Τύποι και στάδια κατασκευής στηλών θεμελίων

Ένα από τα δημοφιλή θεμέλια για μικρά σπίτια και κτήρια είναι η στήλη. Είναι ελκυστικό για το χαμηλό κόστος, την απλότητα της εκτέλεσης και το γεγονός ότι ακόμη και ένα άτομο που δεν έχει ιδιαίτερη εμπειρία στην κατασκευή μπορεί να το κατασκευάσει με τα χέρια του. Ένα καλό θεμέλιο στήλης είναι επίσης το γεγονός ότι μπορεί να σχεδιαστεί για τα περισσότερα κτίρια και συνθήκες.

Συσκευή και τύποι

Η στήλη αποτελείται από έναν αριθμό στηριγμάτων που μεταφέρουν το φορτίο από το κτίριο στο έδαφος. Οι κολώνες μπορούν να έχουν ορθογώνια ή κυκλική διατομή, μπορούν να κατασκευαστούν από:

• μονολιθικό οπλισμένο σκυρόδεμα ·
• τούβλα (στερεά κεραμικά, καλά καυσμένα).
• σκυρόδεμα (από βαρέως τύπου σκυρόδεμα όχι μικρότερο από B15) και οπλισμένο σκυρόδεμα ·
• μπάζα και μπάζα σκυροδέματος.

Τα πιο αξιόπιστα είναι κατασκευασμένα από μονόλιθο οπλισμένο σκυρόδεμα. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε εδάφη επιρρεπή σε άνοδο με υψηλά επίπεδα υπόγειων υδάτων. Όλα τα υπόλοιπα αποτελούνται από στοιχεία στερεωμένα με τσιμεντοκονία και έχουν χαμηλότερη αντοχή σε σχέση με έναν μονόλιθο. Συνιστάται για χρήση σε κανονικά εδάφη.

Δύο τύποι κιονοστοιχιών από διαφορετικά υλικά, για κτίρια διαφορετικών βαρών

Οι κολώνες τοποθετούνται αναγκαστικά στις γωνίες του κτηρίου, στη διασταύρωση των τοίχων και των αποβαθρών. Εάν ταυτόχρονα η απόσταση μεταξύ των στηριγμάτων υπερβαίνει τα 3 m, τοποθετούν επιπλέον. Το βήμα εγκατάστασης είναι κατά μέσο όρο 1,5-2,5 μ. Όσο βαρύτερο είναι το κτίριο, τόσο μικρότερο είναι το βήμα, αλλά πιο συχνά από 1 μ. Δεν έχει νόημα να το θέσω: το θεμέλιο θα αποδειχθεί πολύ ακριβό.

Τύποι γκριλ

Προκειμένου το φορτίο από το κτίριο να μεταδίδεται ομοιόμορφα στις κολόνες, είναι δεμένα με εγκάρσια δέσμη - γκριλ ή ρηχή ταινία. Αυτό εξαλείφει ένα από τα κύρια μειονεκτήματα των στηλών βάσεων - την πιθανή άνιση συρρίκνωση των στηριγμάτων.

Ένα παράδειγμα θεμελιακής βάσης με γκριλ

Κατά την κατασκευή ξύλινων σπιτιών ή κουφωμάτων, μια ξύλινη δοκός μεγάλου τμήματος χρησιμοποιείται συχνά ως γκριλ, μερικές φορές χρησιμοποιείται μέταλλο - ένας προφίλ σωλήνα μεγάλου τμήματος ή δοκοί-Ι / δοκάρια. Για να συνδέσετε τα δοκάρια και το λουρί κατά την κατασκευή κολόνες, στηρίγματα, τοποθετούνται σε αυτά ειδικοί συνδετήρες ή απελευθερώνεται ενίσχυση. Η μορφή υποθηκών επιλέγεται με βάση τον προγραμματισμένο τύπο γκριλ.

Σύνδεση στύλων με μέταλλο

Η ξυλεία συχνά τοποθετείται κάτω από ξύλινα σπίτια

Για βαριά σπίτια, κατασκευάζεται μια δοκός από σκυρόδεμα. Μπορεί να είναι σύνθετο - από έτοιμα δοκάρια από οπλισμένο σκυρόδεμα ή μπορεί να είναι μονολιθικό. Αν και τα σύνθετα είναι πιο εύκολο να εφαρμοστούν (αγορά, παράδοση, γραβάτα), το μονολιθικό είναι φθηνότερο και ακόμη πιο αξιόπιστο. Επομένως, ένα μονολιθικό γκριλ χρησιμοποιείται συχνότερα. Είναι πιο κατάλληλο για σπίτια από τούβλα και άλλα βαριά υλικά.

