καθαρισμός

Η ανάγκη καθαρισμού καθορίζεται από την κατασκευή του δαπέδου. Εάν πρόκειται για κανονικό κεκλιμένο δάπεδο, η κοπριά πρέπει να αφαιρείται κάθε σίτιση - τρεις φορές την ημέρα. Τα σχισμένα δάπεδα πλένονται γενικά μία φορά την ημέρα. Μπορεί να απαιτείται επιπλέον καθαρισμός εάν υπάρχουν ακατάστατα ζώα - τότε παίρνουν μια σκούπα ή φτυάρι και βγάζουν την κοπριά στο πάτωμα. Χρειάζεται όμως αρκετές φορές λιγότερος χρόνος από τον καθαρισμό ενός κανονικού δαπέδου.

Ο καθαρισμός του δαπέδου σε ένα χοιροστάσιο μπορεί να γίνει με κάτι περισσότερο από έναν εύκαμπτο σωλήνα. Αποδεικνύεται πολύ πιο γρήγορα και καλύτερα από το "Karcher". Αρχικά, τα ζώα μπορεί να φοβούνται και μετά τα ίδια να σέρνονται κάτω από το ρέμα. Πρέπει να πλυθούν από μια αξιοπρεπή απόσταση, διαφορετικά μπορεί να υπάρξουν τραυματισμοί.

Pigsty παράθυρα

Οι χοίροι μπορούν να κάνουν χωρίς φως της ημέρας, αλλά τότε ο φωτισμός πρέπει να είναι ενεργοποιημένος και με συνεχώς αυξανόμενες τιμές, αυτά είναι αδικαιολόγητα κόστη που μειώνουν σημαντικά την κερδοφορία. Επομένως, τα παράθυρα είναι αρκετά μεγάλα, αλλά η συνολική τους επιφάνεια δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από την επιφάνεια του δαπέδου - ο υπερβολικά έντονος φωτισμός κάνει τα ζώα επιθετικά.Ο καλύτερος φωτισμός για αυτούς είναι το αμυδρό φως.

Τα παράθυρα είναι εγκατεστημένα σε ύψος 1,5-1,7 μέτρα, τουλάχιστον τα μισά από αυτά πρέπει να ανοίξουν. Αυτό είναι απαραίτητο για εξαερισμό - απαιτούνται βέλτιστη υγρασία και καθαρός αέρας για φυσιολογική αύξηση βάρους. Και χωρίς να μεταδοθεί αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί. Και παρόλο που πρέπει να υπάρχει καλός εξαερισμός στο χοιροστάσιο, δεν πρέπει να υπάρχει ρεύμα - τα ζώα αρρωσταίνουν εξαιτίας αυτού. Επομένως, είτε κάνουν διπλά τζάμια σε ξύλινα κουφώματα, είτε βάζουν πλαστικά. Είναι γενικά λίγο ενοχλητικό μαζί τους - είναι βολικό στη χρήση, εύκολο στον καθαρισμό.

Εξαερισμός

Όπως έχει ειπωθεί πολλές φορές, πρέπει να υπάρχει εξαερισμός στο χοιροστάσιο. Ο πιο πρωτόγονος τρόπος είναι να φτιάξετε σωλήνες εξάτμισης που ξεκινούν από την οροφή και να κάνουν εισόδους αέρα. Τοποθετήστε ρυθμιζόμενους αποσβεστήρες στους αγωγούς αέρα τροφοδοσίας και πύλες στους σωλήνες εξαγωγής (για τον τύπο του κλιβάνου - δίσκοι που μπορούν να περιστρέψουν το άνοιγμα / κλείσιμο του αυλού του σωλήνα). Με τη βοήθειά τους, μπορείτε να προσαρμόσετε την ένταση της ανταλλαγής αέρα.

Συχνά ο ρόλος των αγωγών τροφοδοσίας παίζεται από παράθυρα. Αυτή δεν είναι μια πολύ καλή λύση - στο χοιροστάσιο βρίσκονται ψηλά, οπότε σχηματίζεται μια στάσιμη ζώνη στο κάτω μέρος, δηλαδή οι χοίροι βρίσκονται στο κάτω μέρος. Επομένως, είναι καλύτερο να εξοπλίσετε τις εισόδους αέρα 20 εκατοστά πάνω από το πάτωμα, να τις πάρετε με μεταλλικές σχάρες. Αυτός ο εξαερισμός λειτουργεί σύμφωνα με τις αρχές της φυσικής κίνησης του αέρα - ο θερμός αέρας ανεβαίνει, ο κρύος αέρας έρχεται στη θέση του, και όλα αυτά κινούνται από τον άνεμο έξω. Υπάρχει όμως μια απόλυτη ηρεμία, και συνήθως σε πολύ ζέστη, την οποία τα γουρούνια ανέχονται ήδη άσχημα. Για τέτοιες καταστάσεις, οι ανεμιστήρες τοποθετούνται στις εισόδους αέρα. Σπάνια περιλαμβάνονται στην εργασία, αλλά σώζουν την κατάσταση εάν δεν υπάρχει περίπατος.

Τι να φτιάξετε μηχανές για χοίρους

Όταν χτίζουν ένα χοιρίδιο με τα χέρια τους, συνήθως χωρίζουν το δωμάτιο σε μηχανήματα χρησιμοποιώντας δύο υλικά:

• ακονισμένη σανίδα πάχους 50 mm και ξυλεία για ράφια.
• μεταλλικοί σωλήνες, φύλλα, γωνίες.

Η επιλογή είναι πραγματικά απλή: τι είναι φθηνότερο, τι ξέρετε πώς να εργαστείτε καλύτερα ή πιστεύετε ότι είναι πιο αξιόπιστο. Κατ 'αρχήν, και οι δύο επιλογές δεν είναι κακές και είναι ευρέως διαδεδομένες.

Το ύψος των χωρισμάτων είναι περίπου 1 μέτρο · ξεχωριστή είσοδος γίνεται σε κάθε κοράλλι. Τα Wickets πρέπει να είναι καλά κλειδωμένα και τα απλά μπουλόνια δεν είναι αξιόπιστα, σπρώχνονται με σημεία και ανοίγουν οι πόρτες.