Ένα παράδειγμα στήλης με μονολιθικό γκριλ

Κατά την κατασκευή μιας στήλης θεμελίωσης με μονολιθικό γκριλ, η ενίσχυση των κολώνων γίνεται με απελευθέρωση τουλάχιστον 70 εκ. Αυτές οι απελευθερώσεις συνδέονται στη συνέχεια με την ενίσχυση του πλαισίου γκριλ.

Παραρτήματα και τα θεμέλιά τους

Εάν υπάρχουν ελαφρύτερες προεκτάσεις στο σπίτι - βεράντα, βεράντα, διαδρομή - τα θεμέλια γίνονται ξεχωριστά και αποσυνδέονται. Αυτό σημαίνει ότι κάνουν το δικό τους περίγραμμα για το σπίτι και το δικό τους για τη βεράντα. Και δεν πρέπει να έχουν σημεία επαφής μεταξύ τους.Δεδομένου ότι τα γκριλ (δοκάρια που περνούν κατά μήκος της κορυφής των στηριγμάτων) βρίσκονται δίπλα-δίπλα, τοποθετείται ένα στρώμα απόσβεσης μεταξύ τους. Για παράδειγμα, υλικό στέγης σε δύο στρώσεις, χαρτόνι ορυκτού μαλλιού και άλλα παρόμοια υλικά.

Ένα παράδειγμα οργάνωσης ενός κόμβου σύνδεσης με βεράντα

Αυτό είναι απαραίτητο δεδομένου ότι το βάρος αυτών των στοιχείων είναι πολύ διαφορετικό, αντίστοιχα, το μέγεθος του φορτίου στο θεμέλιο είναι διαφορετικό. Εάν το κάνετε συνεκτικό, μια μεγάλη διαφορά θα προκαλέσει παραμόρφωση και πιθανώς καταστροφή του κτιρίου.

Πώς να κλείσετε τα κενά μεταξύ των πυλώνων

Κατά την εγκατάσταση ενός κιονοστοιχίου, το κτίριο αποδεικνύεται υπερυψωμένο πάνω από το έδαφος και ένα προσχέδιο περπατά κάτω από το τραχύ δάπεδο. Αυτό είναι καλό για τη διατήρηση της κανονικής περιεκτικότητας σε υγρασία στο ξύλο, αλλά κακό για τη θέρμανση: το πάτωμα είναι πολύ κρύο. Ένα ακόμη σημείο: όλα τα ζωντανά πλάσματα θέλουν να εγκατασταθούν κάτω από το σπίτι. Και σπίτι και όχι πολύ ... Για αυτούς τους λόγους, προσπαθούν να κλείσουν το διάστημα μεταξύ των δημοσιεύσεων. Αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους:

• μια συσκευή παραλαβής - πέτρα ή πλινθοδομή μεταξύ των στύλων ·
• συνδέοντας κομμάτια φύλλου υλικού ή υλικά φινιρίσματος.

Ευκολότερο, φυσικά, να επισυνάψετε υλικό σε φύλλα. Στη συνέχεια κόβεται έτσι ώστε να μην ακουμπά στο έδαφος. Το εναπομένον κενό είναι χρήσιμο τόσο για τον εξαερισμό όσο και για την αντιστάθμιση ανύψωσης.

Το Zabirka γίνεται εάν σκοπεύουν να φτιάξουν μια μονωμένη περιοχή τυφλού γύρω από το σπίτι. Ταυτόχρονα, είναι εγκατεστημένο έτσι ώστε να μην υποστηρίζει το γκριλ ή το κάτω λουρί - είναι κατασκευασμένα στο ίδιο επίπεδο με το εξωτερικό άκρο των στύλων (πρέπει να είναι τουλάχιστον 10 cm πλάτος από τον τοίχο).

Ένα παράδειγμα συσκευής παραλαβής από buta

Συνιστάται να προετοιμάσετε τη βάση για την πλήρωση: σκάψτε μια τάφρο με βάθος τουλάχιστον 20-30 cm, ρίξτε και σφίξτε ένα στρώμα άμμου, πάνω σε αυτό - μπάζα, η οποία είναι επίσης σφραγισμένη. Στη συνέχεια τοποθετείται διακοσμητικός τοίχος σε αυτήν τη συμπιεσμένη βάση.

Υποστήριξη στήλης

Σε κανονικά εδάφη, μικρά ελαφριά κτίρια με εμβαδόν το πολύ 30 τετραγωνικών μέτρων - όπως υπόστεγο, κιόσκι και άλλα παρόμοια κτίρια - μπορούν να κατασκευαστούν σε ελαφριά βάση. Ονομάζεται στήλη υποστήριξη. Συνήθως πρόκειται για ένα ή περισσότερα τσιμεντόλιθους που τοποθετούνται σε άμμο και χαλίκι.

Υποστήριξη στήλης

Ο σχεδιασμός των πυλώνων είναι ο ίδιος: στις γωνίες, στη διασταύρωση των τοίχων και ενδιάμεσος, εάν είναι απαραίτητο. Με αυτόν τον τύπο, είναι σημαντικό να συμπιέσετε καλά το μαξιλάρι, αυξάνοντας έτσι τη φέρουσα ικανότητα του εδάφους. Και ένα ακόμη πράγμα: μην χρησιμοποιείτε αυτόν τον τύπο βάσης σε χαλαρά ή κορεσμένα με νερό εδάφη. Ακόμα και κάτω ντους ή σιταποθήκη... Θα είναι εντελώς αναξιόπιστος.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του σωρού και της στήλης

Αν κοιτάξετε το θεμέλιο στήλης με στρογγυλούς πυλώνες και το θεμέλιο στοίβας, με την πρώτη ματιά δεν υπάρχει διαφορά. Αλλά είναι εκεί. Αυτά είναι τα εδάφη στα οποία τοποθετούνται και το βάθος στο οποίο είναι θαμμένα. Τα θεμέλια σωρών τοποθετούνται σε εδάφη με ασθενή φέρουσα ικανότητα και ο στόχος τους είναι να περάσουν ασταθή εδάφη και να μεταφέρουν το φορτίο από το σπίτι σε πυκνότερα στρώματα. Οι στήλες τοποθετούνται σε εδάφη με κανονική φέρουσα ικανότητα και το βάθος τους καθορίζεται από τον τύπο του εδάφους, την κλιματική ζώνη και τη στάθμη των υπόγειων υδάτων. Δομικά, είναι παρόμοια, αλλά οι εργασίες είναι διαφορετικές, καθώς και διαφορετικοί τομείς εφαρμογής.

Τι είναι το έδαφος και πώς επηρεάζει την επιλογή της θεμελίωσης

Το πιο δύσκολο να χτιστούν είναι αργιλώδη εδάφη. Δεν αποστραγγίζουν καλά το νερό και συσσωρεύεται σε μικρές κοιλότητες. Όταν παγώνει, αυξάνει σημαντικά τον όγκο του εδάφους. Αυξάνοντας τον όγκο, το χώμα πιέζει ό, τι υπάρχει σε αυτό, συμπεριλαμβανομένου του θεμελίου. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται ανύψωση (το έδαφος διογκώνεται), και τα εδάφη, και τα οποία εκφράζονται σαφώς, αυξάνονται.

Οι δυνάμεις ανύψωσης εφαρμόζονται τόσο από κάτω, προσπαθώντας να σπρώξουν τη στήλη προς τα έξω, και από τις πλευρές, προσπαθώντας να μετακινήσουν το στήριγμα στο πλάι. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σε εδάφη αργίλου - ανύψωσης - είναι καλύτερο να φτιάχνονται οι κολόνες μονολιθικοί με ενίσχυση.

Πώς οι δυνάμεις ανύψωσης δρουν σε μια στήλη

Επίσης, έτσι ώστε οι στύλοι να μην ωθούνται προς τα πάνω, το κάτω μέρος διευρύνεται.Αυτή η περιοχή ονομάζεται τακούνι και σε μέγεθος είναι συνήθως διπλάσιο από το μέγεθος της στήλης και το ύψος της είναι ίσο με το 1/3 του τμήματος της στήλης. Για παράδειγμα, κάτω από ένα στύλο 40 cm, φτιάξτε ένα τακούνι 80 * 80 cm, ύψος 13 cm περίπου.

Οι ραφές ανάμεσα σε μπλοκ / τούβλα / πέτρες σε προκατασκευασμένες κολόνες δεν είναι πάντα σε θέση να αντέχουν πλευρικά φορτία, επομένως, για να μειώσουν την επίδραση των δυνάμεων ανύψωσης στα θεμέλια των προκατασκευασμένων στύλων, κατασκευάζονται με λοξότμητα τοιχώματα. Αυτό αυξάνει την αξιοπιστία τους στα εδάφη. Σε κανονικά εδάφη, οι κολώνες διπλώνονται με ομοιόμορφους τοίχους.

Η προκατασκευασμένη στήλη είναι κατασκευασμένη με λοξότμητους τοίχους

Περιοχή εφαρμογής

Όπως ήδη αναφέρθηκε, το θεμελιακό θεμέλιο ονομάζεται επίσης κολόνας ή σε κολόνες) συμπεριφέρεται κανονικά σε εδάφη με κανονική φέρουσα ικανότητα. Δεν χρησιμοποιούνται σε χαλαρή άμμο, τύρφη και άλλα ασταθή υποστρώματα. Τα κύρια χαρακτηριστικά του είναι ότι είναι αδύνατο να οργανωθεί ένα υπόγειο και ένα φουσκωμένο κενό ανάμεσα στο επίπεδο του εδάφους και το υποδάπεδο. Πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη κατά την επιλογή.

Είναι κατάλληλα για τις ακόλουθες περιπτώσεις:

• για σπίτια από ελαφριά υλικά - ξύλινα, σκελετά, σανίδες από πάνελ.
• κάτω από βαριά τοιχώματα εάν θέλετε να θάβετε το θεμέλιο σε βάθος μεγαλύτερο από 1,8-2 μέτρα και η ταινία γίνεται πολύ ακριβή.
• σε πολύ ανυψωτικά εδάφη - λιγότερες δυνάμεις δρουν στους στύλους απ 'ότι στην ταινία.
  

  Ένα από τα θεμελιώδη θεμέλια - κάτω όψη

Ταυτόχρονα, υπάρχουν ορισμένες καταστάσεις (εκτός από τα αδύναμα εδάφη) όταν δεν συνιστάται η χρήση θεμελίων σε πυλώνες:

• με μεγάλη διαφορά ύψους στο εργοτάξιο - πάνω από 2 μέτρα.
• με πολύπλοκη γεωλογία με πιθανή μετατόπιση στρωμάτων.

Διαφορετικά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν.

Βάθος ωοτοκίας

Το κύριο κριτήριο για την επιλογή των παραμέτρων του ιδρύματος είναι η διασφάλιση της ακεραιότητάς του. Επομένως, κατά τον προγραμματισμό, καθορίζεται πάντα ένα περιθώριο ασφαλείας της τάξης του 20-40%. Αντισταθμίζει (σε ​​κάποιο βαθμό) για απρόβλεπτες αλλαγές στις συνθήκες (υδάτινος υδροφόρος ορίζοντας, απροσδόκητα χαμηλές χειμερινές θερμοκρασίες) ή φορτία. Αυτό εκδηλώνεται ιδιαίτερα σαφώς κατά τον προγραμματισμό των θεμελίων: τόσο το βάθος του θεμελίου λαμβάνεται με περιθώριο όσο και η ικανότητα ρουλεμάν συνήθως υποτιμάται. Είναι κατανοητό: το να προσθέσετε κάτι σε ένα ήδη ολοκληρωμένο ίδρυμα είναι μια επιχείρηση είτε πολύ ακριβή είτε μη ρεαλιστική.

Το μεγαλύτερο περιθώριο ασφάλειας τοποθετείται στα ανυψωτικά εδάφη: είναι αδύνατο να υπολογιστεί η εκδήλωσή τους, επομένως προσπαθούν να το κάνουν όσο πιο αξιόπιστα γίνεται. Για να γίνει αυτό, για ιδιωτικές κατοικίες, τα θεμέλια θάβονται κάτω από το βάθος της κατάψυξης του εδάφους. Θα μάθετε τα μέσα δεδομένα για την περιοχή σας και θα προσθέσετε περίπου 15-25 cm σε αυτό το σχήμα. Έτσι θα έχετε το βάθος του θεμελίου. Για παράδειγμα, στην περιοχή, το έδαφος παγώνει κατά 1,5 m, πράγμα που σημαίνει ότι το βάθος της βάσης είναι 1,65-1,75 m.

Μερικά παραδείγματα μονολιθικών πυλώνων

Όπως καταλαβαίνετε, εάν φτιάξετε προκατασκευασμένους στύλους - από τούβλα, μπάζα, μπλοκ - θα πρέπει να σκάψετε μια τρύπα αξιοπρεπούς μεγέθους για καθένα. Ο πυθμένας πρέπει να είναι 20 cm χαμηλότερο από το βάθος τοποθέτησης για να γίνει η συμπλήρωση. Επίσης, το λάκκο πρέπει να είναι ευρέως ευρύτερο - θα πρέπει να εργαστείτε σε αυτό, αναδιπλώνοντας τα στηρίγματα. Αυτός είναι ένας άλλος λόγος για τον οποίο δημιουργούνται μονολιθικοί κολώνες: τρύπες κάτω από αυτές, χύνεται χαλίκι ή άμμος στο κάτω μέρος και εισάγεται ξυλότυπος (πιο συχνά σωλήνες της απαιτούμενης διαμέτρου). Μέσα από το οποίο είναι εγκατεστημένο ένα ενισχυτικό στοιχείο - ένα πλαίσιο από οπλισμό ή ένα μεταλλικό σωλήνα.

Αυτός ο κανόνας λειτουργεί για βαριά κτίρια. Αλλά γι 'αυτούς, τα στήλη στήνονται σπάνια. Τοποθετούνται κυρίως κάτω από ελαφρά κτίρια: ξύλινα ή σπίτια σκελετών ή κτήρια αγροκτημάτων. Εάν ένα υπόγειο δεν έχει σχεδιαστεί σε ένα τέτοιο κτίριο, είναι πιο σκόπιμο να γίνει το θεμέλιο ρηχό (βάθος τοποθέτησης από 0,5 έως 0,7 του επιπέδου κατάψυξης) ή όχι βαθιά (από 0,3 έως 0,5 του βάθους της κατάψυξης).

Ένα παράδειγμα συσκευής θεμελιώδους θεμελίωσης που δεν έχει θαφτεί με βάθος κατάψυξης 1,2 m (το 1/3 των 120 cm είναι 40 cm)

Με αυτήν την επιλογή, οι δυνάμεις ανύψωσης θα δρουν στους πυλώνες, αλλά επειδή η περιοχή τους είναι μικρότερη από αυτή της ταινίας, το αποτέλεσμα δεν θα είναι τόσο δυνατό.Αυτά τα εφέ αντισταθμίζονται επιτυχώς με την κατασκευή ενός πλαισίου ή ενός ξύλινου σπιτιού. Επιπλέον, λαμβάνονται πρόσθετα μέτρα για τη μείωση του αντίκτυπου των δυνάμεων ανύψωσης:

• Στο κάτω μέρος του λάκκου, ένα χαλίκι μαξιλάρι γίνεται κάτω από το στύλο, το οποίο αναλαμβάνει μέρος του φορτίου?
• Κάντε τις πλευρικές επιφάνειες λείες και επιπλέον τις λιπάνετε με γράσο, μαστίχα, εποξική ρητίνη κ.λπ.
• μόνωση τυφλή περιοχή γύρω από το σπίτι.

Ως αποτέλεσμα, στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ιδιοκτήτες δεν παρατηρούν καν ότι το ίδρυμα είναι "πρησμένο". Μερικά από τα στηρίγματα αυξήθηκαν ελαφρά, το γκριλ και το λουρί αντιστάθμισαν αυτά. Μετά την απόψυξη, όλα επέστρεψαν στη θέση τους.

Σε εδάφη που στραγγίζουν καλά το νερό, η στήλη είναι ρηχή ή δεν θαμμένη. Εδώ είναι σημαντικό μόνο να επιλέξετε τη σωστή περιοχή των στηλών για να μεταφέρετε ομοιόμορφα το φορτίο.

Μεγέθη πόλων

Υπάρχουν ελάχιστες διαστάσεις για τα στηρίγματα μιας στήλης. Εξαρτώνται από τα υλικά:

• Μονολιθικό οπλισμένο σκυρόδεμα 30 cm.
• Πυροσβεστικοί στύλοι - 38 cm.
• Θάλαμος από σκυρόδεμα και μπάζα σκυροδέματος - 40 cm.
• Τοιχοποιία - 60 εκ

Αλλά ταυτόχρονα, το μέγεθος της κολόνας πρέπει να είναι 10 cm μεγαλύτερο από το πλάτος του τοίχου. Για κανονική λειτουργία της βάσης, είναι απαραίτητο ο τοίχος να πέσει στη μέση του στηρίγματος και στις πλευρές να προεξέχει τουλάχιστον 5 cm.

Στάδια κατασκευής

Ως συνήθως, όλα ξεκινούν με τον καθαρισμό του ιστότοπου και τη σήμανση. Το Sod αφαιρείται από ολόκληρο τον ιστότοπο, το εύφορο στρώμα αφαιρείται. Δεν θεωρείται μεταφορέας και απομακρύνεται. Ταυτόχρονα, γίνεται ευθυγράμμιση - κόβουν τα λοφώματα, κοιμούνται και μειώνουν τις κοιλότητες και τις καταθλίψεις. Ελέγχουν την οριζόντια θέση χρησιμοποιώντας μια πλακέτα δύο τριών μέτρων με ένα επίπεδο κτιρίου εγκατεστημένο σε αυτό.

Σήμανση

Γύρω από την περίμετρο του κτιρίου, εγκαθίσταται χυτοσίδηρος - κολώνες ή κολώνες με καρφωμένες σανίδες - πάγκοι. Τοποθετούνται σε απόσταση περίπου ενός μέτρου από την περίμετρο του μελλοντικού σπιτιού. Με τη βοήθεια κορδονιών τεντωμένων μεταξύ τους, προσδιορίζουν την περίμετρο και το πλάτος των μελλοντικών κολώνων.

Πώς να επισημάνετε το ίδρυμα

Κατά τη ρύθμιση, βεβαιωθείτε ότι οι γωνίες είναι αυστηρά στις 90 °, μετρήστε τις διαγώνιες των ορθογωνίων. Πρέπει να είναι ίσοι. Κατά τη διασταύρωση των τεντωμένων κορδονιών, η κάθετη χαμηλώνει (χρησιμοποιώντας μια υδραυλική γραμμή), σημειώνοντας τις διαστάσεις των κολώνων στο έδαφος.

Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να τα κάνετε όλα ίδια, καθώς και να παρακολουθείτε το ύψος κατά τη δημιουργία του ξυλότυπου για μονολιθικές θέσεις ή κατά την τοποθέτηση προκατασκευασμένων.

Σκάψιμο οπών για θέσεις

Για προκατασκευασμένα θεμέλια, οι οπές σκάβονται χειροκίνητα ή με τη βοήθεια εκσκαφέα. Εάν το βάθος απαιτείται έως 1 m και το έδαφος δεν είναι χαλαρό, μπορείτε να τα σκάψετε με ίσια τοιχώματα. Εάν το βάθος είναι μεγαλύτερο ή υπάρχουν σημάδια θρυμματισμού, οι πλαγιές γίνονται κεκλιμένες.

Όταν φτάσαμε στο βάθος σχεδίασης του θεμελίου, σκάβουν άλλα 20-30 cm παρακάτω. Το κάτω μέρος είναι ισοπεδωμένο, οι διαστάσεις του πρέπει να είναι 10-20 cm μεγαλύτερες από τις προβλεπόμενες διαστάσεις της φτέρνας ή του στύλου.

Ευκολότερο με στρογγυλές θέσεις. Τα πηγάδια τρυπάνε γι 'αυτούς με ένα χειροκίνητο ή αυτοματοποιημένο τρυπάνι. Εάν σκοπεύετε να επεκτείνετε στο κάτω μέρος - τη φτέρνα, μπορείτε είτε να κάνετε την τρύπα ευρύτερη - ανάλογα με το μέγεθος της φτέρνας, είτε να χρησιμοποιήσετε ένα τρυπάνι με πτυσσόμενη λεπίδα. Ονομάζεται τρυπάνι TISE. Η πρόσθετη λεπίδα ανοίγει μετά την επίτευξη του καθορισμένου βάθους

Συσκευή μαξιλαριού άμμου και χαλικιών

Ένα στρώμα θρυμματισμένης πέτρας περίπου 10-15 cm χύνεται στο κάτω μέρος και χτυπά καλά. Η χονδροειδής άμμος χύνεται πάνω στη συμπιεσμένη θρυμματισμένη πέτρα. Χύνεται και χτυπά. Το γενικό στρώμα άμμου και χαλικιού μαξιλαριού πρέπει να είναι τέτοιο ώστε να φθάνει στο καθορισμένο βάθος του θεμέτρου.

Ένα παράδειγμα μαξιλαριού με άμμο και χαλίκι κάτω από έναν μονολιθικό στύλο

Στην περίπτωση στρογγυλών στύλων, κατασκευάζεται επίσης ένα μαξιλάρι, η συμπίεση γίνεται όποτε είναι δυνατόν. Πάρτε έναν μακρύ πόλο με τον οποίο συμπιέζεται το κρεβάτι.

Συσκευή τακουνιών

Εάν οι κολώνες είναι προκατασκευασμένες - από μπλοκ, τούβλα, μπάζα, είναι πιο εύκολο να φτιάξετε ένα τακούνι από ένα έτοιμο τσιμεντόλιθο. Τοποθετείται στην άμμο, ισοπεδωμένο σε επίπεδο, μαξιλάρι μπλοκ. Έχει τραπεζοειδές τμήμα, το οποίο είναι βολικό.

Δύο τύποι τακουνιών - ένα κομμάτι από τσιμεντόλιθο

Για μονολιθικά, είναι λογικό να φτιάχνουμε το μισό ενός μονόλιθου.Βάζουν το ξυλότυπο σύμφωνα με τις καθορισμένες διαστάσεις (δύο φορές τη στήλη στην ενότητα και τουλάχιστον το 1/3 του τμήματος σε ύψος). Η ενίσχυση τοποθετείται σε δύο επίπεδα. Χρησιμοποιήστε μια ράβδο διαμέτρου 12-14 mm. Επίσης, έχει τοποθετηθεί ενίσχυση στη φτέρνα, η οποία στη συνέχεια θα πάει στον πόλο. Το αποτέλεσμα είναι μια δομή από οπλισμένο σκυρόδεμα.

Παράδειγμα Ενίσχυσης Τακουνιών και Δημοσιεύσεων

Κτίριο στύλων

Εάν μιλάμε για έναν μονολιθικό πυλώνα, τότε τοποθετείται ξυλότυπος, τοποθετείται ενίσχυση. Ο ξυλότυπος για τετράγωνες κολόνες είναι χτυπημένος από σανίδες · για στρογγυλούς κολώνες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε πλαστικούς σωλήνες κατάλληλης διαμέτρου Υπάρχει μια οικονομική επιλογή ξυλότυπου - ένα ρολό πιλήματος οροφής του απαιτούμενου μήκους. Περιστρέφεται σε σωλήνα της απαιτούμενης διαμέτρου, βιδώνεται πάνω στο πρότυπο. Έχοντας φτιάξει δύο ή τρία στρώματα, στερεώστε το με ταινία. Αποδεικνύεται ένας αξιόπιστος ξυλότυπος, ο οποίος, ακόμη και στο τμήμα που προεξέχει πάνω από το έδαφος, κρατά συνήθως το κονίαμα.

Για ενίσχυση, συνήθως χρησιμοποιούνται τρεις έως τέσσερις ράβδοι οπλισμού κατηγορίας Α III με διάμετρο 12-14 mm (για τετράγωνο, απαιτείται 4, για στρογγυλό, είναι δυνατή η 3). Συνδέονται σε μια ενιαία δομή με εγκάρσιες σάλτσες εγκατεστημένες κάθε 20-25 cm. Μπορούν να κατασκευαστούν από ομαλό οπλισμό κατηγορίας Α Ι, με διάμετρο 6-8 mm. Είναι καλύτερο να πλέξετε το πλαίσιο, αντί να το συγκολλήσετε - όσο υψηλότερη είναι η αντοχή.

Ενίσχυση κυκλικών κολόνων

Λάβετε υπόψη ότι πρέπει να υπάρχει απόσταση τουλάχιστον 50 mm από την άκρη του ξυλότυπου έως τη ράβδο ενίσχυσης. Είναι απαραίτητο ώστε το μέταλλο να μην σκουριάσει. Η παρακάτω φωτογραφία είναι ένα παράδειγμα ακατάλληλης ενίσχυσης: ενίσχυση κοντά στον ξυλότυπο. Θα σκουριάσει γρήγορα και ο πόλος μπορεί να σπάσει.

Πρέπει να υπάρχει απόσταση τουλάχιστον 50 mm από το οπλισμό έως τις άκρες του ξυλότυπου

Εάν οι στύλοι είναι κατασκευασμένοι από τούβλο, τότε πρέπει να ληφθούν με σημάδια τουλάχιστον 100, πυκνά, καλά καυσμένα. Εάν υπάρχει υψηλό επίπεδο υπόγειων υδάτων στον ιστότοπο, οι πυλώνες από τούβλα δεν θα πάνε: θα καταρρεύσουν γρήγορα. Το κονίαμα για την τοποθέτηση πυλώνων από τούβλα κατασκευάζεται σε τσιμέντο Portland όχι μικρότερο από M 300, και κατά προτίμηση 400 ή 500. Υπάρχουν πολλές επιλογές κονιάματος:

• 1 μέρος τσιμέντο, 3 άμμος
• 1 τσιμέντο, 2 πάστα ασβέστη, 10 άμμο
• 1 μέρος τσιμέντο, 1 μέρος αργίλου, 10 μέρη άμμου.

Η τοποθέτηση γίνεται με επίδεσμο, ελέγχοντας προσεκτικά την κατακόρυφοτητα. Ακόμη και μικρές αποκλίσεις μπορούν στη συνέχεια να οδηγήσουν στην καταστροφή του ιδρύματος, και ίσως στο κτίριο.

Κατά την τοποθέτηση ενός κιονοειδούς θεμέλιου υλικού, οι πέτρες επιλέγονται επίπεδες με λείες άκρες. Κατά την τοποθέτηση, το κατακόρυφο φορτίο πρέπει να μεταδίδεται σε ολόκληρο το επίπεδο της πέτρας και όχι στα μεμονωμένα του τμήματα. Βάζουν επίσης πέτρες με επίδεσμο, τοποθετώντας τα μεγαλύτερα θραύσματα στις γωνίες, γεμίζοντας τα κενά με μικρότερα.

Το πάχος των λίθων δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 30 εκ. Τοποθετούνται πάνω στο κονίαμα, το οποίο ταιριάζει καλά μεταξύ τους. Τα κενά είναι γεμάτα με μπάζα, γεμάτα καλά. Για την αύξηση της αντοχής, τέτοιοι στύλοι μπορούν να ενισχυθούν τόσο κάθετα όσο και οριζόντια. Οριζόντια ενίσχυση γίνεται κάθε 25-40 cm, ράβδοι διαμέτρου τουλάχιστον 6 mm εισάγονται κάθετα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα ενισχυτικό πλέγμα από σύρμα της ίδιας διαμέτρου.

Σημαντικό: όλοι οι στύλοι πρέπει να οδηγούνται στο ίδιο επίπεδο. Για να το κάνετε αυτό, κατά την κατασκευή ή την έκχυση, χτυπάτε συνεχώς το κατακόρυφο επίπεδο: η κοπή των κορυφών είναι μεγάλη και δύσκολη.

Συσκευή ψησίματος

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, όταν ρίχνετε μονολιθικούς πυλώνες, τοποθετούνται ενσωματωμένα μέρη στις κορυφές:

• καρφιά για τη σύνδεση ενός ξύλινου ή μεταλλικού ιμάντα με ράβδο.
• οπές ενίσχυσης μήκους τουλάχιστον 70 cm για σύνδεση με τον κλωβό ενίσχυσης ενός μονολιθικού γκριλ.

Η συσκευή δέσμευσης θεωρείται στην περιγραφή κατασκευή σπιτιών από μπαρ... Μπορείτε να διαβάσετε σχετικά με τη συσκευή ενός μονολιθικού γκριλ στο άρθρο για τα θεμέλια στοίβας-γκριλ. Όλα είναι τα ίδια, μέχρι τον υπολογισμό της φέρουσας ικανότητας.

Στεγανοποίηση

Για να αποφευχθεί η αναρρόφηση υγρασίας από το έδαφος ανάμεσα στο θεμέλιο / το γκριλ και το λουρί ή την πρώτη σειρά τοιχοποιίας, απαιτείται στρώση στεγανοποίησης.Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια επίστρωση (η πιο συνηθισμένη είναι ασφαλτική μαστίχα) ή ρολό ή συνδυασμός και των δύο.

Η στεγανοποίηση είναι εγκατεστημένη στο στύλο

Δεν έχει νόημα να απομονωθούν οι πυλώνες. Για τους πυλώνες από σκυρόδεμα, η παρουσία υγρασίας δεν είναι μείον, όπως και για τα ερείπια. Και το τούβλο τοποθετείται καλύτερα σε ξηρά εδάφη. Εδώ είναι η επιφάνειά τους, ίσως αξίζει τον εμποτισμό με κάποιο είδος εμβάπτισης βαθιάς διείσδυσης, το οποίο μερικές φορές μειώνει την υγροσκοπικότητα. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι είναι ακριβά